21 Δεκεμβρίου, 2010

Εγκαίνια μονάδας πρωτοβάθμιας φροντίδας της ΜΚΟ "Αποστολής" από τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟ

image

Σήμερα Τρίτη 21 Δεκεμβρίου στις 12 το μεσημέρι στην πλατεία Μητροπόλεως ο Μακαριώτατος θα εγκαινιάσει την πρώτη κινητή μονάδα παροχής πρωτοβάθμιας υγείας της Μ.Κ.Ο. "Αποστολή".

Τα έξοδα αγοράς και εξοπλισμού της μονάδας έχουν καλυφθεί εξ' ολοκλήρου από την Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών και το πρόγραμμα υλοποιείται στο πλαίσιο του Μνημονίου Συνεργασίας που έχει υπογράψει η "Αποστολή" με τα Υπουργεία Εργασίας και Υγείας.

Ιστορία του εορτασμού των Χριστουγέννων (Β΄ΜΕΡΟΣ)

91_size_1280x960_snowywonderland1920

Ιστορική έρευνα της ημερομηνίας

γέννησης του Ιησού Χριστού

Η ακριβής χρονολόγηση της ζωής του Ιησού είναι αδύνατη αφού οι υπάρχουσες μαρτυρίες που προέρχονται από την Καινή Διαθήκη χαρακτηρίζονται από χρονολογική ασάφεια και επίσης το αφετηριακό 1 μ.Χ. δεν εναρμονίζεται επακριβώς με τα γενικότερα ιστορικά δεδομένα των χρόνων εκείνων.

Το Ημερολόγιο

Η γέννηση του Ιησού τοποθετείται γύρω στο 7 ή 6 π.Χ. ή μεταξύ του 4 ως 1 π.Χ.[13] Αυτό συμβαίνει καθώς το σημερινό ημερολόγιο, στηρίζεται βασικά στους υπολογισμούς του μοναχού και αστρονόμου Διονυσίου του Μικρού, που κατά τον 4ο αιώνα μ.Χ. καθόρισε με τα δεδομένα που είχε τότε, το έτος 754 από κτίσεως Ρώμης ως το χρόνο της γέννησης του Ιησού, αντί του έτους 747 όπως θα έπρεπε με τα σημερινά δεδομένα. Αυτό σημαίνει πως, αν σήμερα ήταν δυνατό να γίνει επανακαθορισμός του παγκόσμιου ημερολογίου, η αρχή του χριστιανικού ημερολογίου θα βρισκόταν επτά περίπου χρόνια νωρίτερα. Τη στιγμή αυτή, συμβαίνει το παράδοξο να θεωρούμε ότι εξαιτίας των λανθασμένων υπολογισμών, η γέννηση του Ιησού να τοποθετείται σε χρόνια προ Χριστού.

Οι πληροφορίες των Ευαγγελίων

Πέρα από αυτό, τα λίγα στοιχεία που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη κατά προσέγγιση χρονολόγηση της γέννησης του Ιησού, προέρχονται κυρίως από το Ευαγγέλιο του Λουκά και του Ματθαίου και αφορούν:

Τη γέννηση του Ιησού επί αυτοκράτορα Αυγούστου (Λουκ. 2,1), του οποίου η βασιλεία διήρκεσε για μεγάλο χρονικό διάστημα (27 π.Χ. - 14 μ.Χ.)

Τη γέννηση του Ιησού "εν ταις ημέραις Ηρώδου βασιλέως της Ιουδαίας" (Λουκ. 1,5), του οποίου επίσης η βασιλεία στην Ιουδαία ήταν από τις μακρότερες χρονικά (37-4 π.Χ.).

Στις περιγραφές για το άστρο της Βηθλεέμ (Ματθ. 2,2) Στα γεγονότα της "πρώτης" απογραφής, η οποία "εγένετο ηγεμονεύοντος της Συρίας Κυρηνίου" (Λουκ. 2,2) (12-8 π.Χ. ή 8-6 π.Χ.)

Οι Μάγοι και ο Θάνατος του Ηρώδη

Το πιο γνωστό σημείο στην προσπάθεια προσέγγισης χρονολογικά της γέννησης του Ιησού, είναι ο θάνατος του Ηρώδη του Μεγάλου. Μπορεί να ειπωθεί με σχετική ακρίβεια ότι ο Ηρώδης πέθανε κατά το έτος 750 "από κτίσεως Ρώμης" (4 π.Χ.) ή λίγο πριν και στη συνέχεια κηρύχθηκε πένθος μιας εβδομάδας. Εφ' όσον ο Ιησούς, γεννήθηκε "εν ημέραις Ηρωδου του βασιλέως", πρέπει να γεννήθηκε σίγουρα πριν από το 750 "από κτίσεως Ρώμης" (4 π.Χ.) κατά το οποίο πέθανε ο Ηρώδης.

Αλλά το πρόβλημα είναι, πόσο πριν. Λαμβάνοντες υπ' όψη τη διαταγή του Ηρώδη να φονευθούν τα νήπια στη Βηθλεέμ "από διετούς και κατωτέρω", υπολογίζεται ότι ο Ιησούς μπορεί να γεννήθηκε έως και δύο χρόνια πριν από τον θάνατο του Ηρώδη. Δηλαδή οι υπολογισμοί φτάνουν στο 6 π.Χ. υποθέτοντας ότι ο Ηρώδης θα επιμήκυνε τον σχετικό χρόνο για να είναι βέβαιος ότι μέσα σ' αυτό το χρονικό διάστημα θα είχε οπωσδήποτε γεννηθεί ο μελλοντικός βασιλιάς των Ιουδαίων.

Εξάλλου κατά την ευαγγελική ρήση, αφού ο Ηρώδης κάλεσε τους Μάγους, τους έστειλε στη Βηθλεέμ, όπου συνάντησαν πλέον τον Ιησού ως "παιδίον" και όχι ως βρέφος. Συνεπώς, οι σχετικοί αυτοί υπολογισμοί οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο Ιησούς μάλλον θα γεννήθηκε σε χρονικό διάστημα δύο τουλάχιστο χρόνια πριν το θάνατο του Ηρώδη, δηλαδή περίπου το έτος 747 ή 748 "από κτίσεως Ρώμης" (7 ή 6 π.Χ.).

Το άστρο της Βηθλεέμ,

Επίσης το άστρο της Βηθλεέμ, αν τελικά αφορούσε κάποιο αστρονομικό φαινόμενο, οδηγεί και πάλι στο έτος 747 από κτίσεως Ρώμης ή 7 π.Χ., αφού κατά τον Κέπλερ και άλλους αστρονόμους υπήρξε πράγματι τότε ένα παρόμοιο ουράνιο φαινόμενο που προκαλείται κατά τη συνάντηση των τριών πλανητών, του Κρόνου, του Δία και της Αφροδίτης. Στο φαινόμενο αυτό, μετά παρέλευση δύο ή τριών μηνών, ο Δίας δύει ή εξέρχεται από την τροχιά. Τότε παρατηρείται και πάλι το ίδιο έντονο φωτεινό φαινόμενο που παρουσιάζεται στην αρχή, σαν να εμφανίζεται εκ νέου.

Το γεγονός αυτό ταιριάζει με την παρατήρηση του Ματθαίου ότι οι Μάγοι πορευόμενοι προς τη Βηθλεέμ, "είδον" τον "αστέρα" και "εχάρησαν χαράν μεγάλην σφόδρα", προσθέτοντας ότι το "αστέρι" αυτό ήταν ίδιο με εκείνο "ον είδον εν τη Ανατολή" (Ματθ. 2,9-10). Καθώς ένα ταξίδι από τη Μεσοποταμία στην Παλαιστίνη με τα μέσα της εποχής απαιτούσε δύο ή τρεις μήνες, η χρονική αυτή απόσταση ταιριάζει με την αντίστοιχη φυσική κίνηση του πλανήτη Δία και τη διπλή εμφάνιση του κατά την είσοδο και έξοδο από την τροχιά συνάντησης με τους άλλους δύο πλανήτες.

Το άστρο της Βηθλεέμ διαπερνά το σκότος, οδηγεί τα βήματά μας, διαλύει τις πλάνες τις οποίες κάποιοι επι χρόνια καλλιεργούσαν. Αποκαλύπτει στους ανθρώπους, ένα νέο κόσμο καθώς και η ελπίδα ανατέλλει για όλους μας.

Η απογραφή Κυρηνίου και

οι δυσκολίες χρονολόγησης

Μετά την αποκάλυψη που είχε ο Ιωσήφ για τα συμβαίνοντα στην Μαρία, πέρασαν οι υπόλοιποι μήνες της αναμονής μέχρι το χρόνο του τοκετού. Τότε, "εγένετο εν ταις ημέραις εκείναις και εξήλθεν δόγμα παρά Καίσαρος Αυγούστου απογράφεσθαι πάσαν την οίκου μένην" (Λουκ. 2,1). Από την ιστορία γνωρίζουμε, ότι ο αυτοκράτορας Αύγουστος είχε διατάξει και άλλοτε τέτοιες γενικής φύσεως απογραφές. Κατά συνέπεια, η αναφορά του Λουκά σε μια παρόμοια απογραφή δεν πρέπει να δημιουργεί προβλήματα.

Η αναφορά, όμως, στη συγκεκριμένη αυτή απογραφή του Κυρηνίου, δημιουργεί δυσκολίες από πλευράς χρονολόγησης των γεγονότων της Καινής Διαθήκης, καθώς την εποχή στην οποία αναφέρεται η απογραφή του Ιωσήφ και της Μαρίας, στην ηγεμονία της Συρίας βρισκόταν ο Σέντιος Σατουρνίνος και όχι ο Κυρήνιος. Μέσα από μελέτη των πηγών, προκύπτει ότι η πρώτη ηγεμονία του Κυρηνίου, αν υπήρξε, τοποθετείται μεταξύ των ετών 12-8 π.Χ.

Η πρώτη λύση που δόθηκε στο πρόβλημα της χρονολόγησης ήταν να υποτεθεί πως ο Κυρήνιος εκτέλεσε την απογραφή προς το τέλος της θητείας του (8 π.Χ.), όπως διέταξε ο Αύγουστος Οκταβιανός. Η απογραφή αυτή επειδή ήταν η "πρώτη" που γινόταν στους Ιουδαίους διήρκεσε πολύ χρόνο και την έφερε εις πέρας, σύμφωνα και με τον Τερτυλλιανό, ο διάδοχος του στην ηγεμονία της Συρίας, ο Σέντιος Σατουρνίνος.

Έτσι, οι μεν Ρωμαίοι ανέφεραν στα ρωμαϊκά έγγραφα το όνομα εκείνου που ολοκλήρωσε την απογραφή, του Σέντιου Σατουρνίνου, οι δε Ιουδαίοι, από τους οποίους άντλησε την πληροφορία ο Ευαγγελιστής Λουκάς, κράτησαν στη μνήμη τους το όνομα αυτού που την άρχισε και ο οποίος αργότερα, το 6-7 μ.Χ., διενήργησε και την άλλη απογραφή. Συνεπώς, αφού ο Ευαγγελιστής Λουκάς αναφέρει "απογραφή πρώτη εγένετο", εννοείται ότι γνώριζε τη δεύτερη απογραφή του 6-7 μ.Χ. και χρησιμοποίησε το επίθετο "πρώτη" σε αντιδιαστολή προς τη δεύτερη απογραφή.

Η απογραφή, επομένως, που αναφέρει ο Λουκάς πρέπει να αποφασίσθηκε την περίοδο 12 π.Χ. έως 8 π.Χ. και να συνδέθηκε με το όνομα του Κυρήνιου αντί του Σατουρνίνου. Η δεύτερη λύση, που προτείνεται, είναι εκείνη η οποία δέχεται μεν επί Κυρηνίου την αρχή της απογραφής περί το 9 π.Χ., η πρακτική ολοκλήρωση της όμως, ιδιαίτερα στις περιοχές της Συρίας, Παλαιστίνης κ.λπ., πραγματοποιήθηκε από το διάδοχο του, Σατουρνίνο, έξαρχο της Συρίας από το 8-6 π.Χ. Αλλά η απογραφή συνέχιζε να ονομάζεται "απογραφή Κυρηνίου" εξαιτίας σχετικού διατάγματος, και προς την οποία είναι σύμφωνο το σχετικό κείμενο του Λουκά.

Ως τρίτη λύση έχει προταθεί η συνύπαρξη δύο έξαρχων σε κάποια περιοχή, σύμφωνα με πρακτική της εποχής εκείνης, ιδιαίτερα κατά την περίοδο διαδοχής, για ενημέρωση και ομαλή μεταβίβαση της εξουσίας. Μπορεί έτσι να υποτεθεί ότι κατά τη χρονική περίοδο μεταξύ των ετών 8-6 π.Χ., κατά τό σύστημα της συνδιοίκησης υπάρχουν στην εξαρχία της Συρίας δύο αξιωματούχοι, ο Κυρήνιος και ο Σατουρνίνος, εκδοχή που προσφέρει μία ακόμη λύση στο πρόβλημα της απογραφής.

Ακολουθεί η συνέχεια αύριο.

 

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ – 21 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

image_thumb244_thumb1_thumb1_thumb1_

Σήμερα γιορτάζονται:

1) Η αγία μάρτυς Ιουλιανή. Καταγόταν από την Νικομήδειαν από γένος επιφανές. Ήταν ωραία στην όψι με καλούς τρόπους., ευσεβής και ενάρετος. Ο πατέρας της και οι συγγενείς της ήσαν Έλληνες ειδωλολάτρες. Η αγία βλέπου­σα τα θαυμάσια έργα του Δημιουργού επίστευσεν εις τον Χριστόν και ανεγί-γνωσκε τις Άγιες Γραφές. Οι γονείς της την αρραβώνιασαν με τον άρχοντα της Νικομήδειας αλλά η αγία με διαφόρους προφάσεις απέφευγε τον γάμο.

Τέλος είπε στον αρραβωνιαστικόν της ότι αν επίστευε και αυτός εις τον Χρι­στόν, τότε μόνον θα τον ενυμφεύετο. Όταν έμαθε τούτο ο πατέρας της προσε-πάθησε να της αλλάξη την γνώμην αλλά η αγία δεν εδέχετο. Δια τούτο εφυλα-κίσθη και εεβασανισθη χωρίς ν' αρνηθή την πίστιν της και χωρίς να πάθη τίπο­τε. Ακόμη και το πυρ καιομένης καμίνου, στην οποίαν την έρριξαν, κατεσβέ-σθη. Από το θαύμα αυτό επίστευσαν εις τον Χριστόν 500 άνδρες και 130 γυναί­κες, οι οποίοι και απεκεφαλίσθησαν. Τέλος απεκεφαλίσθη και η αγία.

2) Οι 500 άνδρες και 130 γυναίκες μάρτυρες οι οποίοι επίστευσαν εις τον Χριστόν κατά το μαρτύριον της αγίας Ιουλιανής και απεκεφαλίσθησαν.

3) Ο άγιος μάρτυρας Θεμιστοκλής. Καταγόταν από τα μύρα της Λυκίας και ήταν βοσκός προβάτων. Κατά τον διωγμόν των Χριστιανών συνελήφιη από τους ειδωλολάτρες και ωμολόγησε με παρρησίαν ότι είναι χριστιανός. Δια τού­το εβασανίσθη με φοβερούς τρόπους και παρέδωσε την ψυχήν του εις τον Κύ­ριον.

4) Ο άγιος Πέτρος, μητροπολίτης πάσης Ρωσίας ο θαυματουργός.

Εθνικά γεγονότα. Σαν σήμερα το 1825 οι Τούρκοι πολιορκητές του Μεσολογ­γίου εβομβάρδισαν καταιγιστικώς το Μεσολόγγιον.

Το 1912 ο ελληνικός στρατός της Ηπείρου δρα δια πυροβολικού εναντίον των οχυρών θέσεων του Μπιζανίου.

Το 1919 σε ολόκληρο το μέτωπο στη Μ. Ασία επικρατεί ηρεμία.

Το 1920 ολόκληρος ο ελληνικός στρατός στη Μ. Ασία βαδίζει και καταλαμ­βάνει τις θέσεις εξορμίσεως προς Κοβαλίτσα.

Το 1921 σε ολόκληρο το μέτωπο στη Μ. Ασία επικρατεί ηρεμία.

Το 1940 στο Αλβανικόν μέτωπον και στην περιοχήν του Β' σώματος ελληνι­κού στρατού οι Ιταλοί επιτίθενται ανεπιτυχώς.