09 Δεκεμβρίου, 2010

ΠΡΟΣ ΑΝΘΙΜΟΝ Α΄ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

anthimos

Γράφει ο Κώστας Γεωργουσόπουλος

Κάθε άνθρωπος είναι πνευματικός επειδή από τη φύση του έχει πνευματικότητα. Ο Μητροπολίτης Άνθιμος όμως φαίνεται πως διαφωνεί

Ο πάντα απροσδόκητος Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Άνθιμος, συναγωνιζόμενος σε δημοσιότητα και δημαγωγία τον συμπολίτη του πολιτικό Ψωμιάδη, σε άρθρο του στην «Καθημερινή» (21-11-2010) ανάμεσα σε άλλα άρρητα και αθέμιτα εθέσπισε δογματικά: «Πνευματικός άνθρωπος χωρίς χριστιανισμό δεν υπάρχει». Δάσκαλε πενήντα χρόνια δεν συνάντησα μεγαλύτερη μπούρδα ούτε από τους πλέον θρασύτατους μαθητές μου. Τι σημαίνει η έννοια πνευματικότητα, άνθρωπε μου; Ολα τα εις - ότης ουσιαστικά της ελληνικής, αρχαίας και νέας σημαίνουν την ιδιότητα, την ικανότητα.

Η ιερότητα είναι η ιδιότητα του ιερού, η τιμιότητα του τίμιου, η ιδιότητα του... βίου. Άρα πνευματικότητα είναι η λειτουργία ενός οργάνου της ανθρώπινης υπόστασης που αναφέρεται στην ικανότητα του να παράγει ό,τι πλάστηκε από τη φύση (και από τον Θεό; Από τον Θεό) να παράγει πνεύμα, δηλαδή ικανότητα χειρισμού και εκμετάλλευσης των λειτουργιών του οργάνου που παράγει πνευματικό προϊόν, του εγκεφάλου, του μυαλού.

Άρα πνευματικότητα είναι η ιδιότητα που έχει ο άνθρωπος να αναπτύσσει τις δράσεις του φτάνοντας στα φυσικά όρια της δοσμένης από τη φύση (ή τον Θεό) λειτουργίας του. Εγκεφαλικές, νοητικές λειτουργίες μας διδάσκει η φυσιολογία, η ζωολογία κ.λπ., έχουν και τα έντομα και τα ερπετά και τα πτηνά και τα τετράποδα ζώα. Σκεφτείτε, Παναγιώτατε, πως ο τρόπος που συμπεριφέρεται ένα χάμστερ στην πείνα, στη δίψα, την ερωτική επιθυμία ή στην ύπαρξη του πόνου, της στενότητας χώρου, της μόλυνσης του περιβάλλοντος ή της άμυνας του οργανισμού του σε μεταδοτικές ασθένειες ή σε νεοπλασίες, χρησιμεύει στον τρόπο που θα αντιδράσει σε ανάλογες καταστάσεις ένας Πάπας, ένας Πατριάρχης ή ο μαφιόζος Ντίλινγκερ, ο Άγιος Νεκτάριος και ο Καλβίνος, ο σεΐχης Χουσεΐν και ο Δαλάι Λάμα.

Όλοι αυτοί και όλοι όσοι λίγο πολύ τους μοιάζουμε ως ανθρώπινα όντα διαθέτουμε πνευματικότητα, διανοούμαστε, σκεπτόμαστε, σχεδιάζουμε, δημιουργούμε νέες μορφές, ονειρευόμαστε, συνωμοτούμε, συκοφαντούμε, χλευάζουμε ή ρητορεύουμε σε μπαλκόνια, άμβωνες, βήματα ή στη συνέλευση των ενοίκων της πολυκατοικίας. Οποίου ποιου πνευματικότητα και αν διαθέτει κανείς, ΥΠΑΡΧΕΙ.

Πώς κατακρημνίζεται στην ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ όποιου δεν έχει η πνευματικότητα του χριστιανισμό; Και ποιου χριστιανισμού την ποιότητα; Του ορθόδοξου, του καθολικού, του προτεσταντικού; Κατά τη δογματική σας πνευματικότητα πόσο δικαιούται να ΥΠΑΡΧΕΙ ένας πνευματικός άνθρωπος με χριστιανισμό αλλά που πιστεύει ότι το Άγιο Πνεύμα εκπορεύεται και εκ του Υιού; Και πόση πνευματικότητα και ύπαρξη αναγνωρίζεται σε ανθρώπους σαν τον Λούθηρο, τον Τουρκοεμάδα, τον Άρειο, τον Νεστόριο, τους παυλικιανούς;

Όπως βλέπετε παραμένω στα όρια της χριστιανοσύνης σας, γιατί εκ των θέσεών σας ο Όμηρος, ο Σωκράτης, ο Αισχύλος, ο Θουκυδίδης, ο Σενέκας, ο Οράτιος, ο Κομφούκιος, ο Βούδας, ο Μαρξ, ο Νίτσε, ο Καντ, ο Βολταίρος, ο Δαρβίνος, ο Σαρτρ, για να μείνω σε λίγα παραδείγματα, είτε διότι οι μητέρες τους είχαν την απρονοησία να τους γεννήσουν πριν από τον Χριστό ή οι γονείς τους αδιαφόρησαν και τα τέκνα τους, κατέληξαν στην αθεΐα, άρα ως αντίχριστοι όχι μόνο δεν είναι πνευματικοί άνθρωποι, αλλά νέτα σκέτα δεν υπάρχουν. Γνωρίζετε, πανιερώτατε, πως ο Χριστός χριστιανός ούτε ήταν ούτε δήλωσε ποτέ, όπως εξάλλου και ο Μαρξ και ο Βούδας δεν υπήρξαν μαρξιστές ή Βουδιστές.

Γνωρίζετε την ιστορία του χριστιανικού δόγματος, άγιε Θεσσαλονίκης, και γνωρίζετε την έριδα Πέτρου και Παύλου, ο πρώτος έβλεπε τον Χριστό ωε ρεφορμιστή της εβραϊκής παράδοσης εντός των ορίων της συναγωγής. Ο δεύτερος, ρωμαίος πολίτης, άρα με το σύνδρομο του Imperium και μαθητής των ελλήνων σοφιστών της Τύρου, πίστευε στην παγκοσμιότητα της διδασκαλίας του Ιησού.

Αυτός και ο ελληνίζων Ιωάννης του Λόγου δημιούργησαν το δόγμα, την Εκκλησία (η λέξη «εκκλησία» εμφανίζεται στην Παλαιά Διαθήκη στη μετάφραση των Εβδομήκοντα!) και ο όρος «χριστιανισμός» και «χριστιανός» εμφανίστηκε πολύ αργότερα.

Και ο όρος χριστιανισμός περιέχει και τον Δάντη και την Ιερά Εξέταση και τον Αυγουστίνο και τη Σφαγή του Αγίου Βαρθολομαίου και τον Μακιαβέλι και τον Ντοστογιέφσκι, τον Μουσολίνι του κονκορδάτου και τον Παπαφλέσσα και τον Πατέρα Ανυπόμονο, δίπλα στον Βελουχιώτη και τον κερδαλεόφρονα Εφραίμ. Για ποια λοιπόν πνευματικότητα ποιου χριστιανισμού μιλάτε; Προσέξτε, πανοσιολογιώτατε, μήπως κανένας ερευνητικός νεανίας σας θυμίσει πως ολόκληρη η αρχιτεκτονική του χριστιανικού ναού, η δομή και τα συστατικά στοιχεία της Θείας Λειτουργίας του Βασιλείου/Χρυσοστόμου είναι αντιγραφή της αρχαίας τραγωδίας, μήπως αποκαλύψει πως όλο το θεωρητικό οπλοστάσιο της χριστιανικής πνευματικότητας (πρόσωπο, κάθαρση, λειτουργία, υπόσταση, σπερματικός Λόγος, θυσιαστήριο, κοινωνία, κένωση, ομοίωσις, Κοίμησις) ανήκει στην ανύπαρκτη χωρίς χριστιανισμό αρχαία πνευματικότητα και κυρίως στους στωικούς, ένας από τους οποίους ήταν ο πρώτος επίσκοπος Αθηνών, χειροτονηθείς από τον Παύλο, Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ – 9 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

image_thumb244_thumb1_thumb1_thumb1_

Σήμερα γιορτάζονται:

1) Η συλληψις της αγίας Άννης μητέρας της Υπεραγίας Θεοτόκου. Ο Ιωα­κείμ και η Άννα επειδή δεν είχαν παιδιά ελυπούντο πολύ. Κάποτε ο Ιωακείμ επήγεν εις ένα όρος, η δε Άννα εις εν περιβόλι και προσηύχοντο εις τον Θεόν να τους χαρίση παιδί. Ο Θεός, ο οποίος ακούει τις προσευχές των δικαίων έ­στειλε τον άγγελον Γαβριήλ και τους ανήγγειλε ότι η Άννα θα γέννηση παιδί. Και πράγματι η Άννα συνέλαβε και μετά εννέα νήνες εγέννησε την Παναγίαν, την μητέρα του Χριστού.

2) Η αγία προφήτις Άννα η μητέρα του προφήτου Σαμουήλ. Ήταν από την πόλιν Αρμαθαίμ και ο σύζυγος της ωνομάζετο Ελκανά. Ήταν στείρα και ελυ-πείτο πάρα πολύ, διότι δεν γεννούσε παιδιά. Παρεκάλει όμως με πίστιν τον Θεόν να της χαρίσεη παιδί. Κάποτε πήγε στην Σηλώμ, όπου ήταν η κιβωτός και η Σκηνή του Θεού και εκεί προσευχήθηκε με δάκρυα και παρεκάλεσε τον Θεόν να της δώση παιδί, το οποίον θα αφιέρωση εις Αυτόν. Ο Θεός της υπε-σχέθη ότι θα γέννηση παιδί και πράγματι εγέννησε τον Σαμουήλ, τον οποίον αφιέρωσε στον Θεόν. Μετά τον Σαμουήλ εγέννησε και άλλα έξ τέκνα και εξε-δήμησε ευτυχισμένη εις Κύριον.

3) Οι άγιοι μάρτυρες Σωσίθεος, Ναρσής ο Πέρσης και Ισαάκ. Απεκεφαλί-σθησαν.

4) Ο άγιος πατέρας Στέφανος ο νεολαμπής.

Εθνικά γεγονότα: Σαν σήμερα το 1827 στο χωρίο Μοχόν της Κρήτης έγινε σκληρή μάχη μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων. Την μάχην εκέρδισαν οι Τούρκοι. Εφονεύθησαν εις αυτήν οι οπλαρχηγοί Κρήτης Μαγουλάκης και Κορμουλάκης.

Το 1898 ο Πρίγκηπας Γεώργιος μεταβαίνει εις Κρήτην ως ύπατος αρμο­στής.

Το 1912 ο ελληνικός στρατός συνέχισε τις μάχες της Μανωλιάσας στην Ήπειρο.

Το 1919 στο μέτωπο στη Μ. Ασία επικρατεί ηρεμία. Το 1920 ο ελληνικός στρατός στη Μ. Ασία δρα με μάχες περιπολικών. Το 1921 η ελληνική στρατιά στη Μ. Ασία δρα με πυροβολικό και αποσπά­σματα.

Το 1940 οι ελληνικές δυνάμεις στο Αλβανικόν μέτωπον, μάχονται σκληρώς εναντίον των ιταλικών δυνάμεων στην περιοχήν Πόγραδετς και όρος Κάμια.