12 Νοεμβρίου, 2010

Η ΕΛΛΑΔΑ ΥΠΟ ΚΑΤΟΧΗ

image

Ανοικτή Επιστολή πρός τόν Ελληνισμό

Αγαπητοί, ή Πατρίδα μας ή Ελλάδα ευρίσκεται υπό κατοχή. Με αύξουσα επικινδυνότητα ή κατοχή είναι οικονομική, πολιτική, εθνική και πνευματική.

Οικονομική κατοχή άπό τά ξένα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, τις ντόπιες συντεχνίες, τόν διεφθαρμένο συνδικαλισμό, τις ΔΕΚΟ καί τά διαπλεκόμενα συμφέροντα.

Πολιτική κατοχή άπό τό κατ' επίφαση δημοκρακτικό σύστημα πού στήν πράξη υποθάλπει μία ανεξέλεγκτη κομματική δικτατορία μέ στρατιώτες της γραβάτας καί του λευκού πουκάμισου, υποστηριζόμενη άπό τά επιστημονικώς καθοδηγούμενα μέσα μαζικής επιρροής ΜΜΕ.

Εθνική κατοχή άπό νεοταξικούς έθνομηδενιστές, υπηρέτες της παγκοσμιοποίησης, πού οδηγούν τό έθνος-κράτος σέ αλλοτρίωση καί σέ συρρίκνωση.

Πνευματική κατοχή άπό άμοραλιστές, διαφθορείς της πνευματικής καί ψυχικής υγείας τών πολιτών, ύποβαθμιστές της παιδείας, εκμαυλιστές της νεολαίας καί άρνητές κάθε φιλόπονης έννοιας αρετής. Τά αίτια, πού μας οδήγησαν έως εδώ, είναι πολλά καί κατά περίπτωση• άν καί έχουν αναλυθεί σέ λεπτομέρεια, εντούτοις συγκαλύπτονται άπό σύγχυση πού δημιουργούν ό καταιγισμός μέ άσχετες πληροφορίες, οί ποικίλες υστερόβουλες αναλύσεις καί τά αντικρουόμενα συμπεράσματα εξεταστικών δήθεν επιτροπών, πού ή κάθε μία παρουσιάζει διαφορετική άποψη γιά τό ίδιο θέμα. Τά γεγονότα ξεκίνησαν μέ τή μεταπολίτευση, όταν πολλά αιτήματα γιά βελτίωση τών συνθηκών διαβίωσης, ελευθερίας, μόρφωσης καί υπαρξιακής ολοκλήρωσης έγιναν αντικείμενο εκμετάλλευσης, διαστρέβλωσης τών εννοιών καί μετατροπής τους σέ μηχανισμούς υποτέλειας καί εξάρτησης.

Στήν οικονομία τά αιτήματα βελτίωσης τοΰ επιπέδου ζωής δέν ικανοποιήθηκαν άπό τήν οικονομική ανάπτυξη σάν αποτέλεσμα βελτίωσης τής παραγωγικότητας άλλά καλύφθηκαν άπό δανεισμό πού σπαταλήθηκε στήν ικανοποίηση ξενόφερτων καταναλωτικών συνηθειών καί τρόπων διαβίωσης πού προέβαλε τό διεθνές εμπόριο καί ή πολιτιστική προπαγάνδα. Συγχρόνως ξεκίνησε ένα σύστημα επιδοτήσεως χωρίς τόν απαιτούμενο έλεγχο γιά τήν επένδυση τους σέ παραγωγικά συστήματα.

Τά κομματικά ρουσφέτια αύξησαν υπέρμετρα τις προσλήψεις στόν στενό καί ευρύτερο δημόσιο τομέα, ένώ επινοήθηκαν καί επιβλήθηκαν δημοσιονομικές ανάγκες πού έπιβαρυμένες άπό τή διαπλοκή καί τήν κατάχρηση, αύξησαν τις δαπάνες σέ βαθμό μεγαλύτερο άπό αυτόν πού δικαιολογούσε ή παραγωγικότητα τής χώρας καί τά εξ αυτής έσοδα του κράτους. Τουναντίον, ή πραγματική οικονομία συρρικνώθηκε, ένώ πολλές παραγωγικές βιομηχανικές μονάδες κοινωνικοποιήθηκαν μέ αποτέλεσμα νά καταστούν ζημιογόνες ύπό τό βάρος τής κομματικής τους διαχείρισης καί τή λοιμική τών συνδικαλιστικών αρπακτικών, πού υποστήριζαν τις κομματικές ή καί υστερόβουλες επιλογές σέ βάρος τών ίδιων τών επιχειρήσεων. Σέ όλα αυτά νά προσθέσουμε τις διάφορες συντεχνιακές ομάδες πού συντηρήθηκαν μέ ευνοϊκές γιά αυτές συνθήκες άδειοδότησης, λειτουργίας καί φορολογικών ελαφρύνσεων εις βάρος τών μισθωτών καί συνταξιούχων. Ολα αυτά έγιναν δυνατά μέ πολιτικές αποφά

σεις καί νομοθετικές ρυθμίσεις πού διέλυσαν τό κράτος καί ενίσχυσαν τόν κομματικό μηχανισμό. Έξαλείφθηκε κάθε έννοια αξιοκρατίας, ένώ ή εξάρτηση, τό ρουσφέτι καί ή συνδιαλλαγή έγιναν ό τρόπος επιβίωσης καί κοινωνικής καταξίωσης. Ή αρχοντιά του ελεύθερου παραγωγικού πολίτη πού δημιουργεί έπ' ωφελεία του κοινωνικού συνόλου καί καταξιώνεται μέσα άπό αυτό αντικαταστάθηκε άπό τή μιζέρια του διαπλεκόμενου, πού όντας ανάξιος νά παράγει, επιβιώνει έκμυζώντας άπό τόν δημόσιο τομέα καί τό κοινωνικό σύνολο.

Ό αυθεντικός ζήλος γιά δημιουργία μετατράπηκε σέ δουλικά αιτήματα δικαιωμάτων, πολλές φορές γιά πράγματα πού δέν ανταποκρίνονται σέ αντίστοιχα προσόντα. Δυστυχώς τό υπάρχον πολιτικό σύστημα μέ τις επιπρόσθετες άπαξιωτικές ρυθμίσεις του Συντάγματος, πού επέβαλε ό κομματικός μηχανισμός επέτρεπε στήν εκάστοτε εξουσία νά επηρεάζει τούς ελεγκτικούς μηχανισμούς, ακόμη καί αυτόν του Προέδρου τής Δημοκρατίας, μετατρέποντας τό πολίτευμα άπό προεδρευομένη σέ πρωθυπουργική δημοκρατία.

Ή κομματική αντιπαράθεση δέν επέτρεψε τή λήψη μέτρων γιά τή μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα τών συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης καί υγείας, τής παραγωγικότητας του δημόσιου τομέα καί τής εξασφάλισης ενός λειτουργικού νομοθετικού πλαισίου. "Επρεπε νά έλθουν οί δανειστές μας γιά νά μας τά επιβάλουν καί μόνο τότε αρχίσαμε νά τά διαφημίζουμε σάν αναγκαία. Τί ντροπή! Γιά κάθε υπόθεση υπάρχουν αντικρουόμενοι νόμοι καί νομοθετικές διατάξεις πού έχουν μετατρέψει τό νόμο σέ ίστό αράχνης, πού συγκρατεί μέν τά μικρά έντομα άλλά διαπερνάται άπό τά μεγάλα, μέ αποτέλεσμα τήν διατάραξη τοΰ κοινού περί δικαιοσύνης αισθήματος.

Λόγω τής τραυματικής εμπειρίας τής χούντας ήταν εύκολο νά υποβαθμισθεί ή ηγεσία τών Ένοπλων Δυνάμεων καί νά γίνει έρμαιο στίς εκάστοτε επιλογές τής κομματικής εξουσίας. Τό φιάσκο στά "Ιμια, τό Μακεδονικό, οι απαιτήσεις τών Τούρκων στό Αιγαίο, τό Κυπριακό, τά τεκταινόμενα στή Θράκη άλλά καί τό μεταναστευτικό δείχνουν ότι ό ρόλος του Στράτου στίς εθνικές υποθέσεις καί ή κατάρτιση στρατηγικών σχεδίων πέραν τών καθαρά επιχειρησιακών έχει έλθει σέ δεύτερη μοίρα. Τό θυσιαστικό παράδειγμα τών Ελλήνων αξιωματικών αλλοιώθηκε στά μάτια του έθνους άπό τόν πλουτισμό τών πολιτικών πού τούς έχουν υποσκελίσει.

Ή έννοια τής πατρίδας ώς νοηματική προϋπόθεση υπαρξιακής ολοκλήρωσης έχει μετατραπεί σέ έννοια συνόλου ανθρώπων μέ κοινά συμφέροντα πού μπορεί κανείς νά τήν επιλέγει κατά τό δοκούν. Ή ηγεσία μας, πιστή στό νεοταξικό δόγμα του έθνομηδενισμού, τής αυτοκατάργησης της καί τής δημιουργίας μιας παγκόσμιας κυβέρνησης, οδηγεί τό έθνος - κράτος πρός εξαφάνιση. Ή χειρότερη όμως μορφή κατοχής, πού απειλεί τήν υπαρξιακή μας συνείδηση, θέτει σέ κίνδυνο τή βιωσιμότητα μας καί αμφισβητεί τή διατήρηση τών χαρακτηριστικών καί τών ιδιαιτεροτήτων του έθνους καί τής φυλής μας, είναι ή πολιτιστική κατοχή.

Έπιβάλλεται μέ τήν κατάργηση του γλωσσικού μας πλούτου, τήν παραποίηση τής ιστορίας, τήν αλλοίωση τής κοσμοθεωρίας καί τής θρησκευτικής μας παράδοσης μέ τήν ανεξέλεγκτη εισροή λαθρομεταναστών καί τήν προπαγάνδα άλλά κυρίως μέ τήν απαξίωση τών αρετών. Αυτά δηλαδή πού μέχρι τώρα συνέβαλαν καί συμβάλλουν στή διατήρηση τής εθνικής μας συνείδησης γιά δύο χιλιάδες χρόνια υπό τόν ζυγό πρώτα τής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, πού τήν μετατρέψαμε σέ Ελληνική καί μετά τής Όθωμανικής, άπό τήν οποία άπελευ0ερωθήκαμε μέ τήν Εθνική Επανάσταση του 1821.

Σήμερα οί λέξεις έχουν χάσει τό νόημα τους καί ή υποκρισία, ή υστεροβουλία, τό ψέμα, ή αύθάδεια καί ή άδιαντροπιά χαρακτηρίζουν όχι μόνο τις σχέσεις τών πολιτών άλλά δυστυχώς καί τό δημόσιο λύγο τών αρχόντων πού θυσιάζεται στό βωμό τής άρχομανίας καί συγκαλύπτεται άπό τά επιστημονικά οργανωμένα μέσα μαζικής επιρροής. Ή πασιφανής υποβάθμιση τής παιδείας καί ό εκμαυλισμός τών νέων σέ αυτό αποσκοπεί, στόν αποπροσανατολισμό τους καί τή μείωση τών αντιστάσεων του έθνους μπροστά στόν μεθοδευόμενο μηδενισμό του.

Τό είναι μας έχει αντικατασταθεί άπό τό έχει μας καί ή έννοια τής ελευθερίας έχει χάσει τό συστατικό τής υποχρέωσης καί αναγνωρίζει μόνο δικαιώματα. Ή υφιστάμενη αλλοίωση στήν κρίση τών πολιτών καί τής νεολαίας φαίνεται στά ευτελή αιτήματα τους πού κλείνουν τά σχολεία καί τά πανεπιστήμια γιά μακρές περιόδους ακόμη καί στήν ανακόλουθη ένταση τών κινητοποιήσεών τους. Γιά ένα άτυχες καί θλιβερό γεγονός, τό όποιο προφανώς δέν ήταν κατασκευασμένο άπό τόν κρατικό μηχανισμό, κάηκε ή μισή Αθήνα τό Δεκέμβριο του 2008, ένώ ή έν ψυχρώ δολοφονία ενός δημοσιογράφου καί μάλιστα τής ερευνητικής δημοσιογραφίας πέρασε στά ψιλά γράμματα.

Τό πράγμα έχει ωριμάσει άπό καιρό καί οί συνέπειες του είναι ήδη ορατές. Κάτι πρέπει νά γίνει έδώ καί τώρα μέ ελεγχόμενο τρόπο πριν ή ροή τών εξελίξεων μάς φέρει σέ νέες ανεξέλεγκτες εθνικές περιπέτειες μπροστά στίς όποιες ή υφιστάμενη δυσκολία τών οικονομικών μέτρων φαίνεται ασήμαντη. Τό μέγα πρόβλημα είναι τό ίδιο τό πολιτικό σύστημα πού αναπαράγει τούς ίδιους ανθρώπους καί τήν ίδια νοοτροπία τής εξουσιαστικής συναλλαγής.

Τά αιτήματα στίς κινητοποιήσεις δέν πρέπει νά είναι μόνο κατά τών έν μέρει αναγκαίων, έδώ πού φτάσαμε, καί κοινωνικά άδικων οικονομικών μέτρων, άλλά κατά του σχεδιαζόμενου έθνομηδενισμού. Μάς οδηγούν χρεωκοπημένους σέ ένα σχεδιαζόμενο τραπέζι διαπραγματεύσεων όπου θά παιχθούν πολλά καί σημαντικά εθνικά θέματα. Ή πρόταση μας είναι ή κατάργηση τής υφιστάμενης κομματικής δικτατορίας. Νά γίνει ανασχεδιασμός του πολιτικού συστήματος, έτσι ώστε νά εξασφαλίζεται αμεσότερη δημοκρατία καί νά υπάρχουν ελεγκτικοί μηχανισμοί πού νά μήν εξαρτώνται άπό τήν εκάστοτε εξουσία άλλά νά εκλέγονται κατευθείαν άπό τό λαό. Σάν παράδειγμα θά μπορούσε κανείς νά αναφέρει

•Τήν άμεση μείωση του αριθμού τών Βουλευτών.

•Τήν ανάδειξη τους στίς εκλογικές, κατά περιφέρεια, λίστες όχι άπό τούς αρχηγούς τών κομμάτων άλλά άπό θεσμοθετημένα όργανα αξιολόγησης τους.

•Τή δημιουργία Γερουσίας καί Προεδρίας τής Δημοκρατίας πού νά εκλέγονται άπό τόν λαό μέ αυξημένες αρμοδιότητες κυρίως σέ εθνικά θέματα καί στόν έλεγχο του στρατού.

•Τή δημιουργία ελεγκτικών μηχανισμών υπό τόν Πρόεδρο τής Δημοκρατίας πού νά αποδίδει ευθύνες γιά τήν κακοδιαχείριση τών εθνικών καί δημοσίων θεμάτων.

•Τήν σύσταση Συνταγματικής Εθνοσυνέλευσης πού νά καθορίσει τό νέο σύνταγμα. Πιστεύουμε ότι στό έθνος μας υπάρχουν άνθρωποι μέ τις απαραίτητες γνώσεις, τήν εμπειρία, τις δημιουργικές ικανότητες κα κυρίως τό απαραίτητο ήθος καί τόν άνάλογο οραματισμό, ακόμη καί μέσα στά σημερινά κόμματα, γιά νά θεσμοθετήσουν έν νέο καταστατικό χάρτη.

Αυτούς καλούμε νά βοηθήσουν στήν αναγέννηση τού έθνους καί τή σωτηρία του όχι τόσο άπό τήν οικονομική κατοχή άλλά άπό τήν μεθοδευμένα επερχόμενη αλλοίωση καί συρρίκνωση του.

 

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ – 12 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

image_thumb244_thumb1_thumb1_thumb1_[3]

Σήμερα γιορτάζονται:

1) Ο άγιος Ιωάννης ο ελεήμων. Γεννήθηκε το 555 στην Κύπρον από γονείς ενάρετους και επιφανείς (τον πατέρα του Επιφάνειον, ο οποίος ήταν έπαρχος της νήσου και την μητέρα του Κοσμίαν). Οι γονείς του τον ανέθρεψαν και τον επαίδευσαν εις τα γράμματα και τον υπάνδρευσαν παρά την θέλησίν του και εγέννησε και παιδία, τα οποία πέθαναν νέα, αλλά και η γυναίκα του εξεδήμη-σε προς Κύριον. Κατόπιν εμοίρασε την περιουσίαν του εις του πτωχούς και ασχολείτο με φιλανθρωπικά έργα. Η φήμη του έφθασε στον βασιλέα Ηράκλει-ον, ο οποίος εψήφισε τον Ιωάννην πατριάρχην Αλεξανδρείας (το 610). Σαν πα­τριάρχης διέλαμψε παντού και έγινε θαυμαστός δια τας ελεημοσύνας του προς φτωχούς και πάσχοντας και θαυμασθηκε από ηγεμόνας και βασιλείς. Απέθα-νεν ειρηνικά στην πατρίδα του.

2) Ο άγιος πατήρ Νείλος. Ήταν ασκητής εις τα μοναστήρια της Αιγύπτου, όπου εξεδήμησεν ειρηνικά.

3) Ο άγιος πατήρ Μαρτίνος ο θαυματουργός. Έγινε επίσκοπος Φραγκιάς και εξεδήμησεν ειρηνικά.

4) Ο άγιος Νείλος από την Κυνουρία.

5) Ο άγιος προφήτης Αχία.

6) Ο άγιος Αρσάκιος.

7) Ο άγιος Μαρτίνος επίσκοπος Ταρρακίνης.

8) Οι άγιοι μάρτυρες Ζεβινάς, Γερμανός, Νικηφόρος, Αντώνιος και Μαραθώ η παρθένος.

9) Ο άγιος Λέων πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως.

10) Οι άγιοι νεομάρτυρες Σάββας και Νικόλαος.

Εθνικά γεγονότα: Σαν σήμερα το 1821 ο Καρά Αλήμπεης θανατώνει εις Κων/νούπολιν 30 αιχμαλώτους Γαλαζειδιώτας.

Το 1826 έξω της Δομβραίνης Θηβών οι Έλληνες υπό τον Καραϊσκάκην δί­νουν μάχη εναντίον των Τούρκων. Την μάχη ουδείς εκέρδισε.

Το 1912 οι ελληνικές δυνάμεις εκδιώκουν τους Τούρκους από την Καστο­ριά και φέρνουν στην πόλι την Ελευθερία της.

Το 1919 στο μέτωπο στη Μ. Ασία σημειώνεται δράση περιπόλων.

Το 1920 ο ελληνικός στρατός στη Μ. Ασία δρα με περιπόλους.

Το 1921 η ελληνική στρατιά στη Μ. Ασία μάχεται με περιπόλους και πυρο­βολικό.

Το 1940 οι ελληνικές δυνάμεις επιτίθενται σφοδρώς στον τομέα Πίνδου και Ελαίας εναντίον των Ιταλών εισβολέων.