27 Αυγούστου, 2010

ΠΙΝΑΞ ΜΕΛΩΝ ΤΗΣ ΔΙΑΡΚΟΥΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ 154ης ΣΥΝΟΔΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ (2010-2011)

ιερα συνοδος

Πρόεδρος

O Αρχιεπίσκοπος Αθηνών

και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος

Τα Μ έ λ η

O Μητροπολίτης Σάμου κ. Ευσέβιος

O Μητροπολίτης Καστορίας κ. Σεραφείμ

O Μητροπολίτης Καισαριανής, κ. Δανιήλ

O Μητροπολίτης Φλωρίνης, κ. Θεόκλητος

O Μητροπολίτης Κασσανδρείας κ. Νικόδημος

O Μητροπολίτης Ύδρας, κ. Εφραίμ

O Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ

O Μητροπολίτης Σερρών κ. Θεολόγος

O Μητροπολίτης Σύρου, κ. Δωρόθεος

O Μητροπολίτης Σιδηροκάστρου κ. Μακάριος

O Μητροπολίτης Χαλκίδος κ. Χρυσόστομος

O Μητροπολίτης Νέας Σμύρνης Συμεών

† Ο Άγιος Φανούριος o Νεοφανής (27 Αυγούστου)

Ο Άγιος Φανούριος είναι από τους πιο αγαπητούς άγιους σε όλο τον ελληνικό λαό. Αυτός ο τόσο αγαπητός άγιος θα μπορούσε να χαρακτηριστεί χωρίς αμφιβολία ως δώρο Θεού, διότι ήταν και παράμενε άγνωστος για πολλούς αιώνες και μόνο το 1500 μ.Χ. βρέθηκε η Ιερή εικόνα του, που μας αποκάλυψε την ύπαρξή του την παρρησία του ενώπιον του Θεού, ο οποίος τον έχει χαριτώσει με τόσο μεγάλη θαυματουργική δύναμη. Δεν γνωρίζουμε πολλά πράγματα για τον Άγιο Φανούριο, μόνο το όνομά του που ήταν γραμμένο πάνω στην εικόνα που βρέθηκε και ήταν στρατιωτικός, όπως φανερώνει η στολή που φορά και μάλιστα κατά τους πρώτους αιώνες των μεγάλων διωγμών της Χριστιανοσύνης.

Επίσης πάνω στην εικόνα του, εικονίζονται και τα μεγάλα μαρτύρια που υπέστη ο Άγιος. Αυτά βέβαια είναι αρκετά, διότι μία εικόνα μας εξιστορεί όσα πράγματα θα μα εξιστορούσε και ένα βιβλίο. Πριν από 500 περίπου χρόνια, όταν οι Τούρκοι είχαν κυριεύσει την Βυζαντινή Αυτοκρατορία, από ένα εντελώς τυχαίο γεγονός, βρέθηκε  η ιερά και σεβάσμια εικόνα του Αγίου.

Τον καιρό που οι Αγαρηνοί, περίπου δηλαδή το 1500, κατέλαβαν το νησί της Ρόδου, θέλησαν να το οχυρώσουν  και να ξαναφτιάξουν τα τείχη της πόλης, που είχαν σε πολλά σημεία καταστραφεί. Πήραν λοιπόν σαν εργάτες πολλούς χριστιανούς, κι εκείνοι, καθώς έσκαβαν στα χαλάσματα κάποιων σπιτιών  και παλαιών γκρεμισμένων ναών, βρήκαν μία θαυμάσια εικόνα, ολοκάθαρη και άφθαρτη που φαινόταν σαν να είχε αγιογραφηθεί την ίδια μέρα, πράγμα αξιοπερίεργο και που αποδεικνύει ότι η ανεύρεση της εικόνας δεν είναι τυχαία, αλλά δωρεά του Θεού. Η εικόνα έδειχνε τον Άγιο Φανούριο νέο στην ηλικία, ντυμένο στρατιωτικά, να κρατάει ένα σταυρό και μαζί μια λαμπάδα αναμμένη. Ολόγυρα  από την εικόνα, κατά την συνήθεια των αγιογράφων τότε, υπήρχαν 12 παραστάσεις  από τα μαρτύρια του Αγίου. Τα μαρτύρια που απεικονίζονται είναι μεγάλα και σκληρά και αποκαλύπτουν ότι πρόκειται για μεγάλο και γενναίο αθλητή της πίστεως.

Στη πρώτη παράσταση: Εμφανίζεται ο Άγιος να απολογείται με παρρησία μπροστά στο Ρωμαίο άρχοντα.

Στη δεύτερη: Ο Άγιος εικονίζεται ανάμεσα σε στρατιώτες που τον χτυπούν με πέτρες στο κεφάλι και στο στόμα.

Στη τρίτη: Δείχνει τη συνέχεια αυτών των βασανιστηρίων, όπου έχουν ρίξει τον Άγιο πλέον στο χώμα και τον χτυπούν μανιασμένα με ρόπαλα και ξύλα, ενώ προσεύχεται.

Στη τέταρτη: Είναι γυμνός και ματωμένος μέσα στη φυλακή, όπου οι δήμιοί του του καταξεσκίζουν τις σάρκες με σιδερένια εργαλεία. Εκείνος υπομένει ατάραχος  με το βλέμμα στραμμένο στον ουρανό.

Στη πέμπτη: Ο Άγιος  βρίσκεται μπροστά στο σκληρό τύραννο με μία έκφραση που δείχνει τον πόνο και το μαρτύριο.

Στη έκτη: Προσεύχεται μόνος του μέσα στη φυλακή έχοντας υψώσει τα χέρια ικετευτικά προς τον Ουρανό.

Στη έβδομη: Εικονίζεται ένα ακόμη μαρτύριο, όπου είναι γυμνός και καταματωμένος, ενώ γύρω του καίνε το σώμα του με αναμμένες λαμπάδες.

Στην όγδοη: Εμφανίζεται καταπλακωμένος κάτω από μια μεγάλη πέτρα και ολόγυρά του βρίσκονται άγρια θηρία, έτοιμα να τον κατασπαράξουν, ωστόσο μοιάζουν να είναι καθηλωμένα από την αγιότητά του.

Στην ένατη: Βρίσκεται μπροστά σε ένα ακόμα μαρτύριο, αφού τον έχουν στήσει μπροστά στα είδωλα με αναμμένα κάρβουνα στα χέρια, αλλά εκείνος προτιμά να κρατά τα κάρβουνα στα χέρια και να καίγεται, παρά να τα πετάξει στα είδωλα  και να λυτρωθεί.

Στην δέκατη: Δέεται με τα χέρια υψωμένα στον ουρανό, ενώ γαλήνη και το θείο φως είναι ζωγραφισμένα στο πρόσωπό του.

Στην ενδέκατη:

Η κορύφωση του μαρτυρίου του!

O Άγιος στέκεται στη μέση και οι βασανιστές του τον έχουν τοποθετήσει σ’ ένα μεγάλο μάγκανο και του τσακίζουν τα κόκαλα. Το πρόσωπο του παραμένει ήρεμο και υπομένει και υπομένει με καρτερία το φρικτό μαρτύριο. Στη τελευταία παράσταση εικονίζεται το φοβερό τέλος του μαρτυρίου του. Οι δήμιοί του τον έκαψαν ζωντανό, αφού μέχρι τέλους, στο Κύριό μας. Εικονίζεται λοιπόν μέσα σ’ ένα λάκκο με αναμμένα ξύλα, περιτριγυρισμένος από αναμμένες φλόγες και καπνούς. Πάλι όμως το πρόσωπό του εξακολουθεί να είναι ήρεμο και ατάραχο, εστραμμένο με πίστη και αγαλλίαση προς τον αγαπημένο του Χριστό.

Και μόνο τα μαρτύρια που εικονίζονται στην εικόνα του Αγίου, τον καθιστούν μεγαλομάρτυρα. Παράλληλα όμως και τα αναρίθμητα θαύματα που Χάριτι Θεού επιτελεί, επιβεβαιώνουν ότι ο Άγιος έχει μεγάλη παρρησία προς τον Θεό. Στα ερείπια λοιπόν εκείνα, ο επίσκοπος της Ρόδου, αναστήλωσε το ναό του Αγίου Φανουρίου, ο οποίος σώζεται μέχρι σήμερα, όπως και η εικόνα που βρέθηκε 500 χρόνια πριν. Τα θαύματα που από τότε άρχισε να τελεί ο Άγιος έγιναν αφορμή να συντρέχουν στη Ρόδο πολλού χριστιανοί για να ζητούν τις μεσιτείες του. Η πιο χαρακτηριστική παράδοση στο λαό μας είναι βέβαια το εορταστικό έθιμο της φανουρόπιτας που γίνεται συνήθως τη παραμονή της εορτής του.

Η πίτα αυτή είναι συνήθως μικρή και στρογγυλή σαν μικρός άρτος, μοιράζεται στους πιστούς και γίνεται  άλλοτε για να φανερώσει κάποιο χαμένο αντικείμενο ή κάποια χαμένη υπόθεση ή ακόμα να φανερώσει την υγεία σε κάποιον ασθενή. Υπάρχει επίσης και παράδοση ότι με τη πίτα αυτή γίνεται μνεία της μητέρας του, αλλά άγνωστο για ποιο λόγο. Ο Άγιος αποτελεί έναν από τους πιο αγαπητούς και προσφιλείς αγίους, στον οποίο, ακόμη και σήμερα, προστρέχουν πλήθος πιστών και εκείνος σπεύδει γρήγορα να εκπληρώσει ότι του ζητήσουμε.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ – 27 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

image_thumb8444444444444444444484444[3]

Σήμερα γιορτάζονται:

1) Ο άγιος Ποιμήν. Καταγόταν από την Αίγυπτο και αφού έφυγε από την πατρίδα του μαζί με όλους τους αδελφούς του έγινε μοναχός. Έζησε με πάσαν αρετήν, ούτως ώστε όλοι οι εν Αίγυπτο και Θήβα ευρισκόμενοι πατέρες και ασκητές, ερρύθμιζον τον βίον τους και εδιωρθόνονταν απ' αυτόν. Εκεί πέρασε την ζωήν του με αρετή και απεδήμησε προς Κύριον.

2) Ο άγιος Λιβέριος ο Πάπας της Ρώμης. Εβοήθησεν στην στερέωσιν τη ορθοδόξου χριστιανικής πίστεως. Ετελείωσε τον βίον τού ειρηνικά.

3) Η αγία Ανθούσα.

4) Ο άγιος Φανούριος ο νεοφανής. Τα του βίου του και των μαρτυρίων του εφανερώθησαν εκ της εικόνος η οποία ευρέθη στην νήσο Ρόδον.

Εθνικά γεγονότα: Σαν σήμερα το 1821 οι Έλληνες τρέπουν σε φυγή τους Τούρ­κους στα παράλια των Καλαμών.

Το 1824 οι Έλληνες υπό τούς Παπατσώρη Μήτρο Αναστασόπουλο, Κου-μουνταράκη και Γαλάνη έξω της Μεθώνης και κατόπιν σφοδρός μάχης τρέ­πουν τους Τούρκους σε φυγή.

Το 1826 στη Μανιάκωβα Γυθείου οι Έλληνες κατόπιν μάχης έτρεψαν σε φυγή τους Τούρκους. Έξω της Μυτιλήνης ο ελληνικός στόλος εναυμάχησε με τουν τουρκικόν.

Το 1827 εις Καφικαριά Καλαβρύτων οι Έλληνες υπό τον Πλαπούταν κατό­πιν μάχης σκληρός τρέπουν σε φυγή τους Τούρκους.

Το 1919 στο μέτωπο στη Μ. Ασία επικρατεί ηρεμία.

Το 1920 ο ελληνικός στρατός στη Μ. Ασία προελαύνει προς Ουσάκ μαχό­μενος.

Το 1921 στο μέτωπον του Σαγγαρίου οι Έλληνες αποκρούουν σφοδρές επι­θέσεις των Τούρκων.

Το 1922 στην Σμύρνην εισέρχεται ο τουρκικός στρατός και βοηθούμενος υπό του όχλου σφάζει χριστιανούς και τον μητροπολίτην Χρυσόστομον.

Το 1949 οι εθνικές δυνάμεις κατόπιν σφοδρού αγώνος εναντίον των καλώς οχυρωμένων κομμουνιστών επί του Γράμμου εκδιώκουν αυτούς προς το Αλβα-νικόν έδαφος και εκκαθαρίζουν το καταληφθέν όρος.