20 Ιουλίου, 2010

Τα Φιλανθρωπικά ιδρύματα της Γερμανίας θα επισκεφθεί αύριο 21 Ιουλίου ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ

icc04_sinantisi_ieronymos.jpg

Στη Γερμανία μεταβαίνει αύριο, Τετάρτη 21 Ιουλίου ε.ε., ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος, προκειμένου να επισκεφθεί εκκλησιαστικά φιλανθρωπικά ιδρύματα για υπερήλικες, άτομα με ειδικές ανάγκες, παιδιά με νοητική υστέρηση και νέους με παραβατική συμπεριφορά.

Ο Μακαριώτατος, ο οποίος θα βρεθεί στη Νυρεμβέργη, το Μόναχο και την πρότυπη κωμόπολη Νοιεντετελσάου θα επιστρέψει στην Αθήνα το προσεχές Σάββατο 24 Ιουλίου ε.ε.

ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ κ.κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΖΟΖΕ ΜΠΑΡΟΖΟ 19/7/2010

 

image

Προς
Τον Εξοχώτατον
Πρόεδρον της Ευρωπαϊκής Επιτροπής
José Manuel Barroso
Εις Βρυξέλλες

ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ

Εξοχώτατε κ. Πρόεδρε,

Το έτος 2010 είναι αφιερωμένο από την Ευρωπαϊκή Ένωση στην φτώχεια και στους δυνατούς τρόπους καταπολέμησής της. Είναι λοιπόν μία αφορμή για την Ορθόδοξη Εκκλησία να προτείνει δυνατότητες αντιμετώπισης του προβλήματος, τόσο μέσα από τον πλούτο της Θεολογίας της, όσο και από την ουσιαστική και μεγαλειώδη θέωρηση που έχει για τον άνθρωπο μέσα στην κοινωνία. Δυστυχώς, για την χώρα μας οι παρούσες συνθήκες, αλλά και οι επερχόμενες δυσοίωνες καταστάσεις καθιστούν επιτακτικότερη την ανάγκη για ριζοσπαστική δράση της Εκκλησίας, η οποία δεν θα δημιουργήσει βεβαίως θαύματα ούτε θα αντικαταστήσει την Πολιτεία, αλλά κυρίως θα εξακολουθήσει να εφαρμόζει τις αρχές και τα πιστεύω Της αναφορικά με την θέση του ανθρώπου ως προσώπου και όχι ως ατόμου.

Στην Ορθόδοξη Θεολογία επίσης υπογραμμίζεται με σαφήνεια η αρχή ότι στο πρόσωπο κάθε ανθρώπου, ανεξαρτήτως χρώματος, γλώσσας, θρησκείας και πολιτισμού, απεικονίζεται ο σαρκωμένος Λόγος του Θεού, το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, γεγονός που επιτάσσει την ειλικρινή διακονία του ανθρώπου σε πλήρη αναφορά με τον Θεό-Δημιουργό του (εφ' όσον εποιήσατε ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, εμοί εποιήσατε - Ματθ. κε  40), όχι ως απλή υποχρέωση, αλλά ως αυτονόητο καθήκον εκάστου Χριστιανού.

Με βάση τις θεολογικές αυτές αξίες και σύμφωνα με τις τρέχουσες εξελίξεις στην κλυδωνιζομένη πατρίδα μας, δεν θα μπορούσε η Εκκλησία να στρέψει με αδιαφορία σε αλλότρια πράγματα το βλέμμα Της, αλλά έχει καθήκον να συμπαρασταθεί, να σταθή αρωγός σε κάθε δοκιμαζόμενο ανθρώπινο πρόσωπο στον τόπο μας. Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος, που παρακολουθεί με ανύστακτο μάτι τα διατρέχοντα την χώρα μας και κυρίως την αγωνία, την ανασφάλεια, τα οικονομικά αδιέξοδα, την αύξηση της ανεργίας και της εγκληματικότητος, με τις βιοτικές επιπτώσεις τους στην καθημερινή ζωή του λαού μας, απεφάσισε, η Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος κατά την σύναξή της τον προσεχή Οκτώβριο να ασχοληθή κατ' εξοχήν με τα θέματα αυτά.

Η Ιερά Αρχιεπισκοπή, ο κανονικός χώρος της ποιμαντικής μου ευθύνης, περιλαμβάνει το μεγαλύτερο πληθυσμιακά τμήμα του νομού Αττικής, έχοντας μερικές από τις πιο κρίσιμες περιοχές που χρήζουν άμεσης βοήθειας, όπως το ιστορικό κέντρο της Αθήνας κ. α., κάθε μία με διαφορετικές απαιτήσεις και προτεραιότητες. Προσπαθώντας να σας δώσω μία πιο αντικειμενική εικόνα των αναγκών, αλλά και των προτάσεών μας για άμεση αντιμετώπισή τους, κωδικοποίησα τα προβλήματα αυτά σε τέσσερις θεματικούς άξονες, τους οποίους και θα παραθέσω κατωτέρω:

α) Θεολογικός – ψυχολογικός

Έγινε σαφής αναφορά στη θεολογική προσέγγιση του ανθρώπου ως μοναδικού και αυτόνομου προσώπου με συγκεκριμένες αξίες που απορρέουν από τον θεολογικό πλούτο τόσων αιώνων. Η στήριξη κάθε ανθρώπου, η δημιουργία ενός υπαρκτού οράματος, η ψυχική εναπόθεση των αγωνιών εκάστου, τόσο στο πρόσωπο του Θεού, όσο και σε κάθε συνάνθρωπό μας είναι απαραίτητα στοιχεία για την επιβίωσή μας σε τόσο δυσχερείς συγκυρίες.

Ο κίνδυνος της μοναξιάς, η διαρκής απομόνωση από την κοινωνικότητα της ζωής, η βεβιασμένη αποξένωση και η ατομοκεντρική θεώρηση οδήγησαν και θα οδηγούν πολλούς ευρωπαίους συμπολίτες μας στην εγκατάλειψη του οράματος για ζωή, για δημιουργία, για ενασχόληση με το “εμείς”, για πρόοδο και ανάπτυξη τόσο σε προσωπικό, όσο και σε κοινωνικό επίπεδο. Έτσι, λοιπόν, η Ιερά Αρχιεπισκοπή, στα πρόσωπα των κληρικών της βλέπει πόλους έλξης, οι οποίοι θα καταστούν συναντιλήπτορες σε τέτοιους καιρούς και θα αποτελέσουν φωτεινούς οδοδείκτες ελπίδας και αγάπης για κάθε πονεμένο και απογοητευμένο άνθρωπο.

Όπως αναφέρει και η σύγχρονη κοινωνιολογική επιστήμη, το ανθρώπινο δυναμικό είναι και μπορεί να καταστή ο δυναμικότερος παράγοντας εξέλιξης σε κάθε κοινωνική συγκυρία. Η Εκκλησία πιστεύει πως αυτό γίνεται μέσα από την βιωματική και εμπειρική πίστη στον Θεό, πίστη με έργα και πράξεις χωρίς ιδιοτέλειες και συμβιβασμούς. Θεωρούμε πως η προσπάθεια αυτή έμπνευσης των ανθρώπων, η αναζωπύρωση της θρησκευτικής συνειδήσεως και η ορθή αναζήτηση του εκκλησιαστικού γεγονότος, ως κοινωνικού δόγματος, θα συμβάλει ουσιαστικά στην αντιμετώπιση της παρούσας κρίσεως αξιών και αρχών.

β) Κοινωνικός-Φιλανθρωπικός

Η παραπάνω θεολογική προσέγγιση, ως προείπαμε, θα ήταν ελλιπής, εάν δεν συνοδευόταν από πλήρη αντιστοιχία λόγων και έργων. Η ιστορία της ευρωπαϊκής ηπείρου έχει γνωρίσει παρόμοια παραδείγματα, με την υπαιτιότητα, δυστυχώς, και εκκλησιαστικών προσώπων, τα οποία όμως σήμερα λειτουργούν ως δείκτες αποφυγής για την μη επανάληψη λαθών παρομοίων με εκείνα του παρελθόντος. Στον δεύτερο αυτόν άξονα επιτρέψτε μου να σας παραθέσω τις προτεραιότητες που έχουμε στην Ιερά Αρχιεπισκοπή για την επομένη πενταετία και αφορούν στην δημιουργία κατάλληλων υποδομών, τις οποίες και μπορείτε να εντοπίσετε στο επισυναπτόμενο εγχειρίδιο.

1. Κέντρο Περιβαλλοντικής Αγωγής - Κατασκηνώσεις Νέων. Το έργο κατασκευάζεται στην Πάρνηθα και φιλοδοξούμε να ολοκληρωθεί εντός του έτους 2011. Στόχο έχει την καλλιέργεια περιβαλλοντικής συνείδησης σε νέους και νέες της Αθήνας, αλλά και της Ομογένειας.

2. Φροντίδα για την βρεφονηπιακή ηλικία και κέντρα παιδιών που παρουσιάζουν νοητική στέρηση η άλλα προβλήματα. Η συνεργασία μας με τη νομαρχιακή και δημοτική αρχή της πόλεως των Αθηνών είναι επιτυχής, όπως αποδεικνύεται από την πορεία των παραπάνω στόχων.

3. Φροντίδα για την απεμπλοκή παιδιών από τη μάστιγα των ναρκωτικών και δημιουργία κέντρων απεξάρτησης

4. Κέντρα φιλοξενίας κατακοίτων – ηλικιωμένων. Στο έργο αυτό επιχειρείται η φροντίδα και η εμπεριστατωμένη μέριμνα ατόμων που έχουν κινητικές δυσκολίες και λοιπές χρόνιες παθήσεις.

5. Κέντρο καρκινοπαθών τελικού σταδίου-Hospice. Θα επιχειρήσουμε για πρώτη φορά την δημιουργία ειδικού χώρου ασθενών σε τελικό στάδιο, κυρίως καρκινοπαθών, προσφέροντας διακονία στον ανθρώπινο πόνο.

6. Πρόγραμμα σίτισης και ένδυσης αδύναμων συνανθρώπων μας. Το πρόγραμμα αυτό βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη προσφέροντας καθημερινά 6.000 μερίδες φαγητού σε αναξιοπαθούντες. Κοινωνικές ομάδες υπό πίεση, όπως μετανάστες κ.α., λαμβάνουν καθημερινά την φροντίδα μας, τόσο σε σίτιση, όσο και σε ένδυση, καθώς έχουμε πλέον δημιουργήσει δικές μας κεντρικές και πιστοποιημένες εγκαταστάσεις προς τούτο. Φιλοδοξούμε να υπερβούμε τις 10.000 μερίδες φαγητού ημερησίως για το έτος 2010-2011 και βρισκόμαστε σε αρμονική συνεργασία με τον Δήμο Αθηναίων για την υλοποίηση αυτού του προγράμματος.

7. Δημιουργήσαμε την Αστική μη Κερδοσκοπική Εταιρία “ΑΠΟΣΤΟΛΗ” με στόχο τον συντονισμό των ανωτέρω προγραμμάτων. Το κοινωνικό έργο και η ουσιαστική παρέμβασή μας στην καταπολέμηση της φτώχειας θα αποτελέσουν τις προτεραιότητες της “ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ” στην διάρκεια της πενταετίας 2011-2015.

γ) Αναπτυξιακός

Στον τρίτο αυτό άξονα επιχειρείται η ορθή αξιοποίηση εκτάσεων και υποδομών της Ιεράς Αρχιεπισκοπής με σκοπό την πράσινη ανάπτυξη, την εξοικονόμηση πόρων και την πιλοτική εφαρμογή μοντέλων συνεργασίας και σύμπραξης τόσο με το Κράτος και τους Δήμους, όσο και με ιδιώτες. Στόχος του αναπτυξιακού εγχειρήματος είναι η ενίσχυση του φιλανθρωπικού μας έργου, η χρηματοδότηση του 2ου άξονα της πενταετίας, δηλαδή από ιδίους πόρους, αλλά και ευρωπαϊκούς, εφ' όσον αυτό επιτευχθεί.

Η ιδιάζουσα σχέση Κράτους-Εκκλησίας στην πατρίδα μας προσφέρει την δυνατότητα των ανωτέρω επιδιώξεων και τούτο διότι η μακραίωνη παράδοσή μας θέλει την ανιδιοτελή προσφορά μας στο Κράτος χωρίς σημαντικά ανταλλάγματα, παρά τα όσα κατά καιρούς αναφέρονται από διαφόρους κύκλους. Αξίζει να σημειωθεί πως σε διάφορες συναντήσεις που είχαμε με κρατικούς παράγοντες έχουν τεθεί τα παραπάνω ζητήματα, γεγονός το οποίο θεωρώ πως πρέπει να γνωρίζετε και στις Βρυξέλλες.

Το μοντέλο της συνεργασίας όλων των φορέων είναι αυτό που μπορεί  ευθαρσώς να εγγυηθεί την επιτυχία σε κάθε επιδίωξη αλλά και την ανόρθωση από την λεγόμενη οικονομική κρίση στη χώρα μας και την Ευρώπη. Η δημιουργία μέσων ανάπτυξης  και ο έλεγχος της άμετρης τάσεως του ανταγωνισμού μπορούν να εγγυηθούν την έξοδο από την ύφεση της οικονομίας και να τονώσουν την πρόοδο, χωρίς προκαταλήψεις και μισαλλοδοξίες.

Η Εκκλησία μπορεί να θέσει όρια στην εκμετάλλευση και στην κατάφωρη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όχι επιβάλλοντας αλλά εμπνέοντας τα ιδανικά της ευγενούς άμιλλας και της αλληλεγγύης, με γνώμονα τον σεβασμό της ελευθερίας κάθε προσώπου στην υγιή ανάπτυξη.

δ) Ευρωπαϊκός

Στον τέταρτο και τελευταίο άξονα θεωρώ επιτακτικό να δούμε τον ρόλο της Ορθοδοξίας και του Χριστιανισμού ευρύτερα στην βιώσιμη ανάπτυξη και στην ολοκλήρωση του ευρωπαϊκού οράματος ακόμη και σε πολιτικό επίπεδο. Οι ιδρυτές του ευρωπαϊκού πνεύματος στηρίχθηκαν στον ελληνικό πολιτισμό, στο ρωμαϊκό δίκαιο και στην χριστιανική παράδοση της γηραιάς ηπείρου.

Ο συγκερασμός των τριών αυτών παρακαταθηκών συγκρότησε το ευρωπαϊκό πολιτικό πνεύμα και συνετέλεσε στην ανάπτυξή του μέχρι σήμερα, παρά τις δυσκολίες που διαφαίνονται στον ορίζοντα. Επιτρέψτε μου να παραμείνω στην τρίτη διαχρονική αξία, στον Χριστιανισμό. Αυτό γιατί; Διότι μόνον ο Χριστιανισμός τελειοποίησε την ελευθερία του ανθρώπου, βλέποντάς τον ως πρόσωπο και όχι ως αντικείμενο εκμετάλλευσης. Στην Ορθόδοξη παράδοση, ως προείπα, η ελευθερία παίζει σημαντικό ρόλο. Ενισχύει τον άνθρωπο στη δημιουργία και τον καθιστά ον κοινωνικό με πολιτικά και πνευματικά ενδιαφέροντα.

Στην Ιερά Αρχιεπισκοπή δίδεται μεγάλο βάρος στην χριστιανική αυτή ελευθερία. Αναφέρω χαρακτηριστικά το έργο που επιτελείται στην προσπάθεια αντιμετώπισης της φτώχειας, όπως για παράδειγμα η αύξηση των μεταναστών, γεγονός το οποίο αυξάνει καθοριστικά το ποσοστό των φτωχών αδελφών μας στην πρωτεύουσα και στις μεγάλες ελληνικές πόλεις. Με αφορμή αυτό, πιστεύω πως η Ευρώπη πρέπει να δώσει ιδιαίτερη σημασία στο ζήτημα των μεταναστών, αναλογιζομένη την ευθύνη της για την μετακίνηση των λαών.

Οι διαδικασίες αντιμετώπισης του μεταναστευτικού προβλήματος δεν είναι δυνατόν να καταπιέζουν την ελευθερία και την παράδοση που μεταφέρουν, ενώ παράλληλα πρέπει να διαφυλάσσουν τα ευρωπαϊκά ιδεώδη. Η χρυσή τομή είναι η πεπατημένη: Σεβασμός, συνύπαρξη, συνεργασία. Η αγάπη «έξω βάλλει» τον φόβο, αναγιγνώσκουμε στο Ευαγγέλιο, ο φόβος όμως δεν είναι μόνον η άγνοια αλλά και η υπερβολική  πολλές φορές ανελευθερία των μεταναστευτικών πολιτικών διακηρύξεων.

Φρονώ πως κάτι έχουμε να μάθουμε από την εμπειρία που βιώνουμε σιτίζοντας χιλιάδες ανθρώπους στην Αθήνα καθημερινά, με προσωπικό κόστος πολλές φορές, χωρίς ουσιαστική βοήθεια από φορείς που θα έπρεπε να στηρίζουν την μη εξαθλίωση του ανθρωπίνου προσώπου.

Στην ευρωπαϊκή αυτή προοπτική η συνεργασία είναι επιβεβλημένη. Πολλές Ορθόδοξες Αυτοκέφαλες Εκκλησίες βρίσκονται στην Ενωμένη Ευρώπη. Νομίζω ταπεινά πως έχουμε πολλά να διδαχθούμε από την  εγγύς Ανατολή. Από εκεί πηγάζει άλλωστε και η προαναφερθείσα αρχή της ελευθερίας. Ένα ενισχυμένο από τις Βρυξέλλες Βαλκανικό Ορθόδοξο σχήμα συνεργασίας θα μπορούσε να συμβάλει ουσιαστικά στην καταπολέμηση της φτώχειας, η οποία δεν είναι μόνον υλική αλλά και πνευματική.

Το όραμα λοιπόν για μία Ενωμένη Ευρώπη πρέπει να παραμείνει άσβεστο. Τα τελευταία 60 χρόνια ειρήνης και καταλλαγής μεταξύ μας το αποδεικνύουν. Το χριστιανικό πνεύμα, η Ορθόδοξη πνευματικότητα, η ελευθερία του προσώπου έχουν τη δύναμη και μπορούν να συμβάλουν καθοριστικά προς αυτή την κατεύθυνση. Ούτε το ευρώ ούτε οιαδήποτε νομισματική μονάδα μπορούν να εγγυηθούν τα ανωτέρω. Ο άνθρωπος ως πρόσωπο, ελεύθερο και σε πλήρη σχέση  με τον Θεό, μπορεί.

Άλλωστε το μήνυμά μας, "βοήθησε και συ ν' αλλάξει η ζωή μας" δεν απευθύνεται μόνο σε θρησκευόμενα πρόσωπα. Αναδεικνύει το αίσθημα δικαιοσύνης στη ζωή κάθε ανθρώπου. Συνιστά κατάφωρη κοινωνική αδικία η οποιαδήποτε προσπάθεια παραβίασης αυτής της αρχής. Βοηθάω για να αλλάξω τη ζωή μου, αλλά και τη ζωή του άλλου. Το αίσθημα, λοιπόν, δικαίου που διέπει αυτό το μήνυμα εναρμονίζεται πλήρως με το κοινωνικό κεκτημένο και με το όραμα των ιδρυτών της Ενωμένης Ευρώπης για ευημερία, πρόοδο και κοινωνική συνοχή.

Εξοχώτατε κ. Πρόεδρε,

η Ιερά Αρχιεπισκοπή βρίσκεται με κάθε της πτυχή αρωγός στο έργο που επιτελείτε σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο. Μπορούμε και έχουμε την δυνατότητα να βοηθήσουμε στην καταπολέμηση της φτώχειας. Με την βεβαιότητα ότι αποδέχεσθε αυτή μας την πρόταση, σας ευχόμαστε πλούσια την ευλογία του Θεού στο πολυεύθυνο έργο σας.

Ο Προφήτης Ηλίας 20 Ιουλίου

image

Έζησε γύρω στα 816 π.Χ. και προφήτευσε εικοσιπέντε χρόνια. Καταγόταν από την φυλή του Ααρών και από την πόλη Θέσβη, η οποία είχε δοθή από τον Θεό στους Ιερείς. Ήταν ζηλωτής, και με την προσευχή του έκανε πολλά θαύματα. Όταν ο Χριστός μετεμορφώθη στο Όρος Θαβώρ, ήταν εκεί παρών μαζί με τον Μωϋσή. “Και ιδού δύο άνδρες συνελάλουν αυτώ, οίτινες ήταν Μωϋσής και Ηλίας, οι οφθέντες εν δόξη έλεγον την έξοδον αυτού, ήν έμελλε πληρούν εν Ιερουσαλήμ” (Λουκ. θ’, 30-31).

Ο Προφήτης Ηλίας ήταν ζηλωτής και πυρίπνους. Είχε ζήλο Θεού “κατ’ επίγνωσιν”, διότι υπάρχει και ζήλος χωρίς επίγνωση, ο οποίος δημιουργεί μεγάλα προβλήματα στο Σώμα της Εκκλησίας και γενικότερα της κοινωνίας. Ο αληθινός ζήλος είναι αυτός που συνδέεται με την πνευματική ζωή και τον εσωτερικό αγώνα που κάνει ο άνθρωπος για να καθαρθή από τα πάθη, να συναντήση τον Θεό και να αποκτήση κοινωνία μαζί Του. Αυτή η διδασκαλία φαίνεται καθαρά στα Πατερικά κείμενα και στην Ορθόδοξη υμνογραφία. Στο πρώτο κάθισμα της Λιτής του Εσπερινού της Εορτής του Προφήτη Ηλία ψάλλουμε: “Ηλίας ο ζηλωτής και των παθών αυτοκράτωρ ... ούτος γαρ εν σώματι άγγελος και άσαρκος άνθρωπος δέδεικται τοις κατορθώμασιν ...”. Ο αληθινός ζηλωτής είναι εκείνος που μπορεί να κυβερνά τα πάθη του και όχι αυτός που άγεται και φέρεται από αυτά. Αυτός που με τα πνευματικά του κατορθώματα έχει γίνει εφάμιλλος των αγίων αγγέλων και, ενώ ζη στην γή, πολιτεύεται στον ουρανό. Είναι άγγελος με σώμα και άνθρωπος χωρίς σάρκα, δηλαδή χωρίς το σαρκικό φρόνημα.

Τί σημαίνει σαρκικό φρόνημα μας το εξηγεί ο Απόστολος Παύλος στην Α’ προς Κορινθίους επιστολή του: “Έτι γαρ σαρκικοί εστε· όπου γαρ εν υμίν ζήλος (=ζήλεια) και έρις, ουχί σαρκικοί εστε και κατά άνθρωπον περιπατείτε;” (Α’ Κορ. γ’, 3). Ζήλεια, διχόνοιες, θυμοί και καυγάδες δεν μπορούν να έχουν σχέση με τον Θεό, διότι ο Θεός είναι Αγάπη, είναι Θεός της ειρήνης.

Ο Προφήτης Ηλίας, ζώντας στην εποχή και το πνεύμα της Παλαιάς Διαθήκης, εφόνευσε, όπως είναι γνωστό, τους “ιερείς της αισχύνης”, ο Θεός όμως του έδωσε να καταλάβη ότι έκανε λάθος με το παράδειγμα του δυνατού αέρα, του σεισμού, της φωτιάς και της λεπτής αύρας, λέγοντάς του ότι ο Θεός δεν ευρίσκεται στον άνεμο ή στον σεισμό και την φωτιά, αλλά “εν τη φωνή της λεπτής αύρας”, ότι δηλαδή δεν αγαπά την βία, αλλά την ηρεμία, την ειρήνη και την πραότητα (Γ’, Βασιλ. 11-12).

Ο φανατισμός δεν μπορεί να έχη σχέση με τους Ορθοδόξους Χριστιανούς, ούτε με τον πραγματικό ζήλο για τον Θεό. Ο φανατισμός επικρατεί στις θρησκείες και τις οργανώσεις ανθρωποκεντρικού χαρακτήρα, που δημιουργούν κλίμα φανατισμού και πόλωσης, για να δημιουργούν και να διατηρούν οπαδούς. Η Ορθοδοξία δεν είναι θρησκεία, με την έννοια των ανθρωποκεντρικών θρησκειών, αλλά Εκκλησία. Είναι αποκάλυψη του Θεού και όχι ανακάλυψη του ανθρώπου. Δεν έχει οπαδούς, αλλά μέλη, τα οποία είναι όλοι “οι βεβαπτισμένοι και βεβαιόπιστοι”, όσοι έχουν βαπτισθεί στο Όνομα της Αγίας Τριάδος και ζουν ή αγωνίζονται να ζουν σύμφωνα με το θέλημα του Θεού.

Η ομαδική αποστασία από τον Θεό, που παρατηρείται και στις ημέρες μας, αλλά και η παρουσία πολλών αιρέσεων μας κάνει μερικές φορές να απελπιζόμαστε και να τα βλέπουμε όλα μαύρα, με αποτέλεσμα να οδηγούμαστε στην εξαγωγή λανθασμένων συμπερασμάτων. Ένα από αυτά είναι ότι δεν υπάρχουν σήμερα άγιοι, αυτό όμως δεν είναι αληθινό. Σε κάθε εποχή υπάρχουν άνθρωποι του Θεού, επομένως και στις ημέρες μας. Πάντα υπάρχουν οι αληθινοί προσκυνητές, αυτοί που ζουν με την προσευχή, την ανιδιοτελή αγάπη, την προσφορά και την θυσία. Όταν ο Προφήτης Ηλίας ολιγοψύχησε βλέποντας πολύ κόσμο να τρέχη πίσω από τον ψεύτικο θεό Βάαλ και νόμισε ότι έμεινε μόνος αυτός πάνω στην γη λάτρης και Προφήτης του αληθινού Θεού, ο Θεός του αποκάλυψε ότι υπάρχουν επτά χιλιάδες άνδρες που δεν προσκύνησαν τον Βάαλ, αλλά παρέμειναν πιστοί στον Θεό των Πατέρων τους. Επομένως, χρειάζεται πάντοτε ψυχραιμία και απόλυτη εμπιστοσύνη στον Θεό.

Αληθινοί ζηλωτές είναι αυτοί που συνδυάζουν, όπως ο Προφήτης Ηλίας, τον ζήλο και την αγάπη προς τον Θεό με την προσευχή και την ησυχαστική ζωή. Αυτοί που αποφεύγουν τις ακρότητες, αφού βιώνουν την ταπείνωση του Χριστού, την πραότητα και την εσωτερική ειρήνη. Αυτοί που αισθάνονται πραγματικά και αληθινά την παρουσία του Θεού “εν τη φωνή της λεπτής αύρας”.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ – 20 ΙΟΥΛΙΟΥ

image_thumb8444444444444444444484444[1]

Σήμερα γιορτάζονται:

Ο άγιος ένδοξος προφήτης Ηλίας. Ήταν γιος Σωβάκ καταγόμενος εκ Θέσβης, πόλεως της Γαλαάδ πέραν του Ιορδανού εκ της φυλής του Ααρών. Όταν εγεννήθη ο Ηλίας ο παρέρας του είδε μιαν οπτασίαν, ότι άνδρες λευκο­φόροι τον ωνόμαζον Ηλίαν δηλ. θεόν. Φοβηθείς μετέβη και εφανέρωσε την οπτασίαν εις τους ιερείς των Ιεροσολύμων, οι οποίοι του επεκάλυψαν, ότι η κατοίκησις του τέκνου του θα είναι φως, ο λόγος του απόφασις, η ζωή του κα­τά Κύριον και ο ζήλος του θα φανή ευάρεστος εις τον Θεόν, θέλει δε κρίνει τον Ισραήλ δια πυρός και μαχαίρας. Ο άγιος έζησε περί το 900 π.Χ., προφήτευσε 25 χρόνια, εθαυματούργει και τέλος ανελήφθη εις τους ουρανούς.

Εθνικά γεγονότα: Σαν σήμερα το 1821 πρά την Αμπελον Ασκύφου Κρήτης οι Έλληνες μάχονται σκληρά εναντίον των Τούρκων και κατορθώνουν και συλ­λαμβάνουν αιχμάλωτον τον αρχηγόν του τουρκικού σώματος τον οποίον φο­νεύουν. Οι Τούρκοι εισέρχονται στην πόλη των Αθηνών διαλύοντες την πολι-κορκίαν της Ακροπόλεως. Εις το Μεσολόγγι αφίχθη ο Αλέξ. Μαυροκορδάτος.

Το 1822 στην Μάλαξαν Κρήτης οι Έλληνες υπέστησαν επίθεσιν εκ μέρους των Τούρκων. Εις την μάχην την οποίαν εκέρδισαν οι Τούρκοι εφονεύθη ο ο­πλαρχηγός Πρωτοπαπαδάκης. Ο Τουρκοαιγυπτιακός στόλος καταπλέει στο Μεσολόγγι.

Το 1824 οι Έλληνες έξω των Αθηνών στη μάχη έτρεψαν τους Τούρκους σε φυγή.

Το 1826 στο χωριό Αχμέτ Αγά της Τεγέας έγινε μάχη μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων. Εις την μάχην ενίκησαν οι Έλληνες.

Το 1828 απεβίωσε εις Βιέννην ο Γενικός Αρχηγός της Φιλ. Εταιρείας Αλέξ. Υψηλάντης.

Το 1919 στο μέτωπο στη Μ. Ασία σημειώνεται δράση περιπόλων.

Το 1920 ο ελληνικός στρατός δια της μεραρχίας Κυδωνιών καθαρίζει την περιοχή Ντεμερτζή.

Το 1921 στο μέτωπο της Μ. Ασίας οι ελληνικές δυνάμεις καταδιώκουν τις τουρκικές οι οποίες συμπτύσσονται στην περιοχήν Σαγγαρίου.

Το 1922 σε ολόκληρο το μέτωπο στη Μ. Ασία γίνονται μάχες αναγνώρισης των θέσεων του εχθρού.