28 Ιουνίου, 2010

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ κ.κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΚΟΜΙΣΙΟΝ κ. ΜΑΝΟΥΕΛ ΜΠΑΡΟΖΟ ΤΗΝ 19ην ΙΟΥΛΙΟΥ 2010

Η ατζέντα της συνάντησης του Αρχιεπισκόπου

με τον πρόεδρο της Κομισιόν

image 

Την ευκαιρία μιας ασυνήθιστης πρόσκλησης – πρόκλήσης 

ετοιμάζεται να αξιοποιήσει ο Αρχιεπίσκοπος,  ο οποίος στις 19 Ιουλίου

θα συναντηθεί με τον πρόεδρο της Κομισιόν, κ. Μανουέλ Μπαρόζο.

ieronimos Υπό το φως της κρίσης και του ρόλου που μπορεί να διαδραματίσει η Εκκλησία, η επίσκεψη στις Βρυξέλλες έρχεται σε μια συγκυρία που χρωματίζεται από μια αλλαγή πλεύσης στο ενδοεκκλησιαστικό σκηνικό, όπως προκύπτει απο ορισμένες πρόσφατες συμβολικές κινήσεις, στο επίκεντρο των οποίων βρίσκονται νέοι αρχιερείς. Ειδικότερα, η πρόσκληση του προέδρου της Επιτροπής και η αποδοχή της από την πλευρά του κ. Ιερώνυμου έγινε πριν από λίγες ημέρες.

Δεν αφορά μόνο στον αρχιεπίσκοπο, αφού στις Βρυξέλλες αναμένεται να μεταβεί και ο αρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος το πιο πιθανόν και άλλοι εκκλησιαστικοί ηγέτες. Είναι αυτονόητο ότι η συνάντηση προσφέρει την ευκαιρία για μια ανταλλαγή απόψεων, αλλά εν πρώτοις ενός διαύλου επικοινωνίας που θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για μια εποικοδομητική συνεργασία.

Θέματα που ξεκινούν από την εγχώρια οικονομική κρίση και φθάνουν μέχρι τις δυνατότητες παρέμβασης της Εκκλησίας με ανάπτυξη συγκεκριμένων πρωτοβουλιών, με έμφαση στις δεινά δοκιμαζόμενες κοινωνικές ομάδες, αναμένεται να αποτελέσουν το πλαίσιο της ατζέντας των συζητήσεων.

Η επίσκεψη δεν πρόκειται, όπως σχολιάζεται, να είναι ούτε εθιμοτυπικού χαρακτήρα ούτε επιπέδου δημοσίων σχέσεων, αλλά μια προσπάθεια να καταστεί σαφές στους Κοινοτικούς αξιωματούχους ότι υπάρχει ένα έδαφος δραστηριότητας με απτές, διαφανείς και ελέγξιμες πρωτοβουλίες, μακριά απο προγράμματα και πόρους-πόλους έλξης για τους επιτηδείους.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες, το ταξίδι του κ. Ιερώνυμου στις Βρυξέλλες ήταν το κύριο αντικείμενο της συζήτησης στη διάρκεια της προ ημερών επίσκεψης στην Αρχιεπισκοπή του αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών, Δημήτρη Δρούτσα.

ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΠΡΩΤΟΚΟΡΥΦΑΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΠΕΤΡΟΥ ΚΑΙ ΠΑΥΛΟΥ 29 ΙΟΥΝΙΟΥ

image

«Εορτή χαρμόσυνος επέλαμψε τοις πέρασι σήμερον, η πάνσεπτος μνήμη των σοφωτάτων Αποστόλων και κορυφαίων Πέτρου και Παύλου» ψάλουμε στον εσπερινό της εορτής. Στη λίμνη της Γεννησαρέτ βρήκε ο Κύριος τον Πέτρο να ασχολείται με τα δίχτυα τού μικρού του αλιευτικού πλοίου. Τον προσκάλεσε λέγοντάς του «δεύτε οπίσω μου και ποιήσω υμάς αλιείς ανθρώπων» και εκείνος με απλότητα, αν και ήταν επιφορτισμένος με οικογενειακά βάρη και υποχρεώσεις, βρήκε τη δύναμη με τη χάρη του Θεού να αρνηθεί τον εαυτό του, το πλοίο του και την οικογένειά του ακολουθώντας την εντολή του Χριστού.

«Όστις θέλει οπίσω μου ακολουθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού, και ακολουθείτω μοι», και ακολούθησε ανεπιφύλακτα τον αλιέα των ψυχών.Αργότερα ο Χριστός όταν πήγε μαζί με τους μαθητές του στα μέρη τις Καισαρείας τους ρώτησε «υμείς δε τίνα με λέγετε είναι;» και τότε ο Πέτρος του απάντησε με πίστη και παρρησία: «συ ει, ο Χριστός ο υιός του Θεού του ζώντος», η ομολογία αυτή έδωσε στον Πέτρο μια ιδιάζουσα θέση όπως του είπε ο διδάσκαλό του «Πέτρος και επί ταύτη την πέτρα οικοδομήσω μου την Εκκλησίαν, και πύλαι άδου ου κατισχύσουσιν αυτής, και δώσω σοι τας κλείς της βασιλείας των ουρανών…».

Ο Ευθύμιος Ζηγαβηνός λέγει: «και μην το δώρον τούτο και των άλλων αποστόλων γέγονεν, αλλά πρώτω τω Πέτρω δέδοται διότι πρώτος ούτος υιόν του Θεού γνήσιον τον Χριστόν είναι ανωμολόγησε». Όμως ο απόστολος Πέτρος στις στιγμές της μεγαλύτερής του πτώσεως, στην τριπλή δηλαδή άρνηση μπροστά στους υπηρέτες μεθ’ όρκου «τότε ήρξατο καταναθεματίζειν και ομνύειν ότι ουκ οίδα τον άνθρωπον», βρήκε την δύναμη να ανοίξει τα βυθισμένα στο σκοτάδι μάτια του, να μετανοήσει και να αναλάβει, ύστερα από την προτροπή του Χριστού, την ποίμανση των λογικών προβάτων.

Την πίστη του ο απόστολος Πέτρος την έδειξε με τις οδοιπορίες, με το ακατάπαυστο κήρυγμά του αλλά και με τα αμέτρητα θαύματα. Όργωσε με τα πόδια όχι μόνο την Ιουδαία και τη Μικρά Ασία αλλά έφτασε στην Κόρινθο και στην Ρώμη ακολουθώντας την εντολή του διδασκάλου του «πορευθέντες ουν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη», αλλά, το θαυμαστότερο όλων, ήταν ο πρώτος λόγος τού αποστόλου αμέσως μετά την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος, όπου καθήλωσε και μετέστρεψε τρις χιλιάδες ψυχές Εθνικών σε Χριστιανούς και συγκρότησε την πρώτη, επί γης, Εκκλησία των Ιεροσολύμων.

Επίσης συγκλονιστικό είναι και το περιεχόμενο των δύο καθολικών επιστολών που έγραψε ο ίδιος ο απόστολος Πέτρος αρχίζοντας: «Συμεών Πέτρος, δούλος και απόστολος Ιησού Χριστού, τοις ισότιμον ημίν λαχούσι πίστιν εν δικαιοσύνη του Θεού ημών και σωτήρος Ιησού Χριστού˙ χάρις υμίν και ειρήνη πληθυνθείη εν επιγνώσει του Θεού και Ιησού του Κυρίου ημών».

Κατά τον Κλήμεντα τον Αλεξανδρέα ο απόστολος Πέτρος έγινε: «ο εκλεκτός, ο εξαίρετος, ο πρώτος των μαθητών» ο οποίος επισφράγισε τη δυναμική του ζωή και δράσι με το φριχτό μαρτύριο, που έλαχε επί Αυτοκρατορίας Νέρωνος. Το μαρτύριό του φριχτό, τον σταύρωσαν ανάποδα και παρέδωσε την αγία του ψυχή στα χέρια του αγαπημένου του διδασκάλου επιβεβαιώνοντας τα προφητικά λόγια του Ιησού Χριστού: «Όπου εγώ υπάγω, ού δύνασαί μοι νυν ακολουθήσαι, ύστερον δε ακολουθήσεις μοι».

Σήμερα όμως εορτάζει και ο έτερος απόστολος, ο απόστολος των εθνών Παύλος όπως τον έχει χαρακτηρίσει η Εκκλησία μας. Ο απόστολος Παύλος ήταν ένθερμος διώχτης των χριστιανών και μάλιστα ήταν μπροστά στο μαρτύριο του πρωτομάρτυρα και αρχιδιακόνου Στεφάνου. Η μεταστροφή του στον Χριστιανισμό έγινε ύστερα από την παρέμβαση του αναστάντος Χριστού.

Καθώς ο Παύλος πήγαινε στην Δαμασκό, τον περιέλουσε ένα φως από τον ουρανό τυφλώνοντάς τον, τρομαγμένος έπεσε στην γη ακούγοντας την φωνή να του λέγει «Σαούλ, Σαούλ τι με διώκεις;» ο Παύλος ρώτησε «ποιος είσαι κύριε;» και η φωνή απαντά: «εγώ ειμί Ιησούς ον συ διώκεις˙» και αφού άκουσε την εντολή του Χριστού πήγε στη Δαμασκό. Εκεί τον βρήκε ο απόστολος Ανανίας αφού πρώτα σε όραμα είδε και άκουσε τον Χριστό να του επιδεικνύει τον τόπο όπου διέμενε ο Παύλος και λέγοντας του ότι: «πορεύου, ότι σκεύος εκλογή μοι εστιν ούτος του βαστάσαι το όνομά μου ενώπιον εθνών και βασιλέων υιών τε Ισραήλ».

Ο απόστολος Ανανίας Βάπτισε τον Παύλο χριστιανό και αμέσως απόκτησε το φως των ματιών του.

Ο απόστολος Παύλος αφού έμεινε λίγες μέρες κοντά στον απόστολο Ανανία έφυγε και πήγε να κηρύξει στις συναγωγές τον Ιησού Χριστό λέγων: «ότι ούτος εστιν ο υιος του Θεού».

Ο απόστολος Παύλος έκανε τέσσερεις περιοδείες διέσχισε είτε με τα πόδια είτε με πλοία ξηρές και θάλασσες περιόδευσε σε όλες σχεδόν τις χώρες της Μεσογείου.

Τόσα και τόσα πέρασε το ασθενικό του σώμα προς δόξα Χριστού «εν κόποις περισσοτέρως, εν πληγαίς υπερβαλλόντως, εν φυλακαίς περισσοτέρως, εν θανάτοις πολλάκις… η μέριμνα πασών των εκκλησιών», ακούσαμε να μας λέγει το αποστολικό ανάγνωσμα για τα παθήματα του αποστόλου αλλά εκτός από αυτές τις περιπέτειες είχε μόνιμο βασανιστή στο σώμα του είχε μία ανίατη και εξουθενωτική ασθένεια και έλεγε «εδόθη μοι σκόλοψ τη σαρκί, άγγελος σατάν, ίνα με κολαφίζη ίνα μη υπεραίρωμαι», όμως μέσα σε αυτό το ασθενικό σώμα βρισκόταν μια ψυχή γεμάτη φλόγα και ολοκληρωτικά δοσμένη στον Χριστό.

Με τη χάρη και τη δύναμη της πίστεως και του αγίου Πνεύματος ο απόστολος Παύλος έκανε θαύματα υπέροχα και θαυμαστά, διέδωσε το ευαγγέλιο σ’ όλες τις γύρω από τη Μεσόγειο χώρες. Μας άφησε παρακαταθήκη 14ης επιστολές κείμενα ανεπανάληπτα και ασύγκριτα, αφού κατά το Νεύτονα η προς Ρωμαίους επιστολή είναι το φιλοσοφικώτερο βιβλίο του κόσμου.

Του αγίου ενδόξου αποστόλου Παύλου «του ηγιασμένου, του μεμαρτυρημένου, του αξιομακάριστου», κατά τον άγιο Ιγνάτιο τον Θεοφόρο, η δράσι του έλαβε τέλος στα χρόνια του αιμοδιψή αυτοκράτορα της Ρώμης Νέρωνα. Συνελήφθη και μαρτύρησε με αποκεφαλισμό περί το 67 μ.Χ. στη Ρώμη. Αυτός είναι με λίγα λόγια ο βίος των αγίων αποστόλων Πέτρου και Παύλου. Οι άγιοι αυτοί απόστολοι είναι οι κορυφαίοι είναι τα στηρίγματα της Εκκλησίας είναι αυτή που έκαναν πράξη και βίωμα την «εν Χριστώ ζωή».

Ο απόστολος Παύλος μάλιστα στην Α΄ προς Κορινθίους επιστολή γράφει «παρακαλώ ουν ημάς, μιμηταί μου γίνεσθε, καθὼς καγὼ Χριστού»

Ο ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ ΖΗΤΑ ΤΗΝ ΕΠΙΕΙΚΙΑ ΤΗΣ Ι.Σ.Ι. ΓΙΑ ΤΟ ΣΦΑΛΜΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΠΙΜΟΝΟΥ ΕΚΛΟΓΗΣ ΤΟΥ ΒΟΗΘΟΥ ΤΟΥ ΠΡΩΗΝ ΚΕΡΝΙΤΣΗΣ κ. ΠΡΟΚΟΠΙΟΥ.

image

«Μακαριώτατε,
Σεβασμιώτατοι εν Χριστώ Αδελφοί,

Αθελήτως, εζημίωσα την Αγίαν μας Εκκλησίαν, αλλά και τον εαυτόν μου! Εκφράζω προς Υμᾶς την βαθυτάτην λύπην μου, ου μην αλλά και την μεταμέλειάν μου, δια το σφάλμα μου! Είμαι έτοιμος να δεχθώ την εκ μέρους Υμών οιανδήποτε επιτίμησιν και τιμωρίαν. Ο Θεός ας μέ ελεήση».

Κάποιος εκ των Αρχιερέων υπέβαλε στο Σεβ. κ. Αμβρόσιο την εξής ερώτηση:

«Σεβασμιώτατε, κατά την επίσημη υποδοχή του Θεοφιλεστάτου Βοηθού Επισκόπου σας κ. Προκοπίου στο Αίγιο είχετε δηλώσει επισήμως, ότι τον υποδέχεσθε ως τον εν δυνάμει Διάδοχό σας. Τώρα πλέον τί σκέπτεσθε; Θα παραιτηθήτε, όταν συμπληρώσετε το 75ο έτος της ηλικίας σας;»

Και ο Σεβασμιώτατος απήντησε:

«Πράγματι αυτή ήταν και η σκέψη μου και η απόφασή μου. Τώρα όμως τα πράγματα άλλαξαν. Με όσα συνέβησαν θεωρώ, ότι ο Κύριος μου έστειλε το μήνυμα, ότι όχι μόνο δεν πρέπει να παραιτηθώ, αλλά και ότι πρέπει να εγκαταλείψω επί του παρόντος, ίσως δέ καί οριστικά πλέον, κάθε σκέψη περί παραιτήσεώς μου.

Ο Αρχιερεύς φεύγει, όταν ο Θεός τον καλέσει κοντά Του. Συνεπώς κάθε σχετική ανακοίνωση ή αναφορά μου περί παραιτήσεώς μου, που είχε γίνει έως χθες, από σήμερα ανακαλείται και υπό τα σημερινά δεδομένα παύει να ισχύει! Το μέλλον μας ανήκει στα χέρια του Θεού! Αυτό άλλωστε διαμηνύθηκε προσφάτως και από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας μας, η οποία δέν αποδέχθηκε την παραίτηση του Σεβ. Ζακύνθου κκ. Χρυσοστόμου.

Αφήνω λοιπόν τη ζωή μου στα χέρια του Κυρίου μου και θα συνεχίσω να ασκώ τα ιερά και αρχιερατικά μου καθήκοντα όσο καιρό οι δυνάμεις μου θα μου το επιτρέπουν και καθ’ ό μέτρον ο Θεός θα με φωτίζει, ότι πρέπει να μη εγκαταλείψω την Επισκοπή μου και την ἐπαλξη αυτή, την οποία, -κατ’ άκρα συγκατάβαση- εμπιστεύθηκε στην αναξιότητά μου.

Δοξάζω τον Πανάγαθο Θεό, διότι η είδηση της παραιτήσεως του Βοηθού Επισκόπου μας, καθώς προεικάζω, θα γίνει δεκτή με μεγάλη ανακούφιση τόσο από τον ιερό Κλήρο, όσο και από τον ευσεβή Λαό της Μητροπόλεώς μας. Επί του ζητήματος αυτού, το οποίο για μένα θα συνεχίζει να αποτελεί μια πονεμένη ιστορία της ζωής μου, δεν πρόκειται να επανέλθω».

ΕΚ ΤΗΣ Ι­Ε­ΡΑΣ ΜΗ­ΤΡΟ­ΠΟ­ΛΕ­ΩΣ

ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ 12/6/2010

___________________________________

ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΟΥ BLOG: Επειδή συχνά –πυκνά για τον Επίσκοπο Καλαβρύτων τα πράγματα αλλάζουν όπως π.χ. το 1998 που είχε βγεί και έλεγε ότι τώρα όλα άλλαξαν και τα λιανοτούφεκα πρέπει να σιγήσουν, με την εκλογή του τότε Αρχιεπισκόπου κυρού Χριστοδούλου. Μήπως θα πρέπει σήμερα επειδή γι΄αυτόν και πάλι άλλαξαν  τα πράγματα να μας απαντήσει α) Ποιοί είναι οι λόγοι που απομακρύνθηκε, ο πρώην Βοηθός του Κερνίτσης Προκόπιος; β) Γιατί θα χαροποιήσει και θα ανακουφίσει, τον Λαό της Μητροπόλεως η παραίτησή του; και γ) Γιατί και πόσο είναι πονεμένη αυτή η ιστορία;

Voiotosp.blogspot.com (28/6/2010)

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ – 28 ΙΟΥΝΙΟΥ

image_thumb8444444444444444444484444[3]

Σήμερα γιορτάζονται:

1) Οι άγιοι μάρτυρες Κύρος και Ιωάννης οι θαυματουργοί Ανάργυροι και ιατροί. Ο μεν άγιος Κύρος καταγόταν από την Αλεξάνδρεια, ο δε Ιωάννης από την Έδεσσα. Αυτοί ιάτρευαν πάσαν νόσον. Επειδή παρεκίνουν πολλούς να γί­νουν χριστιανοί, (οδήγησαν εις τον άρχοντα του τόπου των και ομολογήσαντες τον Χριστόν υπεβλήθησαν σε τιμωρία και τέλος απεκεφαλίσθησαν. Τα λείψανα των εκρύβησαν τότε με επιμέλειαν από τους πιστούς. Επί βασιλείας του Αρκα­δίου και πατριάρχου Αλεξανδρείας Θεοφίλου ευρέθησαν τα άγια λείψανα των.

2) Ο άγιος Παππίας. Ο άγιος βασανιζόμενος εθαυματούργει και πλήθος ανθρώπων επίσπευσε εις τον Χριστόν. Μετά τα βασανιστήρια απεκεφαλίσθη.

3) Ο άγιος Σέργιος ο Μάγιστρος. Αγωνίσθηκε υπέρ της ορθοδοξίας. Εξε­δήμησε προς Κύριον ειρηνικά.

4) Ο άγιος Μακεδόνιος. 5) Ο άγιος Ουλκιανός.

6) Ο άγιος Παύλος ο ιατρός. 7) Ο άγιος Μωϋσής ο ασκητής. 8) Ο άγιος Δονάγος. 9) Ο άγιος Μάγνος.

10) Οι άγιοι τρεις μάρτυρες από τη Γαλατία.

11) Οι άγιοι εβδομήκοντα μάρτυρες από την Σκυθόπολιν.

Εθνικά γεγονότα: Σαν σήμερα το 1821 έγινεν μάχη στο Βαθειακό της Κρήτης μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων στην οποίαν ενίκησαν οι Έλληνες. Οι Τούρκοι Λαλιώται έκαυσαν το μοναστήρι Ομπλού έξω των Πατρών.

Το 1825 ο Τουρκικός στόλος έφθασε έξω του Μεσολογγίου και εκανιοβό-λησε αυτό από την θάλασσαν ενώ ο Κιουταχής από την ξηράν.

Το 1913 η V, II ελληνική μεραρχία κατόπιν σκληρού αγώνος εναντίον των Βουλγάρων απελευθερώνει την πόλιν των Σερρών. Οι Βούλγαροι κατά την α-ποχώρησίν των καίουν 4.050 οικίας, 1.000 καταστήματα και 18 σχολεία και εκ­κλησίας. Οι υπόλοιπες ελληνικές δυνάμεις μάχονται εναντίον των Βουλγάρων εις τον τομέα Πετριτσίου.

Το 1919 ο ελληνικός στρατός στη Μ. Ασία επαναδιώκει άτακτους Τούρ­κους.

Το 1920 η ελληνική μεραρχία Κυδωνιών αναλαμβάνει την εκκαθάρισιν Ντεμερτζή.

Το 1921 οι ελληνικές δυνάμεις της στρατιάς Μικράς Ασίας επιτίθενται ενα­ντίον των Τούρκων εις όλον τον μέτωπον και καταλαμβάνουν το Μπαλ-Μαχ-μούτ.

Το 1922 η ελληνική στρατιά της Μ. Ασίας καταδιώκει τουρκικά αποσπά­σματα.