18 Μαΐου, 2010

ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΠΙ ΤΗ ΕΛΕΥΣΕΙ ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ 4 ΕΩΣ 6 ΙΟΥΝΙΟΥ 2010

pope-benedict-xvi--002

ΤΟ ΠΡΩΤΕΙΟΝ ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΚΑΙ

Η ΕΝΩΣΙΣ ΤΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ

Αφ΄ ης εποχής εγένετο το σχίσμα μεταξύ της Ορθοδόξου Ανατολικής Εκκλησίας και της Παπικής τοιαύτης, επί Φωτίου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως και Νικολάου Πάπα Ρώμης, κατά τάς αρχάς του θ’ αιώνος μ.Χ., καί εκατέρα τούτων τότε έλαβεν ιδίαν κατεύθυνσιν εις τε τα Δογματικά καί τα της Διοικητικής φύσεως ζητήματα, από τότε οι Πάπαι, ως άλλος Δημάς εν τω κόσμω, εζήτουν την υλικήν και ουχί πνευματικήν υπεροχήν εν τη Εκκλησία του Χριστού.

Διά τούτο ενώ γίνεται ζωηρά κίνησις μεταξύ ορθοδόξων, καί Αγγλικανών, μεταξύ Παλαιοκαθολικών εν Γερμανία και αλλαχού προς ένωσιν και στενήν συνεργασίαν υπέρ του αγαθού της ανθρωπότητος, μόνον η Παπική Εκκλησία, αδιάφορος όλως εις τας συμφοράς του Χριστιανικού κόσμου, εξαπολύει εγκυκλίους εις την Ανατολήν επί τη εορτή της ιε΄ εκατονταετηρίδος της Γ΄ Οικουμενικής εν Εφέσω Συνόδω το 431, και καλεί δι΄ αυτών την Ορθόδοξον Ανατολικήν Εκκλησίαν προς υποταγήν εις το Πρωτείον του Πάπα Ρώμης και ένωσιν μετ΄ αυτής, υπό τον όρον του είναι την Ρώμην Κυρίαρχον της όλης Εκκλησίας.

Εις μάτην δε η Ορθόδοξος Ανατολική Εκκλησία πειράται ν΄ αποδείξη ότι ο τότε επευφημηθείς Πάπας Κελεστίνος, ως επί ποδός ισότητος, ήτο ορθόδοξος, ίσος έτι κατ΄ αρχήν του «primus in partibus» προς τους Πατριάρχας της Ανατολής, και ουδέ κατά διάνοιαν εφαντάζετο ότι θα θεσπισθή παρανόμως και αντικανονικώς εν τη Δυτική Εκκλησία, κατά τους εσχάτους χρόνους, το αναμάρτητον, το Πρωτείον, το Μέγας Γεφυροποιός, και τα τοιαύτα άτινα αρμόζουσι μάλλον εις κοσμικούς άρχοντας, και κενοδόξους ηγεμόνας, παρά εις τους οπαδούς και αντιπροσώπους του ακάκου Ιησού.

Διά τον σαφή δε τούτον λόγον επί του παρόντος αποβαίνει αδύνατον να έλθη η Παπική Εκκλησία εις συνεννόησιν προς ένωσιν μετά της τε Ορθοδόξου Ανατολικής καί της Αγγλικανικής τοιαύτης, ή εκείνης των Παλαιοκαθολικών, οίτινες απομακρυνθέντες της Παπικής έδρας δια τον λόγον τούτον καί τας λοιπάς υπερφυάλους αξιώσεις των Παπών ουδέ ν΄ ακούσωσι καν θα ήθελον περί Πρωτείου καί κοσμικής εξουσίας του Ποντήφικος. Εκ του λόγου τούτου πολύ πιθανόν είνε να ενωθώσιν αί τρεις αδελφαί Εκκλησίαι, ήτοι Ορθόδοξος, Ανατολική, Αγλικανική καί η εκ των Παλαιοκαθολικών τοιαύτη, προς αποτέλεσιν αγίας παρεμβολής, ιερού στρατοπέδου, το οποίον εξετάζον τας δογματικάς διαφοράς εν αγάπη καί συμπνοία, θα λύση τον φραγμόν τον κρατούντα εις απόστασιν αυτάς.

Αρχ. Θεόφιλος Ν. Παπακωνσταντίνου

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

image_thumb844444444

18 ΜΑΪΟΥ

Σήμερα γιορτάζονται:

1) Οι άγιοι Πέτρος, Διονύσιος, Χριστίνα, Ανδρέας, Παύλος, Βενέδιμος, Παυλίνος και Ηράκλειος. Εκ των αγίων τούτων ο μεν Πέτρος καταγόταν εκ της πόλεως Λαμψάκου αρνήθηκε να θυσιάση στην Αφροδίτη δια τούτο συνετρίβη όλο του το σώμα με αλυσίδες και ξύλα. Ο Παύλος και ο Ανδρέας καταγόταν από την Μεσοποταμίαν και αομολογήσαντες τον Χριστόν έλαβαν μαρτύρια και απικεφαλίσθησαν. Οι δε Ηράκλειος, Παυλίνος και ο Διονύσιος ήσαν Αθηναίοι και εκήρυττον τον λόγον του Ευαγγελίου παρακινούντες τους ασεβείς ειδωο-λάτρες να αφήσουν την πλάνην των και να ασπασθούν τον Χριστόν. Δια τούτο συνελήφθησαν, εβασανίσθησαν και απεκεφαλίσθησαν.

2) Οι άγιες οκτώ παρθένοι. Καταγόταν από την Άγκυρα της Γαλατίας. Ω-δηγήθησαν προ του άρχοντος και δε θέλησαν να θυσιάσουν στα είδωλα εδέθη-σαν από τους στρατιώτες και με λιθάρια κατεβυθίσθησαν στο βυθό λίμνης. Τα λείψανα των με τη βοήθεια του αγίου Θεοδότου ενεταφιάσθησαν.

3) Η αγία Ευφρασία. Εμαρτυρησε ριφθείσα στη θάλασσα..

4) Οι άγιοι Στέφανος ο νέος, Ιουλιανός, Θεόδωρος πάπας Ρώμης, Αναστα-στώ και Μαρτινιανός.

Εθνικά γεγονότα: Σαν σήμερα το 1821 έγινε μεταξύ Ελλήνων επαναστατών και Τούρκων η μάχη των Δολιανών. Σ' αυτήν οι Έλληνες με αρχηγόν το Ν. Σταμα-τελόπουλον ενίκησαν τους Τούρκους. Εις τα Βέρβαινα οι Τούρκοι επιτίθενται εναντίον των Ελλήνων. Οι Έλληνες υπό τους Θ. Κολοκοτρώνη, Ζαΐμην, Θεο-δώρητον νικούν τους Τούρκους. Εις τα Χάσικα χωριά της Χαλκιδικής οι Έλλη­νες επαναστατούν και φονεύουν τον Τούρκον διοικητήν. Η επανάστασις υπεκι-νήθη από τον Εμ. Παπάν.

Το 1827 στο Φραγκοκάστελον Κρήτης έγινε μάχη μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων. Εις την μάχην οι Έλληνες έπαθον τρομεράν καταστροφήν. Εφονεύ-θη ο γενικός αρχηγός των Νταλιάνης και 4 οπλαρχηγοί.

Το 1918 στο Σκρα οι βουλγαρικές δυνάμεις δια σφοδρός επιθέσεως προσε-πάθησαν να ανακαταλάβουν τις θέσεις της προηγούμενης ημέρας.

Το 1919 ο ελληνικός στρατός στη Σμύρνη συνεχίζει την εκδίωξη των άτα­κτων και ληστών Τούρκων από περιπόλους διοικήσεως του.

Το 1920 ο ελληνικός στρατός στη Μ. Ασία συνεχίζει την δράση του δια πε­ριπόλων.

Το 1921 οι ελληνικές δυνάμεις του 3ου σώματος στρατού της Μ. Ασίας μά­χονται κατά των Τούρκων.

Το 1922 η ελληνική στρατιά της Μ. Ασίας ενεργεί αιφνιδιασμούς εναντίον εχθρών δι' αποσπασμάτων.