27 Απριλίου, 2010

ΣΩΤΗΡΗΣ ΤΖΟΥΜΑΣ Ο ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΟΣ 27/4/2010

ΠΕΡΙ ΗΘΟΥΣ ΑΠΟΡΙΑ

image Αγαπητέ επισκέπτη του blog

Ο ως άνω εικονιζόμενος αν δεν γνωρίζεις είναι ο επικοινωνιολόγος κ. Σωτήρης Τζούμας. Είναι και αρθρογράφος σε διάφορες κατά καιρούς εφημερίδες. Ήταν και ο επικοιωνιολόγος του μακαριστού Αρχιεπισκόπου κυρού Χριστοδούλου. Ήταν και ο υπερασπιστής του πρώην Αττικής και νυν Μοναχού Μπεζενίτη το 2002. Είναι ο υβριστής διαφόρων Μητροπολιτών, μέσα από τα άρθρά του, όπως του πρώην Πειραιώς Καλλινίκου, του Ζακύνθου Χρυσοστόμου, του Ιωαννίνων Θεοκλήτου, του Φιλίππων Προκοπίου, του Δημητριάδος Ιγνατίου και άλλων. Είναι αυτός που δημοσιεύει ανυπόγραφα άρθρα στις εφημερίδες κατά Ιερωμένων και γενικά για άτομα της σημερινής διοίκησης της Εκκλησίας συμπεριλαμβανομένου και του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ. Προς αποφυγήν παρεξηγήσεως ή διάψευσης σου παραθέτω τα κάτωθι κείμενα:

α) Κείμενο του ως άνω κυρίου στην εφημερίδα τα ΝΕΑ Ιούνιος 2002 μεταξύ άλλων γράφει…«Αποσπάσματα αυστηρώς ιδιωτικών συνομιλιών του Μητροπολίτη κ. Παντελεήμονα δημοσιεύτηκαν και συζητήθηκαν με απίστευτη άνεση χωρίς κανείς από τους δημοσιογράφους να αναρωτηθεί ποιο ακριβώς είναι το μείζον αγαθό, ποιό είναι το δημόσιο συμφέρον που προστατεύεται με αυτή την «είδηση», ώστε να δικαιολογηθεί η παράνομη πράξη της χρήσης των υποκλαπέντων στοιχείων τον ιδιωτικού βίου ενός πολίτη-ακόμη και αν είναι κληρικός!

Δεν υπήρξε δημόσια αρχή σε αυτή την πολιτεία (που θέλει να λέγεται ευνομούμενη) που να συγκινηθεί από τη μεθοδευμένη ηθική δολοφονία ενός πολίτη, δεν υπήρξε δημοσιογράφος που να αρνηθεί τη συμμετοχή του στη διαπόμπευση ενός κληρικού. Δόθηκε το δικαίωμα στον κ. Νικόδημο Γκατζιρούλη να δολοφονεί ιεράρχες, με το αισχρό επιχείρημα ότι ο διαπομπευόμενος σκανδαλίζει τους πιστούς, και δεν βρέθηκε ένας δημοσιογράφος να του πει ότι και αν είχαν αντιληφθεί κάτι ανήθικο δέκα - είκοσι άνθρωποι, με τη διαπόμπευση σκανδαλίζονται όλοι οι πιστοί- εντός και εκτός Ελλάδας.

Για ποιους λοιπόν τάχα ενδιαφέρεται ο κ. Νικόδημος;». Και συνεχίζει: «Η Ιερά Σύνοδος έχει βεβαίως την υποχρέωση να σέβεται και να εφαρμόζει τους Ιερούς Κανόνες και έχει τους δικούς της λόγους να απαιτεί σεξουαλική αγνότητα των ηγετών της. Αλλά προτού ασχοληθεί με τον διασυρόμενο μητροπολίτη, θα πρέπει να εξαντλήσει όλη την αυστηρότητα της εναντίον όσων αυτοαναγορεύονται τιμητές της ηθικής των άλλων.

Και αν τα ΜΜΕ έχουν γράψει στα παλιά παπούτσια της πώλησης φύλλων ή της ακροαματικότητας και της τηλεθέασης τον σεβασμό του ιδιωτικού βίου, η Ιερά Σύνοδος πρέπει να αρνηθεί σύμπραξη σε κάθε προσπάθεια ηθικής δολοφονίας κληρικών και λαϊκών. Και ας αφήσει κάποιους δημοσιογράφους - ευτυχώς λίγους - να γίνουν πλέον οι κουκουλοφόροι vigilantes, αφού ζουν από το πόσους «εκτελούν».

β) Δελτίο Τύπου της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς 11/1/2002, για τον ως άνω εικονίζόμενο

πειραιως 001γ) Η αποπομπή του ως άνω κυρίου κακήν κακώς, για τα ανυπόγραφα και συκοφαντικά κείμενά του και από την εφημερίδα το ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ διαβάζουμε από την ιστοσελίδα www.inews.gr: 16/3/2010  ΘΑ ΤΟΝ ΠΕΤΑΞΩ ΕΞΩ ΜΕ ΤΙΣ ΚΛΩΤΣΙΕΣ!... Προβλήματα δεν έχουν μόνο οι μεγάλες εφημερίδες. Προβλήματα έχουν και οι μικρές. Τέλος από το Παρασκήνιο ο Σωτήρης Τζούμας. Τα πήρε στο κρανίο ο διευθυντής της εφημερίδας Γιάννης Ντάσκας γιατί έστελνε ανυπόγραφα κείμενα εναντίον συγκεκριμένων ιερωμένων για να δημοσιευτούν και σε όποιον τον ρωτούσε έλεγε ότι τα έγραψε ο Ντάσκας! Μια του κλέφτη, δυό του κλέφτη τρεις και τον τσάκωσε (ο Ντάσκας τον Τζούμα). Του τηλεφώνησε πριν από λίγες ημέρες ο... Αρχιεπίσκοπος για να ρωτήσει για ποιόν λόγο τον χτυπάει συνέχεια. Ο Ντάσκας έκπληκτος του είπε ότι δεν έγραφε αυτός τα κείμενα. "Μα ο Τζούμας μου έλεγε ότι εσύ τα γράφεις", απάντησε ο Αρχιεπίσκοπος. Τρελάθηκε ο Ντάσκας και τον έστειλε στο σπίτι του. Συμβαίνουν και στις καλύτερες οικογένειες!...

__________________________________

Η περί ήθους απορία μου, τέλος αγαπητέ επισκέπτη του blog είναι: πως ένας άνθρωπος σαν τον ως άνω εικονιζόμενο, που αν ξύσει τα δόντια του με οδοντογλυφίδα θα βγάλει πρόσφορο, δεν κατανοεί πόσο επιζήμια είναι αυτή η ψευδή αρθρογραφία και πόσο κακή εικόνα βγάζει προς την κοινή γνώμη για την Εκκλησία; Μπορεί για βιοποριστικούς λόγους να γράφει αυτά που γράφει, ορμόμενος πάντα από ευτελείς σκοπιμότητες και εγωϊσμό, αλλά θα περίμενε κανείς αυτός, που θήτευσε χρόνια κοντά σε έναν μεγάλο Αρχιεπίσκοπο όπως λέει ο ίδιος να ήταν πρώτα αληθινός, ταπεινός, πότε επιλήσμων και αφελής όπως δείχνει διότι ο δρόμος που ακολουθεί είναι ολισθηρός.

Voiotosp.blogspot.com

ΤΟ ΕΚΚΛΗΤΟΝ ΑΡΧΙΕΡΕΩΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΤΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ (ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2010).

Εις το πρόσφατον ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ του Οικουμενικού Πατριαρχείου της 17ης Φεβρουαρίου 2010, σημειούνται δύο αξιοσημείωτα και άξια σχολιασμού στοιχεία.

Τό πρώτον: Ότι τό έκκλητον των Μητροπολιτών ενώπιον του Οικουμενικού Πατριαρχείου θεμελιώνεται εις τούς Θ' και ΙΖ' Κανόνες της Δ' Οικουμενικής Συνόδου και ότι τούτο αποτελεί, ακριβώς λόγω της ισχύος τών Ιερών τούτων Κανόνων, αναφαίρετον κανονικόν δικαίωμα του Πατριαρχείου.

Τό δεύτερον: Ότι, προφανώς ώς συνέπεια της κανονικής φύσεως και θεμελιώσεως τούτου, τό Πατριαρχείον δέν επιλαμβάνεται και δέν δέχεται έκκλήτους αναφοράς, αί οποίαι υποβάλλονται «απλώς και μόνον έπί τή βάσει νομών οιουδήποτε Κράτους». Έπ΄ αυτών ρητέον τά κάτωθι: Ώς πρός τό πρώτον σημείον του Ανακοινωθέντος:

1).Όντως, τό έκκλητον αποτελεί αναφαίρετον δικαίωμα του Πατριαρχείου διά τους Ιεράρχες τών λεγομένων Νέων Χωρών, δυνάμει του ΣΤ' όρου τής Πατριαρχικής και Συνοδικής Πράξεως 4-9-1928.

2).Δέν αποτελεί αναφαίρετον κανονικόν δικαίωμα αυτού διά τούς Μητροπολίτες τής Αυτοκεφάλου Εκκλησίας τής Ελλάδος, διότι τούτο έθεσπίσθη μέ διάταξιν νόμου τής Ελληνικής Πολιτείας, και δη μέ την διάταξιν του άρθρου 44 παρ. 2 του ν. 590/77.

3).Οί ώς άνω δύο Ιεροί Κανόνες σε καμμίαν περίπτωσιν δέν θεμελιώνουν σήμερον τό έπίμαχον έκκλητον. Είδικώτερον: Ό Κανών Θ' τής Δ' Οικουμενικής Συνόδου ορίζει ότι: 

«Ει τις Κληρικός πρός Κληρικόν πράγμα έχοι. μή έματαλιμπανέτω τόν οικείον Έπίσκοπον, και επί κοσμικά δικαστήρια κατατρεχέτω, άλλά πρότερον τήν ύπόθεσιν γυμναζέτω παρά τω ίδίω Επισκοπώ, ή γούν γνώμη αυτού του Επισκόπου, παρ' οίς αν τά αμφότερα μέρη βούλωνται, τά τής δίκης συγκροτείσθαι, εί δε τις παρά ταύτα ποιήσοι, Κανονικοίς έπιτιμίοις ύποκείσθω.

Εί δέ και κληρικός πράγμα έχοι πρός τόν ίδιον, ή και πρός έτερον Έπίσκοπον, παρά τη Συνόδω τής επαρχίας δικαζέσθω. Εί δέ πρός τόν τής αυτής Επαρχίας Μητροπολίτην Επίσκοπος, ή Κληρικός άμφισβητοίη, καταλαμβανέτω, ή τόν Έξαρχον της Διοικήσεως ή τόν Βασιλευούσης Κωνσταντινουπόλεως θρόνον, και έπ αύτώ δικαζέσθω». Περαιτέρω ό ΙΖ' Κανών τής αυτής Συνόδου, σχεδόν έν ταυτολογία, ορίζει ότι:

«Εί δέ τις άδικοίτο παρά του ιδίου Μητροπολίτου, παρα τω Έζαρχω τής διοικήσεως ή τω Κωνσταντινουπόλεως θρόνω δικαζέσθω καθ' ό προείρηται.

Ει δέ και τις έκ βασιλικής εξουσίας έκαινίσθη πόλις, ή αύθις καινισθείη, τοίς πολιτικοίς και δημοσίοις τύποις, και τών εκκλησιαστικών παροικιών ή τάξις άκολουθείτω».

Μόνη ή άνάγνωσις τών δύο Κανόνων, χωρίς νά καταφύγωμεν εις τούς Έρμηνευτάς αυτών, οδηγεί εις τά έζής ασφαλή συμπεράσματα:

α).Δέν ισχύουν ούτοι έπί Αυτοκεφάλου Εκκλησίας, ή όποια διαθέτει τήν ιδίαν αυτής πνευματικήν κεφαλήν, οία έν προκειμένω είναι ή Ιερά Σύνοδος τής Ιεραρχίας, όπως δέν ισχύουν διά τά λοιπά Πατριαρχεία, Πρεσβυγενή και νεώτερα,

β).Οί Κανόνες αναφέρονται εις κάθε κληρικόν και όχι μόνον δι' Επισκόπους,

γ).Αναφέρονται οί Κανόνες και προϋποθέτουν τήν πάλαιαν, έκλείψασαν και μή ίσχύουσαν άπό αιώνων, Όργάνωσιν τής Εκκλησίας εις Μητροπόλεις, όπου ύπό τόν Μητροπολίτη ύπήγοντο Χωρεπίσκοποι, οί όποιοι, έχοντες τοπικήν αρμοδιότητα, απήρτιζον ύπό τήν Προεδρίαν του Μητροπολίτου τοπικήν Σύνοδον, η οποία δέν υφίσταται σήμερον,

δ).Ό θεσμός του Έξάρχου τής Διοικήσεως έχει ατονήσει παντελώς άπό του τέλους του 5ου αιώνος και δέν υφίσταται πλέον ώς λειτούργημα στήν Έκκλησίαν μας. "Εξαρχος τής Διοικήσεως ήτο Μητροπολίτης, ύπό τόν οποίον ύπήγοντο άλλοι Μητροπολίται, όπως π.χ. κατά Ζωναράν ό Καισαρείας, ό Θεσσαλονίκης, ό Κορίνθου κ.λπ.

Ώς πρός τό δεύτερον σημείον του ανακοινωθέντος παρατηρείται ότι προδήλως η από Ιουνίου 2009 ευρισκομένη εις χείρας του Πατριαρχείου Έκκλητος αναφορά του Παντελεήμονος Μπεζενίτη άπαραδέκτως υπεβλήθη και δεν γίνεται δέκτη ούτε πρός συζήτησιν ύπό του Πατριάρχου, αφού ή καθαίρεσις έλαβε χώραν βάσει νόμου του Ελληνικού Κράτους, του όποιου τήν ίσχύν έχει αποδεχθεί ή Εκκλησία τής Ελλάδος, άλλά και τό Οικουμενικόν Πατριαρχείον, τό όποιον ενέκρινε το σχέδιον του ν. 590/77, βάσει του οποίου νόμου διετηρήθη εις ίσχύν ό ν. 5283/1932, μέ διάταξιν του οποίου (άρθρ. 160) έλαβε χώραν η καθαίρεσις του Παντ. Μπεζενίτη.

Έφ' όσον λοιπόν, η καθαίρεσις επεβλήθη βάσει νόμου τής Πολιτείας, ορθώς τό Πατριαρχείον εις τό ώς άνω Άνακοινωθεν αποφαίνεται ότι δέν επιλαμβάνεται έκκλήτων άναφορών, πού υποβάλλονται έπί τή βάσει νόμων οιουδήποτε Κράτους, έδώ του Ελληνικού. Και εις αυτό πρέπει τό Πατριαρχείο να εμμείνει ανυποχωρήτως χάριν του κύρους του και της κανονικής τάξεως.

Καλόν, λοιπόν, θά ήτο, και πολλαπλώς ένδεδειγμένον, όπως τό Οίκουμενικόν Πατριαρχείον εκδώσει άμελητί, χωρίς νά άναμένει τήν κατά Ίούνιον, διότι έπί τής πρωτοδίκου αποφάσεως θ άποφανθή ό Οικουμενικός Πατριάρχης, έξάντλησιν τής κατά νόμον ετησίας προθεσμίας, τήν απόφασίν του περί του όπαραδέκτου τής έκκλητου αναφοράς του Παντ. Μπεζενίτου και νά λύση τάς χείρας τής τόσον ταλανισθείσης, όλως αδίκως, Εκκλησίας τής Ελλάδος, ίνα προβή εις τήν πλήρωσιν τών έπί εξαετίαν περίπου κατ' ανάγκην άποιμάντων ή ατελώς ποιμαινομένων περιοχών τής Αττικής, δοθέντων τών περιορισμένων, διοικητικού, κυρίως, χαρακτήρος, δικαιωμάτων και εξουσιών του έπί έξαετίαν τόσον βεβαρημένου Τοποτηρητού κατ' άρθρον 23 παρ. 2 του ν. 590/77.

Όσοι αγαπούμεν, στηρίζομε και σεβόμεθα τόν θεσμόν του Οικουμενικού Θρόνου εύχόμεθα και προσευχόμεθα νά δοθή αμέσως, χωρίς ν' αναμένεται ό Ιούνιος, άπό τον Παναγιώτατον Πατριάρχην ή ώς άνω μόνη προσήκουσα, νόμω και Ίεροίς Κανόσι, λύσις.

Παράτασις τής έκκρεμότητος σημαίνει παράτασιν του σκανδάλου. Και ταύτα βλάπτουν τήν Έκκλησίαν και επιφέρουν τις βαρύτατες συνέπειες του σκανδαλισμού, όπως τις επισείει ό ίδιος ό Κύριός μας.

ΘΕΜΑ: Υπόθεση του τέως Αττικής
κ. Παντελεήμονα Μπεζενίτη. 3/5/2010

ΣΧΕΤΙΚΑ:

1.Υμέτερα, 13-2-2010,17-2-2010 & 29-4-2010, Πατριαρχικά Δελτία Τύπου της Αρχιγραμματείας.

2.Ημέτερα, υπ' αριθ. 2397/1286/26-6-2009 Υπόμνημα Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ προς τον Οικουμενικόν Πατριάρχην και το από 2-3-2010 Δελτίον Τύπου της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος.

3.Συνοδικός Πατριαρχικός Τόμος 29-6-1850, ν.5383/32, και Καν. ΚΕ' & ΛΔ' Αγ. Αποστόλων.

ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ:
1.Η Νομοκανονικά αδικαιολόγητος εμμονή του Οικουμενικού Θρόνου, (ως άνω Δελτίον Τύπου 29-4-2010 της Πατριαρχικής Αρχιγραμματείας της Ιεράς Συνόδου), στην τελεσιδίκως και αμετακλήτως ήδη προ πολλού λήξασα Νομοκανονικά, και μη αναιρέσιμης, (ημέτερον ΥΠΟΜΝΗΜΑ υπ' αριθ. 2397/1286/26-6-2009), υπόθεσης του πρώην Αττικής και νυν Μοναχού κ. Παντελεήμονα Μπεζενίτη. 

Δημιουργεί σοβαρότατα Κανονικά=Αυτοκέφαλον, Καν. ΛΔ' Αγ. ΑποστόλωνΣυνοδικός Πατριαρχικός Τόμος 1850), και Εθνικά(= πλαίσιο Νόμω κρατούσης Πολιτείας) προβλήματα, ύστερα μάλιστα από το επίμονο και με πολλά ερωτηματικά, ως μη όφειλε, υμέτερον ενδιαφέρον προς τον ως άνω πρώην Αττικής κ Παντελεήμονα Μπεζενίτη.

2.Ο Μητροπολίτης πρίν αναλάβει διοικητικά καθήκοντα στην Ιερά Μητρόπολη για την οποίαν εξελέγη, δίνει όρκο διαβεβαίωσης επί τη Αρχιερωσύνη του, όπου μεταξύ των άλλων δηλώνει με κατηγορηματικότητα, ότι θα τηρεί «...απαρασαλεύτως τους ιερούς Αποστολικούς και Συνοδικούς Κανόνας και τας ιεράς Παραδόσεις, δηλοί δε υπακοήν εις το Σύνταγμα και τους Νόμους του Κράτους», (ν.590/77 άρθρ. 16 παρ. 1 « Κα­ταστατικός Χάρτης της Εκκλησίας της Ελλάδος »).

3.Επειδή οι Ιεροί Κανόνες έχουν αναγνωριστεί και από ισχύον Σύνταγμα της Χώρας, (άρθρον3), τούτο σημαίνει ότι οσάκις κακουργηματικές πράξεις Ιερωμένων που άπτονται Δικαστικής Κρίσης της Καθημένης Δι­καιοσύνης, τα αρμόδια αυτά κοινά Ποινικά Δικαστήρια στην έκδοση των Αποφάσεών τους, εμμέσως πλην σαφώς, είναι υποχρεωμένα να λαμβά­νουν, σιωπηρώς, υπόψη τους και την βλάβη που προκαλείται, εκ των κακουργηματικών αυτών πράξεων. 

Στην Εκκλησιαστική Νομοκανονική Τάξη. Διό, όταν οι ποινές αυτές είναι καθαιρετικές, δεν ζητούν απλώς, αλλά απαιτούν, από την Εκκλησία, «την καθαίρεσιν του καταδικασθέντος άνευ ετέρας τινός διαδικασίας και να ανακοίνωση πά­ραυτα την γενομένην καθαίρεσιν εις τον ανακοινώσαντα την ποινικήν απόφασιν Εισαγγελέα » (ν.5383/32 άρθρ. 160), 

Και το πράττουν τούτο, τα αρμόδια κοινά Ποινικά Δικαστήρια της καθήμενης Δικαιοσύνης, (υπο­δεικνύοντα - ερμηνεύοντα έτσι και την πραγματική βούληση του Νομο­θέτη του ως άνω ν.5383/32 άρθρ. 160), ώστε να μην υπάρξει η Νομοκανονική παρανομία της εκδίκησης «δίς επί το αυτό», (Καν. ΚΕ' των Αγ. Αποστόλων).

4.Επομένως, βάσει των ως άνω υπομνησθέντων και ακροθιγώς πως εκτεθέντων, η υπόθεση του πρώην Αττικής και νυν Μοναχού κ. Παντελεήμονα Μπεζενίτη έχει ήδη προ πολλού λήξει κατάστασης ήδη αμε­τακλήτου και μη περαιτέρω αναιρεσίμου καί από εκκλησιαστικής πλευ­ράς. Διό δια του παρόντος παρακαλούνται τα αρμόδια εκείνα όργανα της Κανονικής Επιτροπής. 

Του κατά πάντα Σεβαστού Οικουμενικού θρόνου, να είναι καλώς ενημερωμένα και περισσότερον προσεκτικά του λοιπού σε Νομοκανονικά θέματα απονομής της εκκλησιαστικής δικαιοσύνης στην αδελφή Ελλαδική Εκκλησία, και να μην δημιουργούν, όλως αβασά­νιστα, προβλήματα τόσον στην Αυτόκεφαλία της, (Καν. ΛΔ' Αγ. Αποστόλων, Πατριαρχικός Συνοδικός Τόμος 1850), όσον και στο πολύ λεπτό θέμα που οφείλει - υποχρεούται η Εκκλησία της Ελλάδος να κινείται, στα πλαίσια δηλονότι του καθεστώτος της «Νόμω Κρατούσης Πολιτείας».



ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

image_thumb136444_thumb1_thumb1_thum[1]

27 ΑΠΡΙΛΙΟΥ

Σήμερα γιορτάζονται:

1) Ο άγιος ιερομάρτυς Συμεών. Ένας εκ των τεσσάρων γιών, του Ιωσήφ του Μνηστήρος, τους οποίους εγέννησε με την προηγούμενην γυναίκα του. Τούτον αγάπησε ο Κύριος Ιησούς Χριστός και κατεδέχθη να ονομάζεται αδελ­φός Αυτού κατά σάρκα καθόσον ο Ιωσήφ ενομίζετο μόνον πατήρ του.

Ο Χρι­στός έχρισε αυτόν ιερέα, ίνα κηρύττη την παρουσίαν αυτού επί της γης και με­τά τον αδελφόθεον Ιάκωβον έγινε δεύτερος πατριάρχης Ιεροσολύμων και ε-ποίμανε στον θρόνον σαν γνήσιος μαθητής του Χριστού. Ο άγιος ήταν ναός του Αγ. Πνεύματος και κατεκρήμνισε τους ναούς των ειδώλων και τους ειδωλολά­τρες Ιουδαίους ωδήγησεν εις το φως της Θεογνωσίας. Υπέμεινε διάφορα βά­σανα δια την πίστιν του Χριστού και εσταυρώθη εις ηλικίαν 120 ετών.

2) Ο άγιος ομολογητής Ιωάννης. Καταγόταν από τη Συρία και από 9 χρόνια έγινε μοναχός και τέλος έγινε ηγούμενος της μονής των Καθαρών.

3) Ο άγιος Ποπλίων. Δια μαχαίρας ετελειώθη.

4) Ο άγιος Ευλόγιος. Δια την αρετήν της φιλοξενίας του απεκλείθη Ξενοδό­χος και έζησε στη Θηβαΐδα της Αιγύπτου.

5) Ο άγιος Λολίων ο νέος, ο οποίος εμαρτύρησε συρόμενος κατά γης μέχρις ότου εξεδήμησε εις Κύριον.

Εθνικά γεγονότα: Σαν σήμερα το 1897 συνεχίζονται οι μάχες Ελλήνων και Τούρκων στη Θεσσαλία.

Το 1917 εις Σκρα της Μακεδονίας γίνεται σφοδρότατη μάχη μεταξύ ελληνι­κού στρατού και Γερμανοβουλγάρων. Οι ελληνικές δυνάμεις προχωρούν και καταλαμβάνουν τις υπό του Γενικού συμμαχικού στρατηγείου ωρισθείσες θέ­σεις.

Το 1920 ο ελληνικός στρατός στη Μ. Ασία δέχεται μικροεπιθέσεις άτακτων Τούρκων.

Το 1921 σε ολόκληρο το μέτωπο της Μ. Ασίας σημειώνεται δράση περιπό­λων.

Το 1922 η ελληνική στρατιά στη Μ. Ασία συνάπτει μάχες με άτακτα και τακτικά τουρκικά αποσπάσματα.

Το 1941 ο γερμανικός στρατός εισέρχεται στην Αθήνα. Ευθύς με την είσο­δο των Γερμανών η πόλι στερήθηκε τα πάντα ακόμα και το ψωμί.