18 Απριλίου, 2010

Ο ΑΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙΣΑΡΟΠΑΠΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΚΑΙ ΠΡΕΒΕΖΗΣ κ. ΜΕΛΕΤΙΟΥ

imageΟ Επίσκοπος Πρεβέζης κ. Μελέτιος, όλως αυθαίρετα, έδωσε εντολή στους Ιερείς της Επαρχίας του να τελούν το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας στη Δημοτική γλώσσα. Ενώπιον της Ιεράς Συνόδου, που κλήθηκε στις 14/4/2010 να απολογηθεί για το αυθαίρετο και ανόσιο αυτό έργο του, είπε με ύφος πεντακοσίων Καρδιναλίων, ταύτα: «Ο κυρίαρχος Μητροπολίτης δικαιούται να ορίζει το Ποιμαντικό, Λατρευτικό και Λειτουργικό πλαίσιο στην Περιφέρειά του», και συμφώνησαν μαζί του και δύο άλλα μέλη της Ιεράς Συνόδου, εκ των δεκατριών. Ο Φθιώτιδος Νικόλαος, και ο Δημητριάδος Ιγνάτιος.

image

Και δεν εσταμάτησαν εκεί αλλά στην παρατήρηση του πράου και φωτισμένου Αρχιεπισκόπου κ. Ιερωνύμου και των υπολοίπων εννέα μελών της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, που τους αντέταξαν, με Γραφική τοποθέτηση, υπενθυμίζοντάς τους, ότι με αυτά που ισχυρίζονται δεν ορθοτομούν τον λόγον της αληθείας, γιατί στην Εκκλησία του Χριστού δεν υπάρχει ασυδοσία, «ου γαρ έστιν ακαταστασίας ο ο Θεός, αλλά τάξεως και ειρήνης», γιατί τα πάντα γίνονται «ευσχημόνως και κατά τάξη». Και πάλι όμως με έπαρση απάντησαν αναιδώς, ότι: «δεν υπάρχει κανένας Ιερός Κανόνας που να μας στερεί αυτό το δικαίωμα, και αν υπάρχει να μας τον υποδείξετε για να τον μάθουμε και εμείς», Και βεβαίως τα ξεστώμησαν όλα αυτά, «μη ιδότες, οι δυστυχείς, ά λέγουν».

imageΔεν γνωρίζουν οι επίσκοποι αυτοί, την έκπαλαι ΤΑΞΗ της τέλεσης του Μυστηρίου των Μυστηρίων της Θείας Ευχαριστίας που μας παρέδωσε ο ίδιος ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, και μας τόνισε, ότι: « τούτο ποιείτε εις την εμήν ανάμνησιν; ». Δεν γνωρίζουν, ότι τη ΜΕΓΑΛΗ αυτή ΕΝΤΟΛΗ του Χριστού, οι Αγιοι Απόστολοι και οι Θεοφόροι Πατέρες μας την έκαναν πράξη οριοθετώντας απαραχάρακτα το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, άδοντες και ψάλλοντες, εκ του πρωτοτύπου, «Ψαλμούς και Ύμνους και Ωδές πνευματικές;». Δεν γνωρίζουν αυτοί οι τρεις Επίσκοποι, ότι με τα όσα απευθύνεται ο ιερουργός προς τους πιστούς γίνεται λίαν σαφής και κατανοητός και δεν χρειάζονται ερμηνεία;

Και μάλιστα τόσο πολύ γίνεται κατανοητός, που αυτούσιες Γραφικές και λειτουργικές εκφράσεις, οι πιστοί, τις κάνουν χρήση, με ευχαρίστηση, στη καθημερινή τους ζωή!! Οι διάφορες Ευχές, που ζητούν αυτοί οι Επίσκοποι την ερμηνεία τους, δεν αφορούν τους πιστούς, αλλά ανήκουν και αφορούν τον Ιερουργούντα, διό και του ορίζεται λίαν ρητά και κατηγορηματικά, ότι πρέπει να τις αναγινώσκει, «Μυστικώς;». Ιερόν Κανόνα ζητάνε αυτοί οι περίεργοι Επίσκοποι για να τους σταματήσει από τον πνευματικό τους κατήφορο; Γιατί αγνοούν το λόγο του Θεού;

Υπάρχει μεγαλύτερος Κανόνας από αυτή ταύτη την έκπαλαι Αποστολική, και μεταποστολική Πατερική ΤΑΞΗ τέλεσης του Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας; Ευτυχώς όμως που, πέραν του πράου σήμερα Αρχιεπισκόπου, κοσμούν την Ιερά Σύνοδο και Επίσκοποι πατερικού ύψους, και είναι εκείνοι οι εννιά που όρθωσαν το Ορθόδοξο ανάστημά τους έναντι των όσων εφλυάρησαν ως ασύδοτοι οι ως άνω Επίσκοποι, και ορθοτόμησαν με στεντόρεια φωνή «τον λόγον της αληθείας» ταυτιζόμενοι ανεπιφύλακτα με την Γραφική θέση και τοποθέτηση του όλου θέματος υπό του Αρχιεπισκόπου.

Οτι δηλαδή στην Μία Αγία Εκκλησία του Χριστού τα πάντα πρέπει να γίνονται «ευσχημόνως και κατά τάξιν», και ορθώς ελήφθη τελικά, κατά πλειοψηφίαν, απόφαση σε βάρος των επιπόλεων τριών Επισκόπων, που ως φαίνεται είναι επιλήσμονες της αποστολής τους. Η στάση αυτή των δέκα της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, που στιγμάτισε τις αλαζονικές και εωσφορικές συμπεριφορές των επισκόπων αυτών, αποτελεί σταθμό στην ιστορία της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Και πολύ σωστά οι πιστοί Χριστιανοί τους χαρακτήρισαν ανεπισκόπους και ελλιπείς για την Εκκλησία του Χριστού. Καλόν είναι αυτοί οι ως άνω τρεις Επίσκοποι να διαβάσουν τον Κανόνα ΞΗ΄ της Πενθέκτης Οικουμενικής Συνόδου.

Voiotosp.blogspot.com

Η παρουσία του Σταυρού στα εθνικά μας σύμβολα. ΚΕΙΜΕΝΟ του κ. Ευάγγελου Ανδριανού Επίτιμου Αεροπαγίτη

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΧΕΙ ΕΞΑΠΟΛΥΘΕΙ μια επίθεση κατά των ιερών συμβόλων που κοσμούν τα δικαστήρια, τα σχολεία, τα νοσοκομεία και τα δημόσια καταστήματα, κατά της προσευχής στα σχολεία, κατά του μαθήματος των Θρησκευτικών και γενικά κατά της χριστιανικής και ορθοδόξου πίστεώς μας, με προσφυγή στο Συνήγορο του Πολίτη, με αξιώσεις περί αμέσου αφαιρέσεως των συμβόλων, με δημοσιεύματα ειδικών και μη και με απειλές περί προσφυγής στα ευρωπαϊκά δικαστήρια.

Και όλα αυτά για την «προστασία» των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που «κινδυνεύουν» από την παρουσία του Σταυρού, από την προσευχή των μαθητών και από την παρακολούθηση του μαθήματος των Θρησκευτικών μόνο από όσους επιθυμούν να το παρακολουθήσουν.

ΕΠΙ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ αυτού, σας παρακαλώ να μου επιτρέψετε μερικές παρατηρήσεις.

1. Στο πνεύμα της επί κεφαλής του Συντάγματος επικλήσεως «Εις το όνομα της Αγίας και του Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος» και διά της ασκήσεως από τότε που υπάρχει το ελληνικό κράτος επί εκατόν ενενήντα χρόνια, με τη σύμφωνη γνώμη και την κοινή συνείδηση του συνόλου του ελληνικού λαού ότι το ασκούμενο κρατεί ως Δίκαιον, έχουν διαμορφωθεί συνταγματικά έθιμα. Μερικά από τα έθιμα αυτά, δεσμευτικά για όλους τους πολίτες ως ηυξημένης τυπικής ισχύος συνταγματικές διατάξεις, είναι η προσευχή και η διδασκαλία στα σχολεία του μαθήματος των θρησκευτικών κατά το ορθόδοξο δόγμα, εκτός αν υπάρχει αντίθετη γνώμη των γονέων.

ΕΠΙΣΗΣ, Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ του Τίμιου Σταυρού και των ιερών Εικόνων στα δικαστήρια, στα σχολεία, τα νοσοκομεία και τα δημόσια καταστήματα, όχι μόνον ως θρησκευτικών, αλλά και ως εθνικών συμβόλων. Ο Σταυρός του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού δεν είναι μόνο θρησκευτικό σύμβολο, αλλά για εμάς τους Ελληνες είναι και το κατ' εξοχήν εθνικό σύμβολο, αφού όλες οι επαναστάσεις μας, τοπικές και πανεθνικές, από τον Κροκόδειλο Κλαδά το 1464, τον Ρήγα Φεραίο, (ο οποίος, αν και είχε σε μεγάλο Βαθμό επηρεαστεί από τις διακηρύξεις της Γαλλικής Επανάστασης περί των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και αν και καλούσε σε επανάσταση και μη Χριστιανούς, είχε στη σημαία του τρεις σταυρούς), μέχρι και τους επαναστάτες του 1821, ξεκίνησαν κάτω από σημαίες που έφεραν το Σταυρό.

Η ΠΡΩΤΗ ΜΑΣ Εθνική Συνέλευση της Επιδαύρου, τον τοποθέτησε σε περίοπτη θέση στη γαλανόλευκη σημαία μας. Συνεπώς, κανένας δικαστής, δάσκαλος, καθηγητής ή άλλος δημόσιος λειτουργός δεν μπορεί να διατάξει την αφαίρεση των συμβόλων αυτών από δημόσιο κατάστημα, χωρίς να παραβιάσει τις συνταγματικής ισχύος διατάξεις και να παραβεί έτσι το καθήκον του και κανένα ευρωπαϊκό ή άλλο δικαστήριο δεν μπορεί να θίξει τα εθνικά σύμβολα των εθνών.

Ας σημειωθεί ότι εκτός από την ελληνική, οι σημαίες όλων των σκανδιναβικών κρατών, της Μεγάλης Βρετανίας, της Ελβετίας και δώδεκα άλλων κρατών φέρουν το Σταυρό ως εθνικό σύμβολο.

2. Κατά το άρθρο 16, παράγραφος 2 του Συντάγματος, «Η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του κράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Ελλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλαση τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες».

ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗ διάταξη αυτή, το κράτος είναι υποχρεωμένο να φροντίζει για την ανάπτυξη και της εθνικής, αλλά και της θρησκευτικής συνειδήσεως των πολιτών και του γιατί και τα δύο αυτά στοιχεία είναι εξίσου απαραίτητα για τη διάπλαση των Ελλήνων «σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες». Τα πλέον κατάλληλα μέσα για το σκοπό αυτό είναι η προσευχή στα σχολεία και η διδασκαλία του μαθήματος των θρησκευτικών.

Δεδομένου ότι από αυτά μπορούν να απέχουν όσοι το επιθυμούν, ώστε να μην υπάρχει θέμα παραβιάσεως της θρησκευτικής τους συνειδήσεως, η κατάργηση τους, ενώ δεν θα προσφέρει τίποτε στους μη ορθόδοξους χριστιανούς αφού τα δικαιώματα τους δεν κινδυνεύουν, θα αποτελέσει κατάφωρη παραβίαση της ανωτέρω συνταγματικής διατάξεως και βάναυση προσβολή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων, που επιθυμούν να προσεύχονται και να διδάσκονται την ορθόδοξη πίστη μας τα παιδιά τους.

ΑΝ ΟΙ «ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ» των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ζητούν μόνο να επιτραπεί η αποχή των μη ορθοδόξων από την προσευχή και το μάθημα των θρησκευτικών, το αίτημα τους είναι χωρίς αντικείμενο, αφού η αποχή αυτή επιτρέπεται ήδη. Αν, όμως, ζητείται να απαγορεύσει το κράτος τις δύο αυτές εκδηλώσεις της θρησκευτικής συνειδήσεως των ορθοδόξων, κατά παράβαση του άρθρου 13, παράγραφος 1, του Συντάγματος, κατά το οποίο «η ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης είναι απαραβίαστη» και το αίτημα αυτό γίνει δεκτό, τότε το κράτος θα πρέπει και να τιμωρεί όσους μετέχουν στις εκδηλώσεις αυτές, οπότε θα έχουμε, στον εικοστό πρώτο αιώνα, μια νέα μορφή διωγμού της χριστιανικής πίστεως.

ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2010

 

ΤΑ ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΔΟΥΡΟΥΤΕΙΟΥ ΕΤΕΛΕΣΕ Ο ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ κ.κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ (17/4/2010).

ieronimos- ierarxiaΜετά το πέρας του Αγιασμού των Εγκαινίων ο Προϊστάμενος του Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου της οδού Κουμουνδούρου π. Ιγνάτιος όπου ανήκει το Πνευματικό Κέντρο Δουρούτειο, επροσκάλεσε τον Αρχιεπίσκοπο στο βήμα, όπου εκει ο Μακαριώτατος μεταξύ άλλων είπε αναρωτώντας:….«τι κάναμε σήμερα εδώ; Κάναμε μια απλή τελετή αγιαστική; Κάναμε απλώς εγκαίνια; Πρέπει πάντα να θυμόμαστε πως ό,τι είναι τυπικό και εξωτερικό δεν πρέπει να το βάζουμε στην πρώτη θέση. Σημασία έχει η ουσία. Η πρακτική εφαρμογή του λόγου του Θεού».

«Δε μπορείς να λες ότι αγαπάς το Θεό αν δεν αγαπάς τον συνάνθρωπό σου. Είναι ψεύτης όποιος το λέει αυτό. Αυτός που με πότισε, με τάισε, με έντυσε με φρόντισε στη φυλακή είναι αυτός που με αγαπάει. Γιατί όσοι ταλαιπωρούνται – πρόσθεσε ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος - είναι η εικόνα του Χριστού.

Γίνονται τόσες συζητήσεις, ακούγονται τόσες θεωρίες, ενώ το ερώτημα παραμένει ένα: Αγαπάς τον άνθρωπο; Αυτός είναι ο δρόμος. Και η ουσία και η υλική βοήθεια πρέπει να υπάρχουν. Δε μπορεί ο αετός να πετά με μια φτερούγα. Η μυστηριακή μας ζωή είναι μια δύναμις που πρέπει να ξεχύνεται στην κοινωνία», δίνοντας έτσι το μήνυμα πως η δραστηριότητα της Εκκλησίας δεν πρέπει να περιορίζεται στην ...Αγία Τράπεζα.

«Είναι ανάγκη να συσπειρωθούμε τόνισε. Στη γνήσια πίστη, στη γνήσια λατρεία, και στη  γνήσια πρακτική. Ορθοδοξία χωρίς ορθοπραξία δεν υπάρχει. Αυτά είναι φιλοσοφήματα των φυγόπονων, για να γράφουν, να δημοσιεύουν, να έχουν να λένε για να αποφύγουν τις ευθύνες που τους αναλογούν». «Ήρθε η ώρα  είπε, οι Έλληνες να αφήσουμε τις φαντασιώσεις.

Να γίνουμε ρεαλιστές, να βάλουμε τον δάκτυλο εις τον τύπο των ήλων. Κάθε ημέρα ακούμε για την κρίση, την κρίση και την κρίση. Η κρίση όμως – προσέθεσε – ο Αρχιεπίσκοπος δεν είναι στα χρήματα. Είναι πνευματική. Καμμία οικονομική κρίση δε δημιουργείται σε μια οικογένεια δεμένη. Ο δικός μας ρόλος, μέσα και γύρω από τον χώρο της Εκκλησίας, είναι να βοηθήσουμε».

Σε αυτό το σημείο της ομιλίας του  ο Μακαριώτατος έκανε με προσεκτικό τρόπο μια σύγκριση ανάμεσα στην προσφορά της Εκκλησίας και της Πολιτείας στην κοινωνία,  και αφού πρώτα ζήτησε «συγγνώμη» από τους αντιδημάρχους κ.κ. Σκιαδά και Βαφειάδη και τον δημοτικό σύμβουλο Χρήστο Τεντόμα είπε πως «στη θεωρία όλα είναι εύκολα κύριοι της Πολιτείας».

Συνεχίζοντας για το ζήτημα των μεταναστών, το οποίο απασχολεί ιδιαίτερα τους ενορίτες του Αγίου Γεωργίου, ο Αρχιεπίσκοπος είπε πως «η αγάπη πρέπει να εξασκείται στην καθημερινή μας ζωή. Με αφοσίωση, αφιέρωση, διακονία. Να ταϊζεις αυτούς που πεινάνε. Εμείς δε φέραμε ξένους εδώ, ούτε και τους κρατήσαμε εδώ. Άλλοι έχουν την ευθύνη να βάλουν τάξη στα πράγματα.

Όταν όμως μαγειρεύουμε, και η μυρωδιά του φαγητού μας γεμίζει το δρόμο, δεν έχουμε το δικαίωμα να “πούμε είναι ξένος” ή “είναι αλλόθρησκος”. Αν δεν του δώσουμε εμείς, τότε είναι που μπορεί να κάνει πράξη αμαρτωλή για να μπορέσει να ζήσει».

Voiotosp.blogspot.com

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

image_thumb136444

18 ΑΠΡΙΛΙΟΥ

Σήμερα γιορτάζονται:

1) Ο άγιος Ιωάννης ο μαθητής του Γρηγορίου του Δεκαπολίτου. Από νεαρή ηλικία αγάπησε τον Χριστόν επήγεν εις τον Μέγαν Γρηγόριον τον Δεκαπολίτην έγινε μοναχός του και παρέμεινε όλα τα χρόνια αγωνιζόμενος και υπηρε­τών τον Θεόν. Μετά τον θάνατον του αγίου Γρηγορίου, ο Ιωάννης πήγε σε άγνωστον τόπον. Έπειτα πήγε στα Ιεροσόλυμα και προσεκύνησε τους Αγ. Τό­πους και έπειτα πήγε στην Λαύραν του οσίου Χαρίτωνος. Εξεδήμησεν εις Κύριον ειρηνικά.

2) Ο άγιος νεομάρτυρας Ιωάννης. Γεννήθηκε στα Ιωάννινα. Μετά τον θά­νατον των γονέων του πήγε στη Κων/πολιν, όπου εμαρτυρησε από τους Τούρ­κους επειδή δεν ηρνήθη τον Χριστόν.

3) Οι άγιοι Σάββας ο Γότθιος, Κοσμάς ο ομολογητής, επίσκοπος Χαλκηδό­νος. Διεφύλαξε μέχρι τέλους της ζωής του την ευλάβεια.

4) Η αγία Αθανασία. Γεννήθηκε στην Αίγιναν και αφιερώθη από νεαρή ηλι­κίας εις τον θεόν. Ήτο θαυματουργός.

5) Ο άγιος Ιωάννης ο Κουλικάς εμαρτυρησε υπό των Αγαρηνών.

Εθνικά γεγονότα: Σαν σήμερα το 1821 συνάπτονται σφοδρές μάχες μεταξύ Ελ­λήνων επαναστατών και Τούρκων εις τα εξής μέρη: 1) Εις Υπάτην, οι Έλληνες υπό τον Ρούκην νικούν τους Τούρκους. 2) Εις τους Μύλους της Δαβιάς Μαντι­νείας οι Έλληνες υπό τον Κολοκοτρώνην νικούν τους Τούρκους. 3) Εις την Σελίμναν Μαντινείας οι Έλληνες υπό τον Ο. Κολοκοτρώνην νικούν τους Τούρ­κους. 4) Εις τον Κάλαμον Ωροπού οι Έλληνες υπό τον Μελέτιον Βασιλείου άνευ αποτελέσματος μάχονται εναντίον των Τούρκων. Εις τον Ιωάννην Δυο-βουνιώτην παραδίδεται το φρούριον της Μενδενίτσης Λοκρίδος.

Το 1822 οι Έλληνες πολιορκηταί της Ακροπόλεως των Αθηνών επιπίπτουν κατά των τουρκικών χαρακωμάτων και μάχονται δια των ξιφών των εναντίον των Τούρκων υπερασπιστών. Κατά την μάχην φονεύεται ο φιλέλλην Σκαλεμ-βέργης.

Το 1897 οι τουρκικές δυνάμεις αναγκάζουν τις ελληνικές δυνάμεις εις το­μέα της Ηπείρου να συμπτυχθούν. Εις τομέα Βελεστίνου γίνεται σφοδρή μάχη.

Το 1920 ο ελληνικός στρατός στη Μ. Ασία δέχεται μικροεπιθέσεις άτακτων Τούρκων.

Το 1921 σ' ολόκληρο το μέτωπο της Μ. Ασίας επικρατεί ηρεμία. Το 1922 η ελληνική στρατιά εις Μ. Ασία δέχεται επιθέσεις τουρκικών απο­σπασμάτων.

Το 1941 οι Γερμανοί συνεχίζουν την προέλασίν τους προς Νότον, μάχονται με οπισθοφυλακές των Βρεττανοελληνικών δυνάμεων. Η γερμανική αεροπορία κατέστρεψε την Λαμία και Χαλκίδα.