22 Μαρτίου, 2010

Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

image

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος Σαββάτος είναι ή   τελευταία χειροτονία του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αθηνών κυρού Χριστοδούλου. Διά τήν θέσιν του προωρίζετο ό Βρεσθένης κ. Θεόκλητος Κουμαριανός. Υπήρξαν δυναμικαί αντιδράσεις καί έματαίωσαν τήν προώθησίν του. Επελέγη ο νυν Μεσσηνίας μέ πολιτικά κριτήρια. Ήτο καταλυτική ή παρέμβασις του πρώην υπουργού Εσωτερικών εις τόν μακαριστόν Αρχιεπίσκοπον. Ή εκλογή του έτάραξε τό Φανάρι. Διότι, ένώ ήτο είς τήν Αυλήν του Φαναρίου, τόν είχε εγκαταλείψει. Καί οί «Πατριαρχικοί» είς όλόκληρον τήν Ελλάδα ωμίλουν διά τήν άχάριστον συμπεριφοράν του έναντι του Φαναρίου.

Τώρα και μετά τήν έπίσκεψιν του Οικουμενικού Πατριάρχου είς τήν Μεσσηνίαν, έχουν αλλάξει άποψιν. Και δικαίως, αφού αυτή ή επίσκεψις έδωσε τήν δυνατότητα είς τόν Οίκ. Πατριάρχην νά επιτίμηση δημοσίως τον Αρχιεπίσκοπον καί τήν Έκκλησιαν τής Ελλάδος διά τήν ύπόθεσιν Μπεζενίτη. Ό Οικουμενικός Πατριάρχης κατηγόρησε τήν Διοικούσαν Έκκλησίαν ότι ενεργεί με βάσιν τούς κρατικούς νόμους καί όχι μέ βάσιν τούς Ιερούς Κανόνας. Είς τήν Μεσσηνίαν διεφάνη μέ τάς θέσεις του Οικ. Πατριάρχου ότι υποβόσκει κρίσις είς τάς σχέσεις Φαναρίου-Έκκλησίας τής Ελλάδος.

Καί αυτή ανεδείχθη με τήν άνακοίνωσιν του Φαναρίου ότι έάν δέν συγκληθή τό Δευτεροβάθμιον δι' Αρχιερείς Συνοδικόν Δικαστήριον, νά έκδώση άπόφασιν καί μέ βάσιν αυτήν νά άποφασίση έπι τής έκκλήτου προσφυγής του καθαιρεθέντος Μητροπολίτου κ. Παντελεήμονος Μπεζενίτη, τότε θά έχη παρεκτραπεί έκ τών αποφάσεων του Οικ. Πατριαρχείου. Ή άνακοίνωσις εξέπληξε τόν Αρχιεπίσκοπον. Ό οποίος εις τό όνομα τής ένότητος και μετά άπό συνεννόησιν μέ τήν Κυβερνησιν ικανοποίησε τό αίτημα του Οίκ. Πατριάρχου, ένώ έχει έκπεφρασμένην άντίθετον άποψιν.

Ή μεγαλυτέρα, όμως, έκπληξις δια τόν Αρχιεπίσκοπον προήλθεν από τήν συμπεριφοράν του Μεσσηνίας. Ούτος, ώς άνεγράφη είς τόν τύπον καί κατεχωρίσθη είς εκκλησιαστικάς ίστοσελίδας, απέστειλεν επιστολήν είς το Φανάρι, διά τής οποίας συνεταυτίζετο, ώς άνεγράφη, μετά του Οικουμενικού Πατριάρχου είς τό θέμα καί έτόνιζεν ότι θεωρεί ότι είναι αδιανόητος ή μή έξέτασις τής προσφυγής του καθαιρεθέντος Μητροπολίτου υπό Δευτεροβάθμιου Συνοδικού Δικαστηρίου. Ό Αρχιεπίσκοπος έξεπλάγη, διότι δέν ήτο ενήμερος διά την ένέργειαν αυτήν του Μεσσηνίας, ώς άνεγράφη είς τον τύπον. Έδώ, όμως, ανακύπτει εν σοβαρώτατον θεμα, εάν είναι αληθή, όσα αναγράφει ό τύπος: Είναι δυνατόν ένας Μητροπολίτης να παρακάμπτη τήν Ί. Σύνοδον καί τόν Πρόεδρόν της, νά θέτη ζητήματα, τά όποια αφορούν εις τήν ΔΙΣ καί ή τελευταία ώς συλλογικόν σώμα νά ενημερώνεται ύπό τού Οίκ. Πατριαρχείου; Είναι τόσον πανίσχυρος καί ανεξέλεγκτος ό Μεσσηνίας, πού δέν υπολογίζει τίποτε; Καί ό Αρχιεπίσκοπος τί κάνει διά τό άνεξέλεγκτον τού Μεσσηνίας; Δύναται ένας Ιεράρχης καί μάλιστα μέλος τής Ίερωνυμικής ομάδος νά άμφισβητή τόσον ανοικτά την άπόφασιν τής ΔΙΣ και τού Αρχιεπισκόπου διά τήν μή σύγκλησιν του Δευτεροβαθμίου Δικαστηρίου διά Αρχιερείς; Αναμένομεν μίαν άπάντησιν ύπό του Αρχιεπισκόπου ή του Μεσσηνίας. Διότι ή Εκκλησιαστική τάξις άλλα ορίζει.

Ο.Τ. 12/3/2010