03 Φεβρουαρίου, 2010

Η ΥΠΗΚΟΟΤΗΤΑ, Η ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ, ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ

image

Αγαπητέ επισκέπτη του blog

Η Εκκλησία του Ιησού Χριστού φέρει το Σταυρό της λυτρωτικής κατανόησης, της θυσιαστικής αγάπης, και την αλήθεια. Τη δήλωση αυτή την έκανε ο ίδιος ο Κύριος, όταν ρωτήθηκε από τους Ιουδαίους να απαντήσει σε σχετική παραπλανητική ερώτησή τους: «... ειπέ ουν ημιν, τι σοι δωκεί; Έξεστι δούναι κήνσον Καίσαρι ή ου;…Τι με πειράζετε υποκριταί… απόδοτε ουν τα Καίσαρος Καίσαρι, και τα του Θεού τω Θεώ».(Ματθ. 12,17-21 ). Το Κράτος, κατά τη Χριστιανική διδασκαλία, δεν είναι μόνον ένας ανεκτός θεσμός υποτεταγμένος στο Θεό, αλλά και υπηρέτης του Θεού.

Αλλο λοιπόν είναι το κράτος , και άλλο η Εκκλησία του Χριστού, οι εκφραστές της οποίας, (Επίσκοποι, Πρεσβύτεροι, και με άλ­λους βαθμούς), οφείλουν, «ευκαίρως ακαίρως», να κηρύττουν με στεντόρεια φωνή σε όλα τα έθνη -γένη των ανθρώπων, χωρίς να γίνεται ουδεμία διάκριση, σε φυλες σε χρώματα, σε πιστεύω και σε κοινωνικά συστήματα: «Εδώθη μοι πάσα εξουσία εν ουρανώ και επί γης. Πορευθέντες μαθητεύσαντε πάντα τα έθνη διδάσκοντες αυτούς τηρείν πάντα όσα ενετειλάμην υμίν», (Ματθ. 28,16-20).

Οι ρόλοι του Κράτους και της Εκκλησίας είναι λίαν διακριτοί από τη Γραφή: Εκάστω ως εμέρισεν ο Θεός, έκαστον ως κέκληκεν ο Κύριος, ούτω περιπατείτω, και ούτος εν ταις εκκλησίαις πάσαις διατάσσομαι…έκαστος εν ω εκκλήθη μενέτω παρά τω Θεώ (Α' Κορ. 7,17-24). Αυτό, και μόνον αυτό, είναι το έργο του Ιερατείου της Εκκλησίας του Χριστού. Να κηρύττει, αδιαλείπτως, και να σώζει, δια των Ιερών Μυστηρίων, όσους πιστεύουν και γίνονται μέλη της Εκκλησίας, «... ο πιστεύσας και βαπτισθείς σωθήσεται ο δε απιστήσας κατακριθήσεται. (Μαρκ. 16,16). Βεβαίως η Εκκλησία του Ιησού Χριστού «στην μαθητεία Της και τη διδασκαλία Της» δεν θέτει όρια και διακρίσεις.

Εχει εντολή ελεύθερης θυσιαστικής πορείας «εις πάντα τα έθνη», αλλά οφείλει να περιορίζεται με αυστηρότητα, σε αυτά Της και μόνον τα καθήκοντα, όπως κάνει σήμερα χωρίς να «μεταίρει ποσώς, τα όρια τούτων».  Τούτο σημαίνει, ότι, από Ορθοδόξου πλευράς, δεν μπορεί να υπεισέρχεται και να ασχολείται με θέματα εξωτερικής και εσωτερικής πολιτικής, που ανήκουν αποκλειστικά στην Πολιτεία, γιατί «ουδείς στρατευόμενος εμπλέκεται ταις του βίου πραγματείαις, ίνα των στρατολογίσαντι αρέση» (Β' Τιμ. 2,4).

Το αν δηλαδή το Κράτος θα δώσει ή δεν θα δώσει Υπηκοότητα ή Ιθαγένεια στους μετανάστες, το πώς θα κανονίσει τις σχέσεις του που θα συνάψει με τα γειτνιάζοντα κράτη, ή αν θα δώσει άδεια ανοικοδόμησης ευκτήριων οίκων σε αλλόδοξους, κλπ. δεν αφορούν άμεσα την Εκκλησία του Χριστού. Μόνον, όταν το Κράτος, εισέλθει ανορθόδοξα στα του οίκου Της, τότε και μόνον τότε θα ορθώσει λόγον ανυποχώρητον και με στεντόρειαν φωνή πρέπει να είπει: πειθαρχείν δει Θεώ μάλλον ή ανθρώποις (Πραξ. 5,29).

Αγαπητέ επισκέπτη

Με τα ανωτέρω πιστεύω πως σκληρές δηλώσεις του τύπου πως θα μαυρίσει ο τόπος από τους μετανάστες, ή πως η Ελλάδα θα γεμίσει από παραρτήματα της Αλ Κάιντα, είναι ρατσιστικές και δεν συνάδουν να λέγονται από ορισμένα στόματα Ιεραρχών της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Εγώ προσωπικά και πολλοί άλλοι που έχουμε συζητήσει πιστεύουμε πως το θέμα αφορά την Κυβέρνηση και όχι τη Διοίκηση της Εκκλησίας.

Γι΄ αυτό και εγώ ευθυγραμμίζομαι απολύτως σε αυτό που έχει πει ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος για το θέμα αυτό πως: Εμείς οι κληρικοί οφείλουμε να παρέχουμε στους ανθρώπους που στερούνται τα προς το ζην και δεν μπορείς να λες ότι θα γεμίσει η Χώρα μαυράκια.

Επίσης ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μεσσηνίας έχει πει για το μεταναστευτικό πρόβλημα πως η Εκκλησία δεν εξαιρεί κανέναν, μέσω της Εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 17/1/2010. Το κείμενό του έχει ως ακολούθως:

«Πώς να ξεχωρίσω ένα παιδί μεταναστών που γεννήθηκε εδώ, όταν ο κάθε ένας που απολαμβάνει της ελληνικής παιδείας είναι Ελληνας; Πώς, λοιπόν, θα κάνω αυτή τη διάκριση; Οταν το παιδί αυτό έχει γεννηθεί και έχει μεγαλώσει στην Ελλάδα, έχει σπουδάσει στα ελληνικά σχολεία, γιατί πρέπει να τον διακρίνω από τους άλλους;».

«Δεν υπάρχουν πλέον κάστες και κλειστές κοινωνίες στον χώρο που ζούμε» «Ζούμε σε μια διαπολιτισμική κοινωνία, όπου οι Εκκλησίες, και στον χώρο της Ευρώπης και εδώ στην πατρίδα μας, πρέπει να συμβάλουν σε αυτή τη διαλεκτική μεταξύ των ανθρώπων και, κυρίως, να διακηρύττουν τον σεβασμό στην ετερότητα. Και ο σεβασμός στην ετερότητα σημαίνει πως αποδέχομαι τον άλλον όπως είναι και όχι όπως εγώ θα ήθελα να είναι, κομμένο και ραμμένο στα δικά μου μέτρα.

Τον σέβομαι, έμπρακτα ανταποκρίνομαι σε αυτόν, τον έχω ως έναν ισότιμο και ισόκυρο συνομιλητή μου». «Η Εκκλησία από την ίδια τη φύση και την ταυτότητά της δεν μπορεί να εξαιρέσει κανέναν. Δεν κάνει κανένα διαχωρισμό, μεριμνά ώστε τα παιδιά κυρίως, αλλά και οι μεγάλοι, να βρουν αυτό που αναζητούν, έναν καλύτερο κόσμο εδώ στην πατρίδα μας. Η Εκκλησία μπορεί με τον καλύτερο τρόπο να ανταποκριθεί σε αυτούς τους ανθρώπους και να μείνει μακριά από οποιαδήποτε άλλη διένεξη που αφορά το νομοθετικό πλαίσιο με το οποίο προσπαθεί η εκάστοτε κυβέρνηση να λύσει ή να αντιμετωπίσει το λεγόμενο μεταναστευτικό πρόβλημα».

Ο κ. Χρυσόστομος χαρακτηρίζει απηρχαιωμένες τις απόψεις εκείνων που υποστηρίζουν ότι οι μετανάστες δεν έχουν θέση στην ελληνική κοινωνία και υπενθυμίζει πως, αν επικρατούσε αυτή η αντίληψη μεταπολεμικά, όταν χιλιάδες Ελληνες αναζητούσαν καλύτερη τύχη στην Αμερική και στην Γερμανία, «σήμερα δεν θα υπήρχε ο ελληνισμός της διασποράς που ξέρουμε όλοι τον θετικό και ουσιαστικό ρόλο που παίζει στην ανάπτυξη και στην ευημερία του τόπου μας».

Απαντώντας σε εκείνους τους Ιεράρχες που ανησυχούν ότι κινδυνεύει να χαθεί η «καθαρότητα» της Ελλάδας και του Ελληνισμού σημειώνει: «Ο Ελληνισμός ποτέ δεν σκέφτηκε με κριτήρια αρίας φυλής να διαφυλάξει την φερεγγυότητα του ελληνικού πολιτισμού. Ο ελληνικός πολιτισμός έχει άλλα κριτήρια και άλλες αρχές, την ελευθερία του ανθρώπου και τον σεβασμό στην αξιοπρέπεια του ανθρωπίνου προσώπου, μέσα από τις οποίες αναδεικνύεται διαχρονικά».

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΔΙΑΡΚΟΥΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ 3/2/2010

iera-synodos

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Συνήλθε σήμερα Τετάρτη, 3 Φεβρουαρίου 2010, στην πρώτη Συνεδρία Της η Διαρκής Ιερά Συνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, υπό την Προεδρία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πασης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου.

Κατά την σημερινή Συνεδρία :

Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος επικύρωσε τα Πρακτικά της Εξουσιοδοτήσεως.

Ο Μακαριώτατος Πρόεδρος ενημέρωσε τους Σεβασμιωτάτους Συνοδικούς ότι με ενέργειες της Μ.Κ.Ο. «Αλληλεγγύη» και σε συνεργασία με το Υπουργείο Εξωτερικών και άλλους μη Κυβερνητικούς Οργανισμούς, συγκεντρώθηκαν και πρόκειται να αποσταλούν την προσεχή Κυριακή 7 Φεβρουαρίου, στην πληγείσα από τον καταστροφικό σεισμό Αϊτή, 22 τόνοι ανθρωπιστικής βοήθειας, αποτελουμένης από φαρμακευτικό υλικό και ρύζι καθώς και σταφίδα που προσέφερε η Ιερά Μητρόπολη Ηλείας με την φροντίδα του Σεβασμιωτάτου κ. Γερμανού. Την ανθρωπιστική βοήθεια θα συνοδεύσουν ο Υφυπουργός Εξωτερικών κ. Σπυρίδων Κουβέλης, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μεξικού κ. Αθηναγόρας, και ο Γενικός Διευθυντής της Μ.Κ.Ο. «Αλληλεγγύη», κ. Κωστής Δήμτσας.

Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος ενέκρινε :

– Την πραγματοποίηση Ημερίδας, με κεντρικό θέμα προβληματισμού «"Εις απολογίαν του Ευαγγελίου" (Φιλ. 1, 17). Απαντήσεις σε σύγχρονες προκλήσεις». Η Ημερίδα διοργανώνεται από την Συνοδική Επιτροπή επί της Θείας Λατρείας και του Ποιμαντικού Έργου και θα πραγματοποιηθεί στο Διορθόδοξο Κέντρο της Εκκλησίας της Ελλάδος, στις 3 Ιουνίου 2010.

– Την πρόταση της Ειδικής Συνοδικής Επιτροπής Παρακολουθήσεως Ευρωπαϊκών Θεμάτων, για την πραγματοποίηση σειράς Ημερίδων με σκοπό την προβολή της συμβολής της Εκκλησίας στην αντιμετώπιση των φαινομένων της «Φτώχειας» και του «Κοινωνικού Αποκλεισμού», με την συνεργασία της Συνοδικής Επιτροπής Κοινωνικής Προνοίας και Ευποιίας και της Μ.Κ.Ο. «Αλληλεγγύη». Οι Ημερίδες διοργανώνονται με την ευκαιρία της αφιερώσεως του έτους 2010 στην καταπολέμηση της «Φτώχειας».

– Την πρόταση της Ειδικής Συνοδικής Επιτροπής Ειδικών Ποιμαντικών Θεμάτων και Καταστάσεων για την διοργάνωση του Δ΄ Πανελληνίου Συνεδρίου για τους Κληρικούς των Ιερών Μητροπόλεων της Εκκλησίας της Ελλάδος, οι οποίοι διακονούν στα Νοσηλευτικά Ιδρύματα της Χώρας, με θέμα : «Η Ποιμαντική Διακονία της Εκκλησίας εις τα Νοσηλευτικά Ιδρύματα». Το Συνέδριο θα πραγματοποιηθεί στο Διορθόδοξο Κέντρο της Εκκλησίας της Ελλάδος, στις αρχές Μαρτίου 2010.

– Την διοργάνωση του εορτασμού της «Εβδομάδος Εξωτερικής Ιεραποστολής» από 21 έως 27 Φεβρουαρίου 2010, για την προβολή και την ενίσχυση του ιεραποστολικού έργου, κατόπιν προτάσεως της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Τέλος η Δ.Ι.Σ. συζήτησε και έλαβε αποφάσεις σχετικά με τρέχοντα υπηρεσιακά ζητήματα.

Στις 12 το μεσημέρι η Διαρκής Ιερά Σύνοδος ολοκλήρωσε τις εργασίες Της, και ο Μακαριώτατος Πρόεδρος με τους Συνοδικούς Αρχιερείς μετέβησαν στον Αερολιμένα για να υποδεχθούν τον Παναγιώτατο Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο, ερχόμενο από την Καλαμάτα.

Εκ του Γραφείου Τύπου της Ιεράς Συνόδου.

Επίσκεψη της Υπουργού Οικονομίας κ. Λούκας Κατσέλη στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών.

clip_image002

Αναθεώρηση της σύμβασης μεταξύ κυβέρνησης και Εκκλησίας της Ελλάδος για τα κονδύλια του ΕΣΠΑ προανήγγειλε η υπουργός Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, Λούκα Κατσέλη κατά τη συνάντησή της με τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Ιερώνυμο. Η κα. Κατσέλη επισκέφθηκε το μεσημέρι της Πέμπτης 28/1/2010 την Αρχιεπισκοπή όπου συζήτησε με τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμο θέματα χρηματοδότησης της Εκκλησίας της Ελλάδας μέσω εθνικών και κοινοτικών προγραμμάτων.

Η Εκκλησία της Ελλάδος έχει υπογράψει από τον Αύγουστο του 2007 Προγραμματική Σύμβαση με την κυβέρνηση για την απορρόφηση κονδυλίων ύψους περίπου 30 εκατομμυρίων από το Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο Αναφοράς.  Μετά τη συνάντηση με τον Αρχιεπίσκοπο κ. Ιερώνυμο, η κ.Κατσέλη έκανε τις ακόλουθες δηλώσεις:

«Είχαμε μια πάρα πολύ ουσιαστική συζήτηση με το Μακαριότατο για το έργο της Εκκλησίας. Ένα έργο ιδιαίτερα σημαντικό και στον τομέα της πρόνοιας και στον τομέα της ανάδειξης του πολιτιστικού κεφαλαίου μας, που είναι οι εκκλησίες μας και οι λατρευτικοί μας χώροι. Στο πλαίσιο αυτό, συζητήσαμε, εν όψει και της αναθεώρησης του ΕΣΠΑ, τη δυνατότητα συνεργασιών, έτσι ώστε το κοινωνικό, αλλά και αναπτυξιακό έργο της Εκκλησίας, να στηριχθεί όσο γίνεται περισσότερο μέσω του αναπτυξιακού πλαισίου που αυτή τη στιγμή αναθεωρούμε.»

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Υπάρχει ικανοποιητική απορροφητικότητα των προγραμμάτων του ΕΣΠΑ;

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Όπως γνωρίζετε, όλο το κοινοτικό μας πλαίσιο έχει πολύ χαμηλή απορροφητικότητα, 3,5% μέχρι τώρα. Γι’ αυτό έχουμε βάλει μπροστά τις μηχανές. Απλουστεύουμε όλες τις διαδικασίες με το νόμο που θα φέρουμε στη Βουλή τον επόμενο μήνα και, ταυτόχρονα, αναθεωρούμε στο περιεχόμενό του, έτσι ώστε τα χρήματα, τα οποία θα ξοδευτούν, να πιάσουν τόπο για το δημόσιο συμφέρον, για την κοινωνική συνοχή και για την ανάπτυξη του τόπου μας.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ήδη, όμως, η Πολιτεία χρωστάει θα έλεγα στην Εκκλησία. Η προηγούμενη κυβέρνηση είχε υποσχεθεί ένα πολύ μεγάλο ποσό από το ΕΣΠΑ. Θα δοθεί αυτό το ποσό στην Εκκλησία;

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Όπως γνωρίζετε, υπήρχε μια προγραμματική συμφωνία, την οποία συζητήσαμε με το Μακαριότατο. Θα υπάρξει αναθεώρηση αυτής της σύμβασης, έτσι ώστε οι προτεραιότητες να ενταχθούν αρμονικά στο νέο αναθεωρημένο ΕΣΠΑ, το οποίο θα έρθει στη Βουλή.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Όταν μιλάτε για αναθεώρηση, μπορείτε να είστε λίγο πιο συγκεκριμένη;

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Σας είπα ήδη ότι στο πλαίσιο και των συζητήσεων που είχαμε με τους Περιφερειάρχες, αναθεωρείται το πρόγραμμα για να στηρίξει την πράσινη ανάπτυξη. Σε αυτό θα ενταχθούν τα προγράμματα της Εκκλησίας που αφορούν κυρίως στην πρόνοια και στη διαχείριση του πολιτιστικού κεφαλαίου της χώρας μας.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Επιδεινώνεται η οικονομίας μας, κ.Υπουργέ;

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Ας μη μιλήσουμε τώρα εδώ γι’ αυτά. Θα έχουμε τη δυνατότητα

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Είστε αισιόδοξη;

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Είμαι αισιόδοξη, γιατί πιστεύω ότι η χώρα μας έχει ιδιαίτερα πλεονεκτήματα και, αν δουλέψουμε όλοι, αν εργαστούμε συστηματικά και αποτελεσματικά, μπορούμε να φέρουμε πολύ θετικά αποτελέσματα.

Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος δήλωσε τα εξής:

«Πρώτα απ’ όλα, και εγώ να δηλώσω ότι είμαι πολύ χαρούμενος που σήμερα μου δόθηκε αυτή η ευκαιρία να μιλήσω με την κ.Υπουργό για θέματα τα οποία μας αγγίζουν βαθύτατα. Βεβαίως, δεν μπορούμε να κάνουμε κι αλλιώς. Πρέπει να δούμε τα θέματα τα οποία είναι μπροστά μας και ο καθένας να πει τις απόψεις του και να ακούσει και τις απόψεις της άλλης πλευράς. Εδώ υπήρξε μια σύμπτωση.

Εμείς θέλουμε το αναπτυξιακό μας έργο, που αναφέρεται κυρίως στην αναστύλωση των μνημείων και στην αξιοποίηση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, να βρει μια ανταπόκριση. Και αυτό βγήκε από τη συζήτηση, ότι είναι κοινό το ενδιαφέρον. Το δεύτερο έχει να κάνει με το προνοιακό έργο της Εκκλησίας, που είναι και μεγάλο και πλούσιο, και το οποίο δε στηρίζεται μόνο στα προγράμματα του ΕΣΠΑ, αλλά και η ίδια η Εκκλησία με δικούς της πόρους και με δικές τις προσπάθειες, έχει ήδη αρχίσει μια σειρά από έργα προνοιακά που εξυπηρετούν το λαό μας. Έτσι, λοιπόν, υπήρξε σύμπτωση στις απόψεις μας ως προς την αξιοποίηση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, αλλά και συγχρόνως την ανάπτυξη του προνοιακού έργου της Εκκλησίας, με ένα κυρίως σκοπό: Πώς θα εξυπηρετηθεί ο άνθρωπος για τον οποίο ενδιαφέρεται και η Πολιτεία και η Εκκλησία.»

Ομιλία του ΑΡΧΙΜ. ΔΟΣΙΘΕΟΥ ΚΑΝΕΛΛΟΥ στην Παρουσίαση τοῦ διτόμου βιβλίου «Συνοδικὸν τῆς ἐν Ἑλλάδι Ἐκκλησίας» του Ελλογιμώτατου κ. ΑΡΙΣΤΕΙΔΗ ΠΑΝΩΤΗ* στην Αίθουσα «ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ» 28/1/2010

ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ - ΠΑΝΩΤΗΣ

Πάντες γινώσκομεν ὅτι ὠκεανὸς εἰς κοτύλην οὐ χωρεῖ. Τί πρτον τί στερον ν ναφρ τις ες μαν δεκαπεντλεπτον παρουσασιν βιβλων ς τ Συνοδικν τς ν λλδι κκλησας το ρχοντος Μεγλου ερομνμονος κυρου ριστεδου Παντη, τὰ ὁποῖά εἰσιν «Νεῖλος Χρυσοῤῥόας καὶ πολυχεύμων, κατάρδων καὶ καρποδοτῶν τῶν πιστῶν τὰς διανοίας».

Εἶναι δὲ ἀπορίας ἄξιον πῶς καλόγηρος ἐν ταῖς ὑπωρείαις τῶν κακοβιώτων Ἀγράφων τὸ ζῆν ἐκμετρῶν, θὰ δυνηθῇ ἵνα ἐμβατεύσῃ εἰς τὰ ὅσα καταγράφονται. Ἴσως ἐπαληθευθῇ τὸ «καὶ Σαοὺλ ἐν προφήταις». Ὅμως τὸν πῶλον περὶ τὴν νύσσαν κεντῶ· ἄρχομαι ἀμέσως καὶ ἔσομαι σύντομος ἵνα «μὴ ἀηδὴς γένωμαι διὰ τὸν κόρον». Καταλιμπάνω τὰ πρὸ τοῦ 850 καὶ ἐν τῷ πρώτῳ τόμῳ διαλαμβανόμενα λόγῳ ἐλλείψεως χρόνου, ἀλλὰ καὶ διότι πρὸ τοῦ ἔτους αὐτοῦ «Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος» δὲν ὑπῆρχε κἄν.

Ὑπῆρχε «θέμα» Ἑλλάδος ἀπὸ τοῦ 7ου αἰῶνος μὲ σύνορον αὐξομειούμενον, ἔχον πρωτεύουσα τὰς Θήβας, τῶν ὁποίων ὁ μητροπολίτης ἔφερε τὸν τίτλον «ἔξαρχος Ἑλλάδος». Ἀλλ᾽ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος οὐχί. Πρὸ τοῦ 733 ὁ χῶρος ἀνῆκε εἰς τὸ βικαριᾶτον τοῦ Ἰλλυρικοῦ ἄρα ὑπὸ τὸν Παλαιᾶς Ῥώμης, ἀπὸ δὲ τοῦ ἔτους αὐτοῦ ὑπήχθη ὑπὸ τὸν νέας Ῥώμης. Ἐπίσης τὰ 7 ἔτη ἀπὸ τοῦ 833 ἕως τοῦ 850, ἀπὸ πλευρᾶς Ἐκκλησιαστικῆς διοικήσεως, θεωροῦνται ἔτη νεκρά.

Ἡ ἱστορία τῆς ἐν Ἑλλάδι Ἐκκλησίας ἄρχεται ἀπὸ τοῦ 850. Μὴ λησμονῶμεν δὲ ὅτι ἡ Ἑλλὰς ἐξικνεῖτο ἕως Ὄρθρυος, ὀλίγον ἄνωθεν τῆς Λαμίας. Ἤδη ὅμως (κατὰ τὸν Fraser καὶ πολλοὺς ἄλλους) ἀπὸ τοῦ 822 ἄρχεται ἡ Βαβυλώνιος αἰχμαλωσία τῆς ἐν Ἑλλάδι Ἐκκλησίας. Γίνεται ἐργώδης προσπάθεια ὑποταγῆς αὐτῆς εἰς τὴν Πολιτείαν καὶ περιθωριοποιήσεως αὐτῆς. Ὁ γαλλικὸς διαφωτισμὸς καὶ ὁ ταύτῃ συνοδοιπορῶν κοραϊσμὸς γίνονται ὁδηγοὶ ἀπορθοδοξισμοῦ τοῦ ταλαιπώρου λαοῦ. Εὑρίσκονται δὲ καὶ κληρικοὶ δεξιολάβοι καὶ ἀμύντορες ἐξάκουστοι ἔχοντες ἐπὶ κεφαλῆς Θεόκλητον τὸν Φαρμακίδην.

ντιβασιλεα τερδοξος κα μισορθδοξος, μονάρχης εἶτα ῥωμαιοκαθολικὸς φανατικὸς καὶ βραδύνους, βασίλισσα προτεστάντις καὶ δολοπλόκος, κυβερνῆται ἀλληλοδιάδοχοι καὶ ἓν ἔχοντες κοινὸν τὸ δίκην κυνὸς λακαίνης ῥινηλατεῖν καὶ τὰ ἀρέσκοντα τοῖς ἀνακτόροις καὶ ἐνεργεῖν καὶ πράττειν.
Εὐαγγέλιον;

λληνικ Νομαρχα.

Ἡ ἁγία ἡμῶν πίστις; Σκοταδισμός, ὀπισθοδρόμισις, ἔρεβος. Ὁ κλῆρος; Ἀμαθής, ὑίες λελουμένοι εἰς κύλισμα βορβόρου, νεφέλαι ἄνυδροι, δένδρα ἄκαρπα. Οἱ μοναχοί; Κρότωνες εἰς ὦτα κυνῶν ἀπομυζῶντες πᾶσαν ἰκμάδα τοῦ λαοῦ, ἀγύρται καὶ θεοεμπαῖκται. Ὁ Πατριάρχης; Πατριάρχης οὐχὶ τοῦ Χριστοῦ, ἀλλὰ τοῦ Μωχαμέτου.

ερ ατο Σνοδος; Μιαρ.

Ἡ λατρεία τῆς Ἐκκλησίας; Κατασκευαὶ ἀργοσχόλων ἑνὸς νωχελικοῦ Βυζαντίου. Καὶ πάντα ταῦτα ἐν ὑπερηφανείᾳ καὶ ἐξουθενώσει. Ἐξαπολύει ἡ ψευδοσύνοδος, δηλαδὴ ὁ Φαρμακίδης, ἐγκύκλιον εἰς τὰς 4 Μαΐου τοῦ 834:

«Κανεὶς δὲν ἠμπορεῖ νὰ ἀρνηθῇ ὅτι ἀκόμη ἔτος ὅλον δὲν παρῆλθε (ἀπὸ τῆς αὐτοανακηρύξεως τοῦ αὐτοκεφάλου ἐννοεῖται) καὶ ἡ βελτίωσις τῆς Ἐκκλησίας καὶ τοῦ κλήρου ἀνεφάνη... Δὲν θέλουσι παρέλθει δέκα ἔτη καὶ ἡ Ἐκκλησία τοῦ Ἑλληνικοῦ βασιλείου θέλει κατασταθῆ ἐπαινετὴ καὶ ζηλωτή».

Λησμονεῖται συστηματικῶς ἢ καὶ σκοπίμως παρερμηνεύεται ὁ ΛΔ´ Ἀποστολικὸς Κανὼν ὁ διατάσσων: «Τοὺς ἐπισκόπους ἑκάστου ἔθνους εἰδέναι χρὴ τὸν ἐν αὐτοῖς πρῶτον καὶ ἡγεῖσθαι αὐτὸν ὡς κεφαλὴν καὶ μηδὲν πράττειν περιττὸν ἄνευ τῆς ἐκείνου γνώμης». Ποῖον ὅμως τὸ Ἔθνος; Οἱ κάτοικοι τῆς τότε «ψωροκώσταινας» ποὺ ἦσαν δὲν ἦσαν 900.000; Καὶ οἱ ἄλλοι; Τὰ ἑκατομμύρια τῶν ἄλλων; Τῶν ἐκτὸς συνόρων; Εἶναι ἄλλο ἔθνος; Ναί· εἶναι οἱ Τουρκόσποροι. Καὶ αὐτὸ ἐπιβεβαιοῦται καὶ μὲ τὴν ἀπόφασιν τοῦ 844.

Ἡ ὀξεία διάκρισις αὐτοχθόνων καὶ ἑτεροχθόνων. Ἄλλο ἐμεῖς, ἄλλο ἐσεῖς. Καὶ αἱ βραχοπτώσεις εἰς τὴν πνευματικὴν κοιλάδα τῶν Τεμπῶν ἐπέρχονται ἀλληλοδιαδόχως. Καὶ ὁ σεβαστὸς καθηγητὴς ὀρθῶς ἐπισημαίνει ταύτας. Ἀναφέρω τινὰς ἀλλ' ὡς ἀκρὶς ἀπὸ κλάδου ἢ κλαδίσκον.

- Ἡ ἀπομάκρυνσις ὁσημέραι ἀπὸ τοῦ ἱεροῦ Κέντρου.

- Ἡ προσπάθεια ἀπογαλακτισμοῦ ἀπὸ τῆςΜεγάλης Ἐκκλησίας καὶ εἰς τὴν τάξιν, καὶ τὰς τυπικὰς διατάξεις καὶ εἰς τὴν διοίκησιν.

Τ σνθημα το: Λησμονσατε τν Μητρα κκλησαν.

Ὑπῆρχε κάποτε ἡ δοξασία ὅτι ὁ λέων διὰ νὰ ἀφανίσῃ τὰ ἴχνη του ἔσαινε τὴν οὐρὰν του ἐπ' αὐτῶν καὶ οὕτω πως τὰ ἔσβηνε. Αὐτὸ συνέβη καὶ τότε. Ἐργώδης ἦτο ἡ προσπάθεια ἵνα λησμονηθῇ ἡ ἐξάρτησις, ἔστω καὶ δι' ἀνακριβειῶν, ἔστω διὰ κατασυκοφαντήσεων. Ἐπαρουσιάσθη ἡ μήτηρ ὡς μητρυιὰ ἐνῷ ἡ θυγάτηρ ἔπαιξε τὸν ῥόλον μητραλοίου.

- Ἡ ἐν Ἑλλάδι Ἐκκλησία ἐκαυχήθη ὡς Αὐτοκέφαλος. Ὅμως εἶναι Αὐτοκέφαλος ἔναντι τῆς Πολιτείας ἢ ἐσύρετο ὄπισθεν αὐτῆς ὡς ἐσύρετο ὁ Ἕκτωρ ὄπισθεν τοῦ ἅρματος τοῦ Ἀχιλλέως;
Καὶ πότε ἐφηρμόσθη ὁ τόμος τῆς Αὐτοκεφαλίας ὁ ἀπαγορεύων τὴν ἀνάμειξιν τῶν κοσμικῶν ἀρχόντων εἰς τὰ τῆς Ἐκκλησίας; Καὶ ποῖος Μητροπολίτης Ἀθηνῶν ἐξελέγη ἄνευ ἐπεμβάσεως τῆς νόμῳ κρατούσης Πολιτείας ἢ τῶν νυκτιλόχων τῆς στοᾶς;

- Αἱ προπηλακίσεις, αἱ φυλακίσεις καὶ οἱ ἐκ τῶν κακουχιῶν θάνατοι ἁγνῶν διδασκάλων, ὡς τοῦ Χριστοφόρου Παπουλάκου, τοῦ Κοσμᾶ Φλαμιάτου καὶ τῶν τόσων ἄλλων.

- Τ περφημα «Σιμωνιακ».

- Ἡ ἐμφάνισις τοῦ πανσλαβισμοῦ εἰς τὴν καθ' ἡμᾶς ἁγίαν Ἀνατολήν, ὅστις τόσα δεινὰ ἐπέφερε.

- Ἡ ἀκώλυτος προπαγάνδα τῶν ἐξ Ἀμερικῆς φανατικῶν προτεσταντῶν μισσιοναρίων, ἐπὶ προφάσει φιλανθρωπίας.

- Ἡ ἐμφάνισις τῶν θρησκευτικῶν ὀργανώσεων.

-Ἡ εἰσαγωγὴ ἐν τοῖς ναοῖς τῆς τετραφωνίας ἀπαιτήσει τῶν ἀνακτόρων, παρ᾽ ὅλην τὴν καταδίκην ὑπὸ τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας. Καὶ τὰ τόσα ἄλλα, ὅσα ἀπαριθμεῖ ὁ λξανδρος Παπαδιαμντης ες τν Καλόγερν του διὰ τὰ ὁποῖα καταλήγει: «Καὶ δὲν εἶναι ἄρα καιρὸς νὰ σκεφθῇ ἡ Μεγάλη τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία ἂν δὲν συμφέρῃ νὰ ἀποσύρῃ ἀπὸ τῆς ἐν Ἑλλάδι ἀνηλίκου ἀδελφῆς της τὸ αὐτοκέφαλον, τὸ ὁποῖον κατὰ συγκατάβασιν μόνον καὶ ὑπὸ ὅρους παρεχώρησεν αὐτῇ»;

Δυστυχῶς καὶ ἐκ τῆς κακοκεφαλίας ἡμῶν εὕροσαν ἡμᾶς λήμνια κακὰ καὶ ἄξιοι ἐσμὲν μαριανδυνῶν θρηνητήρων. Νὰ μᾶς κλαῖνε οἱ ῥέγγες! Καὶ γιὰ κάτι ἄλλο. Τὸ σπουδαιότερον ὅλων. Ἡ προσκόλλησις τῆς ποιμαινούσης Ἐκκλησίας εἰς μίαν τῶν ἀντιμαχομένων παρατάξεων. Ἄλλοτε μὲ τοὺς Βενιζελικούς, ἄλλοτε μὲ τοὺς Βασιλικούς.

Καὶ τὰ χείρονα τῶν δεινῶν ἔρχονται. Καταγράφονται εἰς τὸν ἐκδοθησόμενον τρίτον τόμον. Ἀντὶ ἐπαίνων πρὸς τὸν ἐλλογιμώτατον συγγραφέα, ἀλλὰ καὶ ἀντὶ εὐχαριστιῶν ἐκ μέρους τῆς ἐλαχιστότητός μου, προκριτέα τὰ ὑπὸ τῆς Α.Θ. Παναγιότητος το Οκουμενικο Πατριρχου, το κυρου μοι κυρου Βαρθολομαου λεχθέντα:

«Ὁ Ἄρχων Μ. Ἱερομνήμων εἶναι Φαναριώτης, χωρὶς νὰ ζῇ εἰς τὸ Φανάρι καὶ χωρὶς νὰ κατάγεται ἐντεῦθεν. Εἶναι εἷς ἐξ ἡμῶν κατὰ τὸ πνεῦμα, τὸ φρόνημα, τὸ ἦθος, τὴν ἀγάπην, τοὺς ὁραματισμούς, τὴν ἐλπίδα! Καίτοι δὲν ἐνεδύθη τὸ ῥᾶσον, ἱερουργεῖ πολλαχῶς καὶ πολυτρόπως τὸ Εὐαγγέλιον μὲ ὑποδειγματικὴν εὐσυνειδησίαν καὶ ὑψηλὸν αἴσθημα εὐθύνης ἔναντι τῆς Ἐκκλησίας, τοῦ Γένους, τῆς Ἱστορίας καὶ τοῦ Θεοῦ».

Πάντως, σεβαστὲ ἄρχον, δέξαι καὶ τὰς ἰδικάς μου καὶ ὡς συμμητριώτου ταπεινὰς εὐχαριστίας καὶ τὰ συγχαρητήρια διὰ τὸ ἔργον σου τὸ τόσον ἐργῶδες καὶ τὸ τόσον συντόνως τεθηγμένον. Ἔσται φρέαρ ἐξ οὗ πᾶς εἰς τὸ μέλλον ἱστορικὸς ἀντλήσει ὕδωρ διαυγές, πότιμον καὶ κυρίως παναληθές.

* Ο κ. Αριστείδης Πανώτης είναι Καθηγητής Θεολογίας του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών με Μεταπτυχιακές Σπουδές στο Παρίσι στην Θρησκειολογία και την Αρχαιολογία.

ΟΜΙΛΙΑ ΤΗΣ Α.Θ.Π. ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ Κ.Κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΗ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΝΑΟ ΥΠΑΠΑΝΤΗΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ 1/2/2010

image

Μακαριώτατε Αρχιεπίσκοπε Αθηνών και πάσης Ελλάδος κύριε Ιερώνυμε,

Ιερώτατε Μητροπολίτα Μεσσηνίας κύριε Χρυσόστομε και λοιποί Ιερώτατοι αδελφοί,

Εντιμότατοι Άρχοντες της θεοσκεπάστου πόλεως της Καλαμάτας

και του θεοσώστου Νομού Μεσσηνίας,

Πιστέ και ευλογημένε λαέ του Θεού!

«Κατακόσμησον τον νυμφώνα σου», Καλαμάτα, Σιών της Μεσσηνίας, «και υπόδεξαι τον βασιλέα Χριστόν! άσπασαι την Μαριάμ, την επουράνιον πύλην», η οποία σε εισάγει εις την σωτηρίαν! Ιδού, «ο τοις Χερουβίμ εποχούμενος και υμνούμενος υπό των Σεραφείμ, σήμερον τω θείω ιερώ κατά νόμον προσφερόμενος, πρεσβυτικαίς ενθρονίζεται αγκάλαις», κατά τον ιερόν υμνογράφον!

Ο προαιώνιος Θεός, ως βρέφος τεσσαρακονθήμερον προσφέρεται υπό της Παναγίας Μητρός Του εις τον Ναόν, που είναι ιδικός Του Ναός - ο ίδιος ελατρεύετο εκεί από τον παλαιόν Ισραήλ!- και υπαντάται υπό του σεβασμίου γέροντος ιερέως Συμεών, που Τον αναγνωρίζει, Τον προσκυνεί, και διακηρύττει με μεγάλην φωνήν ότι Αυτός είναι ο αναμενόμενος Μεσσίας, ο Σωτήρ, η λύτρωσις όλων των εθνών, και του Ισραήλ! Έρχεται βασταζόμενος εις τας αγίας αγκάλας της Μητρός Του, ο αμήτωρ κατά την Θεότητα, και υποφητεύεται υπό της σεμνής γεροντίσσης χήρας Άννης, ομολογούμενος και καταγγελλόμενος ενώπιον του πλήθους των προσκυνητών του Ναού ως ο Υιός του Θεού του ζώντος! Χαρήτε, σεβάσμιοι γέροντες και σώφρονες γερόντισσαι, χαρήτε ιερείς και μονάζουσαι, διότι εις το πρόσωπον του Συμεών και της Άννης η ιερωσύνη, η σωφροσύνη, το τίμιον γήρας, αγιάζονται καθώς συναντώνται με τον μόνον Άγιον και προσκυνούν την θείαν ενανθρώπησίν Του!

Προσφέρεται τεσσαρακονθήμερος ο Εμμανουήλ, τιμών και τηρών την εντολήν που ο ίδιος, δια του Μωϋσέως, είχε νομοθετήσει! Καταδέχεται ο Νομοδότης να εισέλθη εις την σκιαν του Νόμου και να τηρήση όχι μόνον το πνεύμα του, αλλά και το γράμμα του, χωρίς, ασφαλώς, να δεσμεύεται η να υποχρεούται δια κάτι τέτοιο, αλλά δια να εισαγάγη ημάς εις το νέον φως της Χάριτος και παραλλήλως να μας δώση δίδαγμα μέγα, ότι όσον μεγαλύτεροι είμεθα, όσον υψηλότερα ιστάμεθα, όσον σπουδαιοτέρας και πλέον υπευθύνους θέσεις κατέχομεν, τόσον προσεκτικώτερον και με άκραν συνέπειαν και ευλάβειαν «νομοφυλακείν οφείλομεν», κατά την έκφρασιν του Μεγάλου Φωτίου, δηλαδή οφείλομεν να τηρούμεν τους Νόμους.

Όχι μόνον τους υπό του Θεού τεθέντας και υπό της Εκκλησίας του, αλλά και τους Νόμους της Πολιτείας, τους Νόμους του Κράτους, εις το οποίον διαβιούμεν, εφ’ όσον, εννοείται, οι τελευταίοι δεν συγκρούονται με τους πρώτους, διότι τότε ισχύει απροφασίστως το: «πειθαρχείν δει Θεώ μάλλον, η ανθρώποις». Αλλά, λησμονήσατε, αγαπητοί, προς στιγμήν την Ιερουσαλήμ και τον παλαιόν εκείνον Ναόν του νόμου, της σκιας και του γράμματος! Εδώ, εις την πόλιν σας, εις την Καλαμάταν, εις τον ωραίον Μητροπολιτικόν Ναόν σας, τον επ’ ονόματι του εορταζομένου γεγονότος σεμνυνόμενον, τον προ εκατόν και πεντήκοντα ακριβώς ετών θεμελιωθέντα υπό των ευσεβών πατέρων σας, δια να στεγάσουν την πίστιν των εις τον Χριστόν και την ευλάβειάν των προς την Παναγίαν, τον Ναόν, τον οποίον εις είδος και κάλλος και μεγαλοπρέπειαν υψώσατε και απετελειώσατε, και ζημιωθέντα υπό του χρόνου και των σεισμών πλήρως αποκατεστήσατε, εις τον Ναόν που είναι το σύμβολον της πόλεως και το σημείον αναφοράς όλων των Μεσσηνίων, εδώ εκκλησιάζει σήμερον τον Υιόν και Θεόν Της η Παναγία Μητέρα, η άμωμος λεχώ, και εδώ προσφέρει συννόμως το ανθρώπινον εις το θείον!

Το εις τας αγκάλας Της βρέφος, εξ άκρας συλλήψεως είναι Θεός και Άνθρωπος εν ταυτώ, φέρον εξ αρχής συνυφασμένας ασυγχύτως, αδιαιρέτως, αχωρίστως και ατρέπτως, κατά την διδασκαλίαν της εν Χαλκηδόνι αγίας Δ  Οἰκουμενικῆς Συνόδου, τας δύο φύσεις, τας δύο θελήσεις, τας δύο ενεργείας, εις το εν Θεανδρικόν Αυτού πρόσωπον! Έτσι, είναι ταυτοχρόνως ο προσφερόμενος και προσδεχόμενος! Και η Θεοτόκος επίσης είναι συγχρόνως η εκκλησιαζομένη και προσφέρουσα αλλά και ο Ναός ο έμψυχος του Θεού!

Δι’ αυτό και ο όρος «Παναγία η Υπαπαντή», τον οποίον χρησιμοποιείτε εδώ εις την Μεσσηνίαν, όσον και εάν εκ πρώτης όψεως παρουσιάζη κάποιαν σύγχυσιν των πραγμάτων, εν τούτοις είναι σωστός και δόκιμος! Χαρήτε, λοιπόν, ευσεβείς Μεσσήνιοι! Χαρήτε, κλήρος και λαός! Χαρήτε μητέρες, βλέπουσαι την Μητέρα της Ζωής να εκκλησιάζεται και να εκκλησιάζη την ιδίαν την Εκκλησίαν! Εορτάσατε, κατά την ελληνορθόδοξον παράδοσίν μας, σήμερον την Εορτήν της Μητέρας! Πανηγυρίσατε κυκλούσαι την «Παναγίαν την Υπαπαντήν», και ίδετε εις το πάνσεπτον πρόσωπόν Της υπόδειγμα Μητρός, κανόνα ασφαλή και εικόνα αγίαν τιμίας μητρότητος!

Ζηλώσατε την αρετήν Της, την ευλαβή φιλοτεκνίαν και στοργήν Της, την ευσέβειάν Της, την υπακοήν Της εις τον Νόμον και το θέλημα του Θεού! Ελάτε εις τον Ναόν, βρέφη αθώα και παιδία απειρόκακα, χαρήτε, σκιρτήσατε, χορεύσατε, «παίξατε» μαζί με τον μικρόν Χριστόν! Χαρίσατέ του το απόνηρον χαμόγελό σας και τραγουδήστε Του με τα αμόλυντα στόματά σας, όπως ξέρετε, όπως μπορείτε, την αγάπην σας δι’ Αυτόν! Πέστε Του με τα γλυκά δάκρυά σας τα παράπονα του κόσμου δια την αδικίαν και το κακό που επικρατεί, και ζητήστε Του να κάμη έλεος και δι’ εμάς τους μεγαλυτέρους, και δια τον κόσμον όλον!

Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά!

Η Υπαπαντή του Κυρίου, μας δίδει δια πρώτην φοράν την ευλογημένην ευκαιρίαν και την μεγάλην χαράν να υπαντήσωμεν αλλήλους εις τον ευλογημένον τόπον σας! Να έλθωμεν από την Κωνσταντινούπολιν, την αγίαν Σιών του ευσεβούς ημών Γένους, και από το πάντοτε, παρά τους θυελλώδεις ανέμους και τας καταιγίδας, ολοφώτεινον και τηλαυγέστατον Φανάριον, την πολύπαθον ιεράν Καθέδραν της σκηνίτιδος Εκκλησίας αλλά και του ενδόξου Αποστολικού και Οικουμενικού Θρόνου, πραγματοποιούντες την πρώτην εις την ιστορίαν επίσκεψιν εν ενεργεία Οικουμενικού Πατριάρχου εις την ιστορικήν πόλιν σας!

Μας έστειλεν η Παμμακάριστος Παναγία, η Υπέρμαχος Στρατηγός των ευσεβών, η πολλάκις και πολυτρόπως Φανερωμένη εις την ζωήν μας, η Οδηγήτρια των βημάτων μας, η Βαλουκλιώτισσα των θρύλων μας, η Μουχλιώτισσα της κατανυκτικής σιωπής, η Καμαριώτισσα που σας καμαρώνει και σας από μακρυά, να σας φέρωμεν την ευλογίαν, την ευχήν και την αγάπην της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας, που είναι η πολυσέβαστος πνευματική Μήτηρ και Τροφός του Γένους! Να σας φέρωμεν άρωμα βυζαντίδος ευσεβείας, ρωμαίηκης αρχοντιάς, οσιακής υπομονής, μαρτυρικής εγκαρτερήσεως, αγιασμένης χαρμολύπης και ζωντανής ελπίδος!

Να σας είπωμεν ότι η Πόλις δεν είναι μακρυά σας. Είναι μαζί σας! Σας έχει εις την καρδιάν της! Σας έχομεν εις την καρδιάν μας, όπως σας έχομεν και εις την προσευχήν μας! Όλους σας, όλον τον ευσεβή Ελληνικόν λαόν, με τους Ποιμένας του, τους άρχοντάς του, την ιεράν κληρονομίαν του, τους καημούς του, τις χαρές του, τα προβλήματά του, τα πάντα!

Ευχαριστούμεν τον Ιερώτατον Μητροπολίτην Μεσσηνίας και λίαν αγαπητόν αδελφόν κ. Χρυσόστομον, ο οποίος μας προσεκάλεσε, θέλων να αναθερμάνη την ακατάλυτον και ιεράν σχέσιν του ποιμνίου του με την Μητέρα και ευσεβή πηγήν του Γένους. Άξιος διάδοχος των διαπρεπών προκατόχων του, φιλοδοξεί αξιεπαίνως να ανεβάση ακόμη υψηλότερον το ήδη υψηλά ευρισκόμενον πνευματικόν και κοινωνικόν επίπεδον της θεοσώστου Επαρχίας του. Η λιπαρά πολιτεία του, η λαμπρά ακαδημαϊκή παρουσία του, η όλη πολιτεία του, προμνηστεύονται μίαν ευλογημένην και πολύκαρπον αρχιερατείαν, επ’ αγαθώ του Μεσσηνιακού λαού.

Τον ευχαριστούμεν και δια την ωραίαν, εμπνευσμένην και πλήρη ευλαβείας προσφώνησίν του και επιγράφομεν τους καλούς λόγους και τον σεβασμόν εις τον άγιον Πατριαρχικόν ημών Θρόνον. Ευχαριστούμεν πρωτίστως τον πολυφίλητον και περισπούδαστον αδελφόν και συλλειτουργόν ημών Μακαριώτατον Αρχιεπίσκοπον Αθηνών και πάσης Ελλάδος κύριον Ιερώνυμον, ο οποίος μετά πάσης σώφρονος σπουδής και πολλής και ειλικρινούς φιλαδελφίας αναδεικνύει την συνοδικότητα του εκκλησιαστικού πολιτεύματος και καλλιεργεί την αγάπην και την αγαστήν συνεργασίαν όχι μόνον μεταξύ των κατά τόπους εκκλησιαστικών Επαρχιών της Χώρας, αλλά και της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Ελλάδος μετά των λοιπών αδελφών Αυτοκεφάλων Εκκλησιών, μάλιστα δε μετά της ποτνίας Μητρός Εκκλησίας.

Τον ευχαριστούμεν ιδιαιτέρως δια την παρουσίαν του και συλλειτουργίαν του, η οποία και μεγεθύνει την χαράν και πνευματικήν αγαλλίασίν μας! Ανάλογον ευχαριστίαν απευθύνομεν και προς τους λοιπούς συλλειτουργούντας και συμπροσευχομένους αγαπητούς αγίους αδελφούς Ιεράρχας, οι οποίοι προφρόνως προσήλθον «σπουδάζοντες τηρείν την ενότητα του Πνεύματος εν τω συνδέσμω της ειρήνης» (Εφ. 4, 3). Αδελφοί εν Κυρίω και συλλειτουργοί λίαν ημίν αγαπητοί, σας ευγνωμονούμεν και σας ασπαζόμεθα υπερήδιστα.

Χαιρετίζομεν ακόμη την παρουσίαν των Αρχόντων της Τοπικής Αυτοδιοικήσεως, των εκπροσώπων του θεοφρουρήτου στρατεύματος, των σωμάτων ασφαλείας και των λοιπών επί μέρους Αρχών και φορέων ευθύνης. Προς σε δε, πιστέ, ευλογημένε και πολυαγαπημένε λαέ του Θεού, τέκνα φωτόμορφα της κατά Μεσσηνίαν, λοιπήν Πελοπόννησον και πάσαν γην Ελλάδος Εκκλησίας, από καρδίας ευχόμεθα πλουσίαν την χάριν του υπαντηθέντος Χριστού και την προστασίαν της Παναγίας Μητρός Του!

Όλους, Κλήρον, λαόν και πιστούς άρχοντας, σας αγαπώμεν, σας ευλογούμεν και σας προσκαλούμεν να μας έρχεσθε εις την Κωνσταντινούπολιν και εις τα λοιπά εκεί άγια μέρη και προσκυνήματα των πατέρων μας, όπου επί αιώνας εδοξάσθη η Ορθοδοξία και το Γένος! Να έρχεσθε, διότι η Πόλις είναι το σπίτι μας, το μεράκι, το όραμα και η παρηγοριά μας. Να έρχεσθε δια να βιώνετε το θεότευκτον μεγαλείον και την αρχοντιά της Ρωμηοσύνης.

Εάν κάθε εκεί επίσκεψίς σας δια σας θα είναι χαρά και ικανοποίησις και μαθητεία, δι  ἡμᾶς που σηκώνουμε την ιστορίαν τόσον πολλών αιώνων, θα είναι ενίσχυσις και υπόσχεσις από σας ότι δεν μας αφήνετε μόνους χωρίς συμπαράστασιν, χωρίς αλληλεγγύην, χωρίς ενδιαφέρον για την εστία την πρωτογενή που δεν πρέπει να σβύση ποτέ. Χαίρετε εν Κυρίω, έρρωσθε και ευοδούσθε, αδελφοί και τέκνα!

Η χάρις, η αγάπη και η κοινωνία του εν Τριάδι Θεού να είναι πάντοτε μαζί σας και μαζί μας. Αμήν!