29 Ιανουαρίου, 2010

Μήνυμα του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Κ.Κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ με την ευκαιρία της εορτής των Τριών Ιεραρχών 29/1/2010.

913350_b

Ἀγαπητοί μου Ἐκπαιδευτικοί,

Ἀγαπητά μου παιδιά,

Ζοῦμε μία ἐποχὴ ποὺ ἡ ἐκπαίδευση ἔχει χάσει τὸν καλλιτεχνικό της ρόλο˙ νὰ καλλιεργεῖ δηλαδή τὶς ψυχὲς τῶν μαθητῶν καὶ νὰ ἀλλάζει τὸν κόσμο. Εἶναι περισσότερο γραφειοκρατικὴ καὶ μονοδιάστατη χάνοντας τὸν ἀπελευθερωτικό της ρόλο. Δὲν εἶναι παράξενο ἑπομένως ποὺ ἡ ἑορτὴ τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν , ὡς ἑορτὴ τῆς Παιδείας, ἀντιμετωπίζεται ἀπὸ μερικούς, μὲ ἀδιαφορία. Μία ἀργία, ποὺ κομίζει μία ἀκατανόητη ἑορτή.

Εἶναι τόσο ἀκατανόητη, ὅσο ἀκατανόητη μοιάζει νὰ εἶναι ἡ σχέση τῆς Παιδείας μὲ τὴν Κοινωνία. Δὲν εἶναι καθόλου εὔκολο νὰ γίνει ἀντιληπτό, ἰδιαίτερα σήμερα, ὅτι μία ἄδικη καὶ ἀπρόσωπη κοινωνία δὲν μπορεῖ νὰ ἔχει παιδεία, ἀλλὰ νὰ γεννᾶ ἕνα ἄδικο, ἀπρόσωπο καὶ πολλὲς φορὲς ἀπάνθρωπο ἐκπαιδευτικὸ σύστημα.

Ο Μέγας Βασίλειος, ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος καὶ ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος στάθηκαν στὸν ἄνθρωπο καὶ τὰ ἔργα του. Καταδίκασαν τὴν ἀνισότητα καὶ τὴ βιαιότητα τῆς ἐξουσίας τῶν ἰσχυρῶν γιὰ νὰ δείξουν ὅτι μόνο ἕνας ἄνθρωπος ποὺ καλλιεργεῖται μὲ ἀρετὲς καὶ τὰ ἀγαθὰ τοῦ πολιτισμοῦ μπορεῖ νὰ ἀλλάξει τὴν ἀσχήμια τῶν κοινωνιῶν.

Γιὰ τοὺς Τρεῖς Ἱεράρχες ὁ νόμος τῆς ἀγάπης, τῆς ἰσότητας, τῆς ἐλευθερίας καὶ τῆς εἰρήνης δὲν ἔχει τίποτε τὸ κοινὸ μὲ τὸ νόμο τῶν ἰσχυρῶν κάθε ἐποχῆς. Ἡ Παιδεία, σύμφωνα μὲ τὴ διδασκαλία τους, ἀποτελεῖ δρόμο ἀπελευθέρωσης προσωπικῆς καὶ κοινωνικῆς καὶ τὸ ἐκπαιδευτικὸ σύστημα πρέπει νὰ σέβεται τὴν ἰδιαιτερότητα τοῦ προσώπου τοῦ μαθητή, νὰ βρίσκεται στὴν ὑπηρεσία του, νὰ καλλιεργεῖ καὶ νὰ θεραπεύει τὴ δίψα του γιὰ μάθηση. Ὁ στόχος πρέπει νὰ εἶναι ἡ κατὰ πρόσωπο καλλιέργεια καὶ ὄχι τὸ κατὰ κεφαλὴν εἰσόδημα.

Ἡ ἀγάπη καὶ ὄχι ἡ ἀναγκαιότητα.

Ὅσο ἡ Παιδεία θὰ ἰσοδυναμεῖ μὲ ἐκπαιδευτικὸ σύστημα ποὺ θεωρεῖται ἐπιτυχημένο μόνο ὡς προπαρασκευστικὸ στάδιο γιὰ τὴν εἰσαγωγὴ στὴν Τριτοβάθμια Ἐκπαίδευση, τόσο περισσότερο θὰ αὐξάνεται ὁ ἀριθμὸς τῶν μαθητῶν ποὺ θὰ «χάνεται» καὶ δὲν θὰ ὁλοκληρώνει τὴ βασικὴ ἐκπαίδευση, θὰ ὑποφέρει ἀπὸ κατάθλιψη καὶ θὰ μισεῖ τό σχολεῖο.

Οἱ Τρεῖς Ἅγιοι μὲ τὸ βίο τους καὶ τὴ διδασκαλία τους μᾶς καλοῦν σὲ μετάνοια, σὲ μία οὐσιαστικὴ στροφὴ ποὺ θὰ βοηθήσει νὰ ἀνθίσουν οἱ ψυχὲς τῶν παιδιῶν μας. Θὰ τιμήσουμε οὐσιαστικά τούς Τρεῖς Ἱεράρχες μόνο ὅταν θὰ ἀποκτήσουμε Παιδεία καὶ ἐκπαιδευτικὸ σύστημα ποὺ θὰ σέβεται τὸ δάσκαλο καὶ τὸ μαθητή.

Διετές Μνημόσυνο ετελέσθη εχθές 28/1/2010 στο Α΄ Κοιμητήριο Αθηνών για την μνήμη του μακαριστού Αρχιεπισκόπου κυρού Χριστοδούλου.

clip_image002

«Είχαμε ιερό χρέος, να τελέσουμε σήμερα την Θεία Λειτουργία, αλλά και να κάνουμε ένα απολογισμό», τόνισε μετά το Μνημόσυνο που ετελέσθη στο Παρεκκλήσιο της Ιεράς Αρχιεπισκοπής του Αγίου Ανδρέα του Πρωτοκλήτου ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμος.

Μετά το Τρισάγιο στο Α΄ Κοιμητήριο Αθηνών ο Μακαριώτατος μεταξύ άλλων είπε:

«Ο χρόνος όπως μας λένε και οι πατέρες της εκκλησίας συμπλήρωσε, είναι φωτιά που καίει τα ξερόχορτα, αλλά κάνει λαμπρότερο τον χρυσό. Η ζωή θα δείξει το χρυσό που άφησε πίσω του, ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος».

______________________________

Μνημόσυνο επίσης ετελέσθη εχθές και στον Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Νικολάου στο Βόλο όπου προεξήρχε ο πρ. Θεσσαλιώτιδος Θεόκλητος Κουμαριανός όπου μεταξύ άλλων είπε:

clip_image002[5]

«…η ψυχή σου πετά εδώ ανάμεσά μας, όμως εμείς δεν μπορούμε να σε δούμε. Μας  λείπεις. Μας λείπει το πλατύ σου χαμόγελο, η κρυστάλλινη φωνή σου, ο καθαρός σου λόγος… Άραγε χαίρεσαι σήμερα εκεί ψηλά; Tα πράγματα δεν πηγαίνουν όπως θα ήθελες, όπως τα οργάνωσες, όπως ευχόσουν… Σε πολέμησαν και δεν τους απάντησες». Ακόμη, συνέχισε «Τότε μην μπορώντας να φτάσουν στο ύψος που βρισκόσουν, πολέμησαν με λύσσα και τα πνευματικά σου παιδιά, τα οποία υπήρξαμε εύκολη λεία για τα κοφτερά τους δόντια. Δόντια που ανήκαν δυστυχώς σε αδελφούς… Επέβαλες τη σιωπή. Σ’ εμένα επέβαλες τη σιωπή…Υπήρξες ένας μεγάλος Έλληνας, ένας Πνευματικός απ’ εκείνους που εμφανίζονται κάθε εκατό χρόνια. Χριστοδούλου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Αιωνία η μνήμη.»

_________________________________

Αγαπητέ Επισκέπτη του blog,

Εγώ προσωπικά δεν θα ήθελα να σχολιάσω τα λεγόμενα του πρώην Θεσσαλιώτιδος περί κρυστάλλινης φωνής και τα περί του καθαρού λόγου του μακαριστού. Ούτε βέβαια και να κρίνω, εάν οι λόγοι του ήσαν λόγοι φθηνής και πρόσκαιρης επικοινωνιακής συμπεριφοράς, και δεν θα υπήρχε η παραμικρή διάθεση να ασχοληθούμε σήμερα με μια ψυχή, που ευρίσκεται ήδη στα χέρια του Δικαιοκρίτου Θεού. Γιατί αυτό θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ιεροσυλία, αν δεν μας προκαλούσαν αυτού του είδους οι φιέστες όπως το στήσιμο του Ανδριάντος του μακαριστού στον Βόλο στις 21/10/2009, και τα λεγόμενα του πρώην Θεσσαλιώτιδος στην ίδια πόλη, εχθές κατά την διάρκεια του διετούς Μνημοσύνου, οι οποίες στην ουσία βεβηλώνουν την μνήμη ενός ανθρώπου.

Το μόνο που θα θέλαμε να θυμίσουμε στον πρώην Θεσσαλιώτιδος είναι πως ο μακαριστός δεν του επέβαλε την σιωπή, αλλά αντίθετα τότε απαίτησε πάραυτα την παραίτησή του από τον Θρόνο της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφαρσάλων, για τα γνωστά γεγονότα. Το ίδιο το περιβάλλον του, τον πολέμησε τον μακαριστό Χριστόδουλο, και κανένα κοφτερό δόντι.

Τι έκαναν τότε αυτοί που σήμερα ομιλούν για κοφτερά δόντια και λύσσα, τα πνευματικά του παιδιά δηλαδή, που έτρεφε στον κόρφο του ο μακαριστός, όταν τον είδαν περίλυπο όπως τον δείχνει η κάτωθι φωτογραφία; Απλά εκτόξευαν λιβέλους μέσω συγκεκριμένων εφημερίδων για αθώους ανθρώπους, Επισκόπους, Κληρικούς και λαϊκούς.

foto ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΪΔΗΣ

Τέλος θεωρούμε σκόπιμο να αναρτήσουμε δυο κείμενα: ένα κείμενο, του τότε αγαπητού του συνεργάτη, και επιστήθιου φίλου του μακαριστού Χριστoδούλου κ. Σωτ. Τζούμα, στην Εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ 19/7/2000, και ένα πρόσφατο, μέσα από τα χιλιάδες που υπάρχουν, του Χριστιανικού Συλλόγου «Αγ. Θεόδωρος ο Στουδίτης» που υπογράφουν ο Πρόεδρος κ. Γρηγόρης Γρηγορίου και η Γραμματεύς κ. Χριστίνα Ξάνθα, το κείμενο αυτό έχει διανεμηθεί σε όλα τα Εκκλησιαστικά περιοδικά.

_______________________________________

ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ Μ. ΤΖΟΥΜΑ

Ο Σ.Μ. Τζούμας είναι επικοινωνιολόγος και μέλος του Δ.Σ. της Επικοινωνιακής Μορφωτικής Υπηρεσίας της Εκκλησίας της Ελλάδος ( ΕΜΥΕ ) .

Ο ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ

Πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι δεν βρίσκεται απέναντί του αλλά μέσα του

Οί συχνές φραστικές εκρήξεις του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Χριστόδουλου αποσπούν την προσοχή του κοινού και προκαλούν πολλά επικριτικά σχόλια από μία μεγάλη μερίδα των ΜΜΕ. Επειδή ούτε τυχαίο ούτε σπάνιο είναι το γεγονός, ας μας επιτραπεί - όσο και αν εκπλήξει μερικούς-να διατυπώσουμε και εμείς ορισμένες σκέψεις και επισημάνσεις μας.

Υπάρχει ένας θεμελιακός κανόνας της ρητορικής: άλλο πράγμα είναι να 'χεις δίκιο και, άλλο να μιλάς με δίκαιο τρόπο! Η παράβαση αυτού του κανόνα δεν οδηγεί απλώς και μόνον σε... «φραστικές υπερ6ολές που ξεπερνάει κανείς», όπως ίσως νομίζει ο Μακαριώτατος. Η παράβαση του κανόνα τραυματίζει αυτό ακριβώς που θέλαμε να υπερασπίσουμε.

Ας θυμηθούμε ένα παράδειγμα. Είναι πολλοί οί Έλληνες που θέλουν να διατηρήσουν ζωντανή μέσα τους και μέσα στην ψυχή των παιδιών τους την αγάπη για τις αλησμόνητες πατρίδες και τη νοσταλγία των ιερών τόπων του Ελληνισμού. Πολύ σωστά ο Αρχιεπίσκοπος προσπαθεί να στηρίξει αυτή την αγάπη. Αλλά ο τρόπος που το κάνει εμπεριέχει ένα είδος υπερβολής, ώστε να παγώνει πολλών Ελλήνων η γλώσσα!

Το ίδιο συνέβη και με την αναφορά στον «αιμοσταγή» Αμερικανό πρόεδρο. Από την εποχή των βομβαρδισμών στο Κόσοβο, ποτέ ο Κλίντον δεν βρήκε τόσους Έλληνες πρόθυμους να πουν γί' αυτόν «ε, όχι κί έτσι», ποτέ δεν βρήκε τόσους Έλληνες πρόθυμους να του δείξουν μία ανεκδήλωτη κατανόηση. Και όμως, με τον τρόπο που έκανε την επίθεση ο Αρχιεπίσκοπος, έκανε τον κ. Κλίντον σχεδόν συμπαθή στα μάτια της κοινής γνώμης... Στη μακρά - δυστυχώς - αλυσίδα, προσετέθη τώρα και η υπόθεση της αναγραφής ή όχι του θρησκεύματος στα αστυνομικά δελτία ταυτότητας. Ακόμη μιά φορά η ρητορική πλήγωσε αυτό που έπρεπε να υπερασπίσει.

Ο Αρχιεπίσκοπος θέλησε να ζητήσει τη νομιμότητα, και απαίτησε την κατάργησή της. Και ασφαλώς το κράτος δεν λειτουργεί άψογα και δημοκρατικά. Μήπως, όμως, λειτουργεί και η Εκκλησία άψογα; Και βέβαια οί υπουργοί πρέπει να είναι υπηρέτες του λαού - μήπως δεν θα έπρεπε να είναι και οί αρχιερείς; Και ναι, ο Πρωθυπουργός κ. Σημίτης έκανε έναν λάθος πολιτικό χειρισμό... Γιατί έπρεπε να τον ακολουθήσει σε αυτόν ο Αρχιεπίσκοπος;

Ο Αρχιεπίσκοπος μάχεται με σθένος γί' αυτά που πιστεύει και αυτά που πιστεύει είναι αληθή, σωστά και δίκαια. Θα χρειασθεί όμως να συνειδητοποιήσει ότι ο εχθρός του δεν βρίσκεται απέναντί του, αλλά μέσα του. Εχθρός του δεν είναι οί αντίπαλοι Ιεράρχες, οί οποίοι τον αντιπολιτεύονται (τέτοιοι πάντα θα υπάρχουν), ούτε κάποιοι «γραικύλοι» (δυστυχώς ή ευτυχώς υπάρχουν και αυτοί), αλλά η αδυναμία του να ελέγχει τους τρόπους υπεράσπισης των αρχών και των πεποιθήσεων του.

Ο Αρχιεπίσκοπος κ. Χριστόδουλος θέλει και πρέπει να κάμει πάρα πολύ μεγάλης πνοής έργο. Αυτή η διαπίστωση δεν αποτελεί κριτική τού προκατόχου του κυρού Σεραφείμ και σε αυτό το σύντομο άρθρο δεν μπορούμε, βέβαια, να εξηγήσουμε τί και από ποίον γινόταν λάθος ούτε να δείξουμε τις συνέπειες - μολονότι θα ήταν σκόπιμο να γίνει και αυτή η διάγνωση μία ημέρα. Έχει πάντως πεισθεί ο Ελληνισμός (και όχι μόνον ελληνικός λαός) ότι ο Αρχιεπίσκοπος κ. Χριστόδουλος έχει και τη γνώση και τη θέληση να βοηθήσει την Εκκλησία μας, στο σύνολό της.

Αυτή η ευρύτατη συναντίληψη, η ασυνήθιστη αποδοχή, αυξάνει τις ευθύνες του Αρχιεπισκόπου. Ο Μακαριώτατος χρειάζεται να προσέχει πάρα πολύ, να μετρά πάρα πολύ και τα λόγια του αλλά και τα βήματά του, ώστε να μην υποβαθμίζει ο ίδιος όσα θέλει να στηρίξει. Και αυτό κάνει, όταν ρίχνει όσα και όποια υποστηρίζει στο Κολοσσαίο των ρητορικών υπερβολών.

Η επιτυχία του Αρχιεπισκόπου θα είναι νίκη της Εκκλησίας, και όχι προσωπική του περιουσία. Ακριβώς γί' αυτό, θα πρέπει όλοι, χωρίς προκαταλήψεις και οπισθοβουλία, να συμπαρασταθούμε στο έργο του. Αυτό πρέπει να έχει κατά νουν και ο Μητροπολίτης Ζακύνθου - Ιεράρχης που έχει πολλά χρήσιμα να προσφέρει και παρά ταύτα αδικεί εαυτόν παριστάνοντας τον Άρη Σπηλιωτόπουλο των αντιπολιτευομένων...

__________________________

ΜΝΗΜΗ ΑΔΙΚΟΥ ΜΕΤ΄ ΑΝΔΡΙΑΝΤΟΣ

Κύριε Διευθυντά,

Κάθε έκδήλωσις καί κάθε προβολή μέ γιορτές καί πανηγύρια τιμητικής άναμνήσεως του προ-απελθόντος Αρχιεπισκόπου Αθηνών Χριστοδούλου, τραυματίζει τήν εκκλησιαστική συνείδησι του πιστού πληρώματος της Εκκλησίας, τό όποιο έπί μίαν όλόκληρην δεκαετίαν έγινε μάρτυρας της αντιφατικής του προσωπικότητος καί τής καταστροφικής παρουσίας του στό τιμόνι τής Ορθοδόξου Ελλαδικής Εκκλησίας.

Τό κριτήριο καί ό άψευδής μάρτυρας κατηγορίας κατά του Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου γιά τήν καταστροφική του παρουσία στή ζωή και τό έργο τής Εκκλησίας μας είναι αυτός ό ίδιος ό εαυτός του, δηλαδή ό ένθρονιστήριος λόγος του. Ό λόγος μέ τόν όποιο παρουσιάσθηκε επίσημα ενώπιον του πληρώματος τής Εκκλησίας, γιά νά έξαγγείλη τις επαγγελίες του και τις υποσχέσεις του γιά ένα έργο έκ μέρους του, εποικοδομητικό καί θεραπευτικό στό Σώμα τής Εκκλησίας.

Ό λόγος του αυτός συγκίνησε πράγματι τό πλήρωμα αυτό, τό ενθουσίασε σέ βαθμό δακρύων, μέ ένα όραμα μιας νέας θεοφιλούς εκκλησιαστικής καταστάσεως καθάρσεως και αποκαταστάσεως μιας χρηστής διοικήσεως τής Εκκλησίας, τάξεως, ευπρέπειας και αγιασμού. 'Όμως όσα ωραία καί συγκινητικά είπε στόν ένθρονιστήριο λόγο του, τά επήρε γρήγορα ό άνεμος τής αντιφάσεως και τής αμνησίας του.

Τά στίγματα τών τραυμάτων, τά όποια κατάφερε νά προ-καλέση στό Σώμα της Εκκλησίας, είναι ακόμη νωπά στήν εκκλησιαστική αυτοσυνειδησία τών πιστών και κάθε επιστροφή, ιδιαίτερα τιμητικού θορύβου γιά τό όνομα του Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου, αφυπνίζει κάθε αίσθημα άπογοητεύσεως και αυταπάτης γιά τις χρηστές ελπίδες μιας καινούργιας καταστάσεως τής Εκκλησίας. Ή μεγάλη εκκλησιαστική κρίσις πού εκδηλώθηκε ιδιαίτερα κατά τό 2005 καί έφερε τά δακτυλικά αποτυπώματα τού Προκαθημένου της επέφερε μόνο όνειδος καί αποτροπιασμό. Ό Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος είχε όντως λόγο καί ευφυΐα άλλά δέν είχε σοφία κατά θεό. Έδειξε σέ πολλές περιπτώσεις ότι ήταν εγκλωβισμένος στό προσωπικό του έγώ, τό οποίο προσπαθούσε νά προβάλλει μέ μεγαλόπνοα δήθεν έργα, προκειμένου νά παραμείνη στήν ιστορία τής Εκκλησίας τό όνομα του, ώς τολμηρού άναμορφωτού του έργου της.

Στό έργο του αυτό επέτυχε, σέ τρεις τουλάχιστον περιπτώσεις, αλλά τό όνομά του παρέμεινε καί θά παραμείνει ώς έκθεμε-λιωτού άρχων και Ιερών Κανόνων, πατερικών παραδόσεων και ιερών ηθών. Συγκεκριμένα:

1.Μέσα στό πνεύμα της μεγαλωσύνης του, συνέλαβε τήν ιδέα νά φέρη τόν Πάπα στά ιερά χώματα τής Εκκλησίας και νά μολύνη τόν ιερό βράχο τής Ακροπόλεως στήν Πνύκα, τό ιερό βάθρο του αποστολικού λόγου τών εθνών. "Εστησε τά πόδια τού Πάπα καί εις τόν τόπον ού έστησαν οι πόδες καί τού μεγάλου αποστόλου τών εθνών, τού Παύλου! 'Εκώφευσε στή φωνή τοΰ μαρτυρικού Ίσαποστόλου, τού Αγ. Κοσμά, πρός κάθε ορθόδοξο πιστό, «Τόν Πάπα νά καταράσθε γιατί αυτός θά είναι ή αιτία»!

2.Συνέλαβε ό Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος την «μεγαλόπνοη» ιδέα τής λειτουργικής άναγεννήσως τής Εκκλησίας, ανοίγοντας τή θύρα τής ανατροπής και απεμπολήσεως αρχών πίστεως καί λειτουργικών παραδόσεων αιώνων, σέ οικουμενιστές τεχνουργούς τής καταστροφικής μετανεωτερικότητος. Και μέ συνοδικό έγγραφο μέ τίτλο «Τό θεολογικό υπόβαθρο τής Λειτουργικής αναγεννήσεως» (Βλ. Περιοδ. ΕΚΚΛΗΣΙΑ Ιούνιος 2003. σελ. 413-48) προανήγγειλε βασικές αλλαγές στή Θ. Λειτουργία, οί όποιες ανέτρεπαν εκ βάθους παραδεδομένες άπό αιώνων εκκλησιολογικές καί σωτηριολογικές διδασκαλίες (όπως τόν διαρκή επαναπροσδιορισμό του Μυστηρίου τής Θ. Ευχαριστίας, άλλά καί τής ταυτότητός του) έπί τή βάσει τών νεωτέρων εξελίξεων τών διαφόρων επιστημών.

3.Ή κάθαρσις της Εκκλησίας άπό αναξίους κληρικούς, τήν όποια διεκήρυξε στόν ένθρο-νιστήριο λόγο του μέ στεντόρεια φωνή καί μέ κινήσεις και ύφος αποφασιστικού ηγέτη, γιά τήν πραγματοποίησι του έργου αυτού δέν έγινε ποτέ, παρά τις συνεχείς διαμαρτυρίες ανθρώπων εντός καί εκτός τής Εκκλησίας. Αντίθετα μέ προσωπικό έγγραφο (εκτός Συνόδου) έζήτησε άπό τήν Επιτροπή προσωπικών δεδομένων τήν προστασία τής επισκοπικής ομοφυλοφιλίας στόν κοινωνικό περίγυρο (περ. ΕΚΚΛΗΣΙΑ Ιούλιος 2005, άρ. 7). Πρόκειται γιά τό πιό σκληρό σκάνδαλο πού προκάλεσε ή Διοίκηση τής Εκκλησίας μέ Αρχιεπίσκοπο τόν κ. Χριστόδουλο, όχι μόνο στό χρι-στεπώνυμο πλήρωμα άλλά καί στόν ευρύτερο κοινωνικό χώρο!

Αυτά και μόνο τά συγκλονιστικά γεγονότα, γιά νά μήν αναφερθούμε καί σέ άλλα, αρκούν γιά νά πληροφορηθή ό πιστός λαός όσα δέν γνωρίζει καί νά άντιληφθή ότι όσες γιορτές και πανηγυρισμοί και άν γίνουν καί όσοι ανδριάντες κι άν στηθούν γιά τό πρόσωπο τού Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου, στή μνήμη τού συνειδητού πληρώματος τής Εκκλησίας, τό πέρασμά του άπό τήν Διοίκηση τής Εκκλησίας τής Ελλάδος θά συννεφιάζει τή σκέψι και θά πικράνει τήν καρδιά του, γιά κάποιες ελπίδες φιλόθεης ζωής τής Εκκλησίας πού άνέτειλαν κάποτε σ' ένα στόμα αρχιεπισκοπικό άλλά ποτέ δέν πραγματοποιήθηκαν.

ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΣΥΛΛΟΓΟ

«ΑΓ. ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΣΤΟΥΔΙΤΗΣ»

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ

ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ

Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΥΣ

ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΞΑΝΘΑ

Voiotosp.blogspot.com

Επίσκεψη του Πατριάρχου Ιεροσολύμων Κ.Κ. Θεοφίλου στον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Κ.Κ. Ιερώνυμο.

image

Τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο, επισκέφθηκε εχθές 28/1/2010 αργά το απόγευμα ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ. Θεόφιλος, συνοδευόμενος από τον Μητροπολίτη Κωνσταντίνης κ. Αρίσταρχο και τον Μητροπολίτη Θαβωρίου κ. Μεθόδιο. Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος υποδέχθηκε θερμά τον Πατριάρχη Θεόφιλο στην είσοδο της Ιεράς Αρχιεπισκοπής, καλωσορίζοντας τον στην Ελλάδα και στο Αρχιεπισκοπικό Μέγαρο.

Αμέσως μετά οι δύο Προκαθήμενοι ανέβηκαν στον δεύτερο όροφο της Αρχιεπισκοπής, και κατευθύνθηκαν στο Αρχιεπισκοπικό γραφείο. Ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ. Θεόφιλος κατά την υποδοχή, απευθυνόμενος προς τον κ. Ιερώνυμο τόνισε: «Είμαστε ιδιαίτερα συγκινημένοι που βρισκόμαστε σήμερα κοντά σας, χαιρόμαστε για την συνάντηση αυτή, διότι η Εκκλησία της Ελλάδος μας συμπαρίστασθε ποικιλοτρόπως».

«Με τη συνάντηση αυτή, μας δίνεται η ευκαιρία να συζητήσουμε θέματα που αφορούν την Εκκλησία μας και το ποίμνιο μας. Επίσης, και θέματα που αφορούν τα προσκυνήματα και το πολιτικό θέμα των Ιεροσολύμων το οποίο βρίσκεται εν εξελίξει όπως γνωρίζεται», συνέχισε ο Πατριάρχης Θεόφιλος. Επίσης, τόνισε: «Το Πατριαρχείο όπως γνωρίζεται συντηρεί την πολιτική, αλλά και διαδραματίζει ένα σημαίνοντα ρόλο και γι΄ αυτό θέλουμε και την δική σας βοήθεια».

Μετά το πέρας της συνάντησης η οποία διήρκησε περίπου μια ώρα, ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος από την Αίθουσα του Θρόνου μεταξύ άλλων τόνισε: «Σας ευχαριστούμε, που μας επισκεφθήκατε σήμερα εδώ στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών, όπου κατά τη συνάντηση μας ανταλλάξαμε μερικές σημαντικές απόψεις. Τόσο εγώ όσο και οι συνεργάτες μου σας καλωσορίζουμε Μακαριώτατε, και σας ευχόμαστε καλή δύναμη στο μεγάλο έργο που έχετε».

Ο Πατριάρχης Θεόφιλος, απαντώντας μεταξύ άλλων τόνισε «Σας ευχαριστώ και εγώ Μακαριώτατε, εκ βάθους καρδίας και εύχομαι και εγώ ο Θεός πάντα να σας βοηθά. Θέλω να σας μεταφέρουμε την ευλογία και τη χάρη του Παναγίου Τάφου, και του Σπηλαίου της Βηθλεέμ». «Θέλω για μια ακόμη φορά να εκφράσω τη χαρά μας, αλλά και την ευγνώμοσύνη μας στην Εκκλησία της Ελλάδος, η οποία για εμάς είναι η τροφός Μητέρα όλων των Εκκλησιών της Διασποράς, ιδιαιτέρως των Πατριαρχείων και του Πατριαρχείου των Ιεροσολύμων», τόνισε κλείνοντας ο Προκαθήμενος της Σιωνίτιδας Εκκλησίας.