26 Ιανουαρίου, 2010

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ κ. ΑΜΒΡΟΣΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑΣ.

image

Εν Αιγίῳ τη 19η Ιανουαρίου 2010

Προς

την ΙΕΡΑΝ ΣΥΝΟΔΟΝ της Εκκλησίας της Ελλάδος

Ιω. Γενναδίου, 14 115 21 ΑΘΗΝΑΣ

Μακαριώτατε,

Σεβασμιώτατοι εν Χριστώ Αδελφοί,

       Εκ των πραγμάτων έχει τεθή ήδη προς δημοσίαν διαβούλεσιν, κατά τον όρον τον οποίον εισήγαγεν η Κυβέρνησις, το ζήτημα της χορηγήσεως της ελληνικής ιθαγενείας εις τους εν Ελλάδι αλλοδαπούς. Φρονούμεν ταπεινώς, ότι το ζήτημα τούτο είναι εξαιρετικής σημασίας και σπουδαιότητος, εάν θέλωμεν να διαφυλάξωμεν τόσον την θρησκευτικήν όσον και την εθνικήν μας ταυτότητα και ακεραιότητα.

Εις τας καθ’ ημέραν συζητήσεις και τα αντίστοιχα δημοσιεύματα εμφανίζεται μία εκ διαμέτρου διατύπωσις απόψεων μεταξύ εκκλησιαστικών παραγόντων και δη και μεταξύ των Σεβ. Ιεραρχών.

Ούτως ο Σεβασμιώτατος Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος, εις συνέντευξιν, παραχωρηθείσαν προς τον δημοσιογράφον κ. Νικ. Παπαχρήστου και δημοσιευθείσαν εις την εφημερίδα «Καθημερινή» της προλαβούσης Κυριακής (17ης Ιανουαρίου), προβαίνει εις την διατύπωσιν απόψεων, αίτινες δι’ ημάς θεωρούνται εσφαλμέναι, παρά το γεγονός, ότι ο εν Χριστώ αγαπητός ούτος Αδελφός τυγχάνει και Πανεπιστημιακός Καθηγητής.

Η ελαχιστότης μας εθεώρησε αναγκαίον να αντικρούση τας θέσεις του Σεβ. Μεσσηνίας δι’ αναρτήσεως, ήτις εδημοσιεύη ήδη σήμερον εις τον προσωπικόν μας ιστότοπον (blog: mkka.blogspot.com), όπου εκφράζεται η αγωνία της ψυχής μας ως ορθοδόξου Αρχιερέως και ως Έλληνος πολίτου.

Ως είναι φυσικόν, η δημοσιοποίησις των ημετέρων -ακραίων ίσως κατά τινας η και πεπλανημμένων ακόμη αντιλήψεων- θα διεγείρη ου μόνον απορίας εις το Χριστεπώνυμον Πλήρωμα, αλλά και σύγχυσιν περί του ποία είναι η ορθή δόξα επί του προκειμένου ζητήματος. Εν επιγνώσει του κινδύνου τούτου προέβημεν εις την δημοσιοποίησιν των απόψεών μας, καθ’ όσον εθεωρήσαμεν ως πρόκλησιν την διατύπωσιν: «Ο κ. Χρυσόστομος χαρακτηρίζει απηρχαιωμένες τις απόψεις εκείνων, που υποστηρίζουν ότι οι μετανάστες δεν έχουν θέση στην ελληνική κοινωνία....».

Η διατύπωσις αύτη, όπου και εάν οφείλει την πατρότητά της, είτε δηλ. εις τον δημοσιογράφον κ. Παπαχρήστου, είτε εις τον συνεντευξιαζόμενον Μητροπολίτην, κατά την ημετέραν ταπεινήν άποψιν, τυγχάνει αυτόχρημα προσβλητική, προκλητική και όχι μόνον! Ούτω πως εχόντων των πραγμάτων, θεωρούμεν ότι επί του ζητήματος τούτου οφείλει να λάβη θέσιν η Ιερά Σύνοδος, επειγόντως μάλιστα, ώστε να απομακρυνθή η αχλύς και να γνωρίζουν τόσον η Κυβέρνησις, όσον και το Πλήρωμα της Εκκλησίας την επ’ αυτού επίσημον θέσιν της εκκλησιαστικής Διοικήσεως.

Όθεν, υποβάλλοντες προς Υμάς τόσον το δημοσίευμα της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ, όσον και το ημέτερον, παρακαλούμεν ευλαβώς όπως λάβητε θέσιν και διά τα καθ’ Υμάς.

Επί δε τούτοις διατελούμεν

Ελάχιστος εν Χριστώ Αδελφός

+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΙΣ: Σεβ. Μητροπολίτην Μεσσηνίας κ Χρυσόστομον, προς ενημέρωσιν.

______________________

Επανερχόμενος από την απάντησή μου 21/1/2010 στον Σεβ. Καλαβρύτων κ. Αμβρόσιο θα ήθελα ταπεινά να τον ερωτήσω, μήπως θυμάται να μας ενημερώσει μέσω του blog του, όταν έφτιαξε το Ξενοδοχειακό Συγκρότημα «ΣΗΜΑΝΤΡΟΝ» το έκτισε με Έλληνες εργάτες ή αλλοδαπούς;

Voiotosp.blogspot.com 26/1/2010

Άρθρο του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιεροθέου, περί της Ιθαγένειας. (Ιανουάριος 2010)

clip_image002

«Το θέμα της ιθαγένειας των μεταναστών είναι πολύπλοκο και πολυδιάστατο. Δέν αντιμετωπίζεται με μερικές αποσπασματικές και συνθηματολογικές δηλώσεις, όπως δυστυχώς συχνά γίνεται στήν πατρίδα μας. Θά ήθελα να καταθέσω ευσύνοπτα τίς προσωπικές μου απόψεις, γιατί δέν υπάρχει συγκεκριμένη Συνοδική απόφαση για το θέμα αυτό. Τονίζω δύο σημεία. Τό πρώτο ότι άλλος είναι ο ρόλος τής Εκκλησίας και άλλος ο ρόλος τής Πολιτείας. Κατ' επέκταση άλλη γλώσσα χρησιμοποιεί η Εκκλησία και άλλη γλώσσα η Πολιτεία.

Η Πολιτεία με τούς μηχανισμούς πού έχει διερευνά ποιός έχει τίς προϋποθέσεις να αποκτήση την ελληνική ιθαγένεια χωρίς να αλλοιωθή εθνολογικά. Τό δίλημμα στό οποίο πρέπει να απαντήση είναι το εξής: Θά αδιαφορήση για το θέμα και θά δημιουργηθούν πολιτιστικά γκέτο ή θά εντάξη δημιουργικά στόν δικό της πολιτιστικό και κοινωνικό χώρο τούς μετανάστες; Η Εκκλησία όμως έχει άλλο ρόλο και άλλη γλώσσα, δηλαδή αποδέχεται τον κάθε άνθρωπο ως εικόνα Θεού, τού δείχνει αγάπη και όταν θέλη να γίνη μέλος της τον αποδέχεται με πνευματικές προϋποθέσεις και όχι με κοινωνικά, πολιτικά και εθνικιστικά κριτήρια. Η Εκκλησία είναι εναντίον τού ρατσισμού και τού εθνοφυλετισμού, τον οποίον θεωρεί αίρεση.

Άλλωστε η Εκκλησία είναι πνευματικό Νοσοκομείο πού θεραπεύει τον κάθε άνθρωπο πού θέλει να θεραπευθή. Συμβαίνει ό,τι και με τα Νοσοκομεία τού σώματος. Είναι υποχρεωμένα να προσφέρουν βοήθεια σέ όποιον πονάει, υποφέρει και θέλει να θεραπευθή.

Τό  δεύτερο σημείο είναι ότι η πρόθεση τής Πολιτείας να δώση ελληνική ιθαγένεια σέ μερικούς πού έχουν τίς απαραίτητες προϋποθέσεις έχει θετικά και αρνητικά σημεία. Κανένα γεγονός δέν είναι από μόνο του άσπρο ή μαύρο. Οι απόλυτες διαχωριστικές γραμμές δείχνουν μιά πουριτανική νοοτροπία. Γιά παράδειγμα, δέν μπορώ να αποδεχθώ την άποψη ότι όλοι οι μετανάστες είναι επικίνδυνοι για την Πολιτεία μας και όλοι οι πολιτογραφημένοι Έλληνες είναι τίμιοι και νομοταγείς πολίτες.

Θά πρέπει να μελετηθή σοβαρά το θέμα αυτό από νομικούς, κοινωνιολόγους, εθνολόγους, ψυχολόγους, πολιτικούς κλπ., δηλαδή επιστήμονες πού γνωρίζουν τα θέματα, έχουν αντικειμενική γνώση και δέν άγονται και φέρονται από προσωπικές τραυματικές εμπειρίες. Στήν περίπτωση αυτή πρέπει να εξετασθή τί ακριβώς είναι η «πολιτισμική πρόσκτηση» ή αφομίωση και τί ακριβώς είναι η δημιουργία «πολιτισμικών υβριδίων» ή συγκρητισμός.

Άλλωστε, και η ισχύουσα νομοθεσία καθορίζει τα σχετικά με την κτήση τής ιθαγένειας και τίς προϋποθέσεις πολιτογράφησης. Δέν ξεκινάει τώρα το θέμα από μηδενική βάση, όπως φαίνεται ότι μερικοί υπονοούν. Καί μιά γενική παρατήρηση. Η ανωτερότητα κάθε πολιτισμού αποδεικνύεται από το κατά πόσον έχει την δυνατότητα να αφομοιώνη δημιουργικά άλλους πολιτισμούς και παραδόσεις, χωρίς να αλλοιώνεται και να απο-εκπολιτίζεται ο ίδιος.

Συχνά υποστηρίζουμε με επιχειρήματα ότι ο ελληνικός πολιτισμός έχει μεγάλη δύναμη, γονιμοποίησε άλλες παραδόσεις, όπως την ρωμαϊκή, άντεξε σέ Τουρκοκρατία, Φραγκοκρατία κλπ. Οι ενδεχόμενες φοβίες δείχνουν ότι αμφιβάλλουμε για την δύναμη και την γονιμότητα τού πολιτισμού μας.»

ΚΟΛΑΦΟΣ – ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΗΣ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΕΙΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ ΕΛΑΙΩΝΑ ΘΗΒΩΝ ΣΤΟΝ ΣΥΝΗΓΟΡΟ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ ΤΗΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΓΚΟΥΛΙΩΝΗ.

image

Είμαι 41 ετών σήμερα, εξαρτημένη από την ηρωίνη από τα 17 μου. Τόσα χρόνια αρρώστια και εξάρτηση από μία ουσία πού αν δεν την είχα δε θα μπορούσα να είμαι όρθια για να δύναμαι να εργαστώ, για να μπορέσω να ζήσω... Τον χειρότερο εφιάλτη, όμως, πού οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν αυτονόητο συνεπακόλουθο της εξάρτησης, δεν είχα ποτέ φανταστεί ότι θα τον ζήσω έτσι όπως τον ζω και όπως καθημερινώς απειλούμαι ότι μπορεί ανά πάσα στιγμή να υποστώ.

Αυτό το «αυτονόητο συνεπακόλουθο της εξάρτησης», λοιπόν, είναι ή φυλάκιση ή όποια, ουσιαστικά σημαίνει την αιχμαλωσία και την ομηρία μου από τους δεσμοφύλακες πού ελέγχουν κι επεμβαίνουν ακόμη και στα γεννητικά μου όργανα και στ' απόκρυφα σημεία του σώματος μου. "Όποτε μπαίνω στην φυλακή είτε γιατί εισάγομαι πρώτη φορά είτε γιατί επιστρέφω από δικαστήριο είτε γιατί πήγα νοσοκομείο δέχομαι την έξης επίθεση, ή όποια ονομάζεται «έρευνα»: Ή δεσμοφύλακας με υποχρεώνει να βγάλω όλα μου τα ρούχα, με βάζει να σκύψω, ν' ανοίξω τούς γλουτούς, να βήξω και παρατηρεί τον πρωκτό μου.

Πολλές φορές βρίσκει ευκαιρία να παρατηρήσει γυμνό σώμα και με κοιτάει καλά καλά, μου φέρεται προσβλητικά, ειρωνικά, θρασύτατα, σα να 'μαι το τελευταίο σκουπίδι. Μετά μου δίνουν άλλα ρούχα, από την αποθήκη τους, παράταιρα και εξευτελιστικά, μου παίρνουν το σουτιέν γιατί, λέει, «απαγορεύεται» να το φοράω στην απομόνωση γιατί λέει, δήθεν μπορεί να... αυτοκτονήσω μ' αυτό, μου δίνουν παπούτσια μεγαλύτερο μέγεθος απ’ το δικό μου και περπατάω σαν παλιάτσος και με οδηγούν στο φαρμακείο. Εκεί, με βάζουν να καθίσω σε γυναικολογική καρέκλα και ή δεσμοφύλακας βάζει το δάχτυλο της στο αιδοίο μου μέσα στον κόλπο.

Στην συνέχεια υποχρεούμαι να ουρήσω μπροστά στη δεσμοφύλακα για να κάνουν το ναρκωτέστ. Μια φορά, στο χαρτί πού ήταν τοποθετημένο στη γυναικολογική καρέκλα όπου μ' έβαλαν να κάτσω είδα μία τρίχα από προηγούμενη έρευνηθείσα. Ή αποστείρωση στα εργαλεία τους είναι κάτι πού ενίοτε θυμούνται. Σε άλλες βάζουν διαστολείς και σκουριασμένους, πολλές φορές, τους βάζουν το δάχτυλό τους και συγχρόνως πιέζουν προς το ορθό ή και από επάνω στη βουβωνική χώρα σε σημείο που ή κρατούμενη να πονάει. Τα ειρωνικά σχόλια και τα σόκιν «αστειάκια» των δεσμοφυλάκων δεν λείπουν από το «ρεπερτόριό» τους... Προσφάτως πού αρνήθηκα την κολπική έρευνα και από τον γυναικολόγο, διότι ανεξαρτήτου μορφώσεως, ειδικεύσεως και μορφωτικού επιπέδου το να σου χώνει ο καθείς τα δάχτυλα του είναι τουλάχιστον «απρεπές», θα έλεγα, και ζητούσα υπερηχογράφημα, με απείλησαν ότι θα με δέσουν όλη νύχτα με τη χειροπέδα στο κάγκελο και αυτή την απειλή συγκεκριμένα την ξεστόμισε ή δεσμοφύλακας πού τελεί χρέη... νοσοκόμας στο Κατάστημα Κράτησης Γυναικών Έλεώνα Θηβών (Κ.Κ.Γ.Ε.Θ.)

Παρουσία της υπαρχιφύλακα μου είπε πώς αφού είμαι κρατούμενη πρέπει να δεχτώ την κολπική κι αύτη που δεν είναι, είναι «άλλο πράγμα». Εν ολίγοις αυτό πού μου είπαν και λένε είναι ότι αφού είμαι κρατούμενη πρέπει να μου κάνουν ό,τι θέλουν και να μην αντιδράω. Με οδήγησαν στην υποδιευθύντρια ή όποια μου είπε πώς αφού αρνούμαι την κολπική έρευνα ό,τι βρεθεί από ναρκωτικά στην φυλακή θα το χρεώσει σ' έμενα και πως θα με κρατήσει πολλές ήμερες στην απομόνωση.

Όταν τής ζήτησα να μου κάνει υπερηχογράφημα διότι δεν αντέχω άλλο αυτό τον βιασμό τής κολπικής μου είπε πώς δεν έχει αυτή τη δυνατότητα. Της απάντησα ότι δεν είμαι υποχρεωμένη να πληρώνω εγώ τη δική τους ανεπάρκεια και με οδήγησαν στην απομόνωση όπου ούτως ή άλλως θα με οδηγούσαν, κάνοντας κολπική ή μη. Στην απομόνωση με έκλεισαν σ' ένα κελί όπου έπρεπε να χτυπάω το κουδούνι για να ρθει ή δεσμοφύλακας να μου ανοίξει να πάω στη μία τουαλέτα πού είναι κοινή για όλες τις κρατούμενες στον χώρο αυτό και παρακολουθούμενη από κάμερα.

Την ώρα τής αφόδευσης σε παρακολουθεί ή δεσμοφύλακας από την κάμερα κι όταν δει τα περιττώματά σου τότε τής ζητάς την άδεια να τραβήξεις καζανάκι. Εκτός τού ότι είμαι αναγκασμένη να κάνω την ανάγκη μου μπροστά σέ δεσμοφύλακα είμαι υποχρεωμένη να κάνω οκτώ αφοδεύσεις για να με βγάλουν από την απομόνωση αλλά κι αυτό, πάλι, εξαρτάται από τις διαθέσεις τους. Οί περισσότερες κρατούμενες αναγκάζονται να παίρνουν καθαρτικό για νά επιτύχουν αυτές τις κενώσεις και αρκετές φορές είτε δεν έρχεται ή δεσμοφύλακας να τους ανοίξει την πόρτα είτε είναι άλλη κρατούμενη τουαλέτα και στην κυριολεξία ενεργούνται πάνω τους.

Δεν είναι λίγες οι φορές πού κάποιες δεσμοφύλακες τις εξευτελίζουν γιατί ενεργήθηκαν επάνω τους ή τούς λένε απειλητικά ότι «εδώ είναι Θήβα και το κουδούνι για νά πάς τουαλέτα θά τό χτυπάς όταν έχεις μεγάλη ανάγκη», τήν όποια «μεγάλη ανάγκη» τήν κρίνει δεσμοφύλακας ή τής λένε με δυσφορία «πάλι τουαλέτα θέλεις» και άλλα τέτοια με ανείπωτη απανθρωπιά και σαδισμό. Μου έχει συμβεί να μη μου ανοίγει ή δεσμοφύλακας πόρτα του κελιού για να πάω στην τουαλέτα και αναγκαζόμουν να ουρώ σε πλαστικό μπουκάλι νερού και αργότερα να έχω πρόβλημα με το έντερό μου από τη συγκράτηση των κοπράνων.

Στο τέλος, έφτασα στο σημείο να κλωτσάω την πόρτα του κελιού για να μου ανοίξει, να μου φέρεται προκλητικά και υποτιμητικά και επειδή την αποκάλεσα «κότα» έγραψε μία ψευδή αναφορά (ή κα -- είναι ή έν λόγω δεσμοφύλακας) σε συνεργασία μέ τόν αρχιφύλακα -- πού ήταν υπηρεσία εκείνη την ήμερα και σε αυτόν αναφερόταν ή κα -- με έπέρασαν πειθαρχικό κι ό υποτελής σέ αυτούς, εισαγγελέας -- μέ τιμώρησε με πειθαρχική ποινή εγκλεισμού σε κελί τής απομόνωσης για πέντε μέρες με, επιπροσθέτως παράνομη, στέρηση καφέ, τσιγάρου και τηλεφώνου.

Πειθαρχικό τό όποιο παραγράφεται σέ δυο χρόνια πράγμα πού σημαίνει πως έκτος του μαρτυρίου πού υπέστην δεν θα αποφυλακισθώ μέ ύφ' όρων αποφυλάκιση, δέν θά πάρω άδεια και οί άρρωστοι γονείς μου και η 21χρονη κόρη μου θα περιμένουν πολύ για να μέ δουν και να τους στηρίξω. Όλα αυτά συνέβησαν στή γυναικεία φυλακή Κορυδαλλού, αλλά αυτοί οί κύριοι υπηρετούν σήμερα στή Θήβα όπως και ό άρχιφυλακεύων-- ό όποιος στην εδω απομόνωση τής Θήβας μού είπε πώς παρ' όλες τις οκτώ κενώσεις κλπ. δικαιούται «βάσει του εσωτερικού κανονισμού» να με κρατήσει έξι ήμερες στήν απομόνωση.

Ό εσωτερικός κανονισμός δέν γράφει κάτι τέτοιο, αντίθετα λέει πώς ή τριήμερη κράτηση στήν απομόνωση γίνεται μ' εντολή εισαγγελέα και παρατείνεται εφόσον έχουν βρεθεί απαγορευμένες ουσίες στό σώμα του κρατούμενου και δέν μπορούν νά αφαιρεθούν... Μπάνιο δέν μπορείς νά κάνεις στήν απομόνωση -ειδικό χώρο κράτησης τόν ονομάζουν λές και αλλάζοντας όνομα σέ κάτι παύει και ή φρίκη- γιατί όταν τύχει νά έχει ζεστό νερό δέν είναι εκεί ή δεσμοφύλακας και όταν είναι εκεί νά σέ βγάλει από τό κελί γιά νά κάνεις μπάνιο, μπορεί τό νερό νά είναι κρύο και νά επιμένει πώς είναι ζεστό βγάζοντάς σε τρελή.

Όταν και άν κάνεις μπάνιο σέ παρατηρεί. Έτσι, μένουμε χωρίς μπάνιο για 7 μέρες και άνω. Καφέ, νερό υποχρεούσαι νά παραγγείλεις μόνο από το καφενείο τής φυλακής τό όποιο λειτουργεί για τούς δεσμοφύλακες και δουλεύουν σέ αυτό κρατούμενες. Τήν τελευταία φορά πού κρατήθηκα στήν απομόνωση πλήρωσα 20 ευρώ στό καφενείο. Μέ αυτά τά χρήματα μπορούσα νά περάσω περίπου είκοσι μέρες αγοράζοντας καφέ, ζάχαρη κλπ. ενώ τα πλήρωσα μέσα σε πέντε μέρες. Άλλά έδώ ή διαχείριση τών χρημάτών μας εξαρτάται από τις ορέξεις τής υπηρεσίας τού Κ.Κ.Γ.Ε.Θ.

Όταν, λοιπόν, αποφασίσουν οί ασύδοτοι βασανιστές μας νά μας βγάλουν από τήν απομόνωση, πρέπει νά περάσουμε τό ίδιο μαρτύριο τής σωματικής έρευνας και τής κολπικής εισβολής. Αυτό τό ίδιο μαρτύριο τής έρευνας μπορεί άνά πάσα στιγμή νά μού τό κάνουν και στό θάλαμο, όπου μένω, όταν υπάρχει υπόνοια για ύπαρξη απαγορευμένων ουσιών. Μπαίνουν μέσα στό θάλαμο, μας ξυπνάνε, μας κάνουν σωματική και κολπική έρευνα, μας βγάζουν έξω άπό τόν θάλαμο και ανακατεύουν όλα μας τά πράγματα πετώντας τα κάτω.

Μετά χάνουμε πράγματά μας γιατί τά πετάνε ή τά παίρνουν και πρέπει νά τακτοποιήσουμε ολόκληρο τό θάλαμο γιά νά μπορέσουμε νά κοιμηθούμε...

Κάποτε ήμουν άνθρωπος μέ όνειρα, μέ όρεξη γιά μάθηση, μέ κερδοφόρα επιχείρηση, μέ όρεξη γιά δημιουργία. Σήμερα, όλος αυτός ό πόνος, ή κακοποίηση, ό βιασμός του σώματος και τής ψυχής πού έχω υποστεί μέ κάνουν νά ονειρεύομαι πώς τούς σκοτώνω όλους αυτούς πού πληρώνονται γιά νά βασανίζουν αδύναμους ανθρώπους.

Σφίγγοντας τά δόντια σιγοψιθυρίζω «και γιά τό πείσμα σας, γουρούνια, θά αντέχω» ελπίζοντας νά έρθει κάποια μέρα πού θά σταματήσουν νά απλώνουν τά βρόμικα, διεστραμμένα χέρια τους επάνω σέ αδύναμους ανθρώπους.

Τό ξέρω πώς ό κόσμος δέν αλλάζει, ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΖΕΤΑΙ, όμως, φτάνει νά μήν αδιαφορούμε. Ποτέ δέν πρόκειται νά ξεπεράσω τά όσα ύπέστην και ύπόκειμαι μέσα στή φυλακή.

Πηγή: Περιοδικό ΒΗΜΟΘΥΡΟ

Συγχαρητήρια Επιστολή της Α.Θ.Μ. του Αρχιεπισκόπου Αθηνών καί Πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερωνύμου πρός τόν νεοεκλεγέντα Πατριάρχη τών Σέρβων κ.κ. Ειρηναίο

ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΘΗΝΩΝ & ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ κκ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ Ο Β΄

Αριθμ. Πρωτ. 247/25-1-2010

Μακαριώτατε Αρχιεπίσκοπε Ίππεκίου, Μητροπολίτα Βελιγραδίου καί Καρλοβικίου καί Πατριάρχα των Σέρβων, εν Χριστώ τω Θεώ λίαν αγαπητέ καί περιπόθητε αδελφέ καί συλλειτουργέ της ημών Μετριότητος, κύριε Ε ι ρ η ν α ί ε, τήν Ύμετέραν Μακαριότητα έν Κυρίω κατασπαζόμενοι ύπερήδιστα προσαγορεύομεν.

Πληροφορηθέντες τήν έπαξίαν, χάριτι Θεού, έκλογήν της Υμετέρας Μακαριότητος εις τήν Περίβλεπτον καί Πολυεύθυνον θέσιν τού Προκαθημένου της έν Σερβία συνεκλεκτής, εύχόμεθα έξ όλης καρδίας όπως ό θείος της Εκκλησίας Δομήτωρ άναδεικνύη Υμάς φάρον αειλαμπή τών Ιερών Παραδόσεων έν τη κατά Σερβίαν Εκκλησία, χαριζόμενος τήν πρωθιεραρχικήν ποιμαντορίαν Υμών μακράν καί γαληνιώσαν, άληστον τοις έπιγιγνομένοις μνήμην καταλιμπάνουσαν.

Έπί δέ τούτοις, κατασπαζόμενοι καί αύθις φιλαδέλφως τήν Ύμετέραν περισπούδαστον Μακαριότητα φιλήματι άγίω, διατελούμεν.