14 Ιανουαρίου, 2010

Οι Όσιοι Παύλος ο Θηβαίος και Ιωάννης ό Καλυβίτης

15 Ιανουαρίου

Thumb0587

Ο Όσιος Παύλος ο Θηβαίος.

Ήκμασε στα χρόνια του Δεκίου (249-251 μ.Χ.) και του Βαλεριανού (254-259 μ.Χ.). Σύμφωνα με την βιογραφία του Αγίου Ιερωνύμου, της οποίας πρόσφατα αποδείχθηκε η ιστορικότητα, με βάση μια πολύ αρχαιότερη ελληνική πηγή, τα όρια της ζωής του μπορούν να τοποθετηθούν μεταξύ των ετών 233 και 346 μ.Χ. Ανήκε σε πλούσια οικογένεια της κάτω Θηβαΐδος της Αιγύπτου. Όταν ο Δέκιος εξαπέλυσε κατά των Χριστιανών τον τρομερό διωγμό του, ο Όσιος σε νεαρή ηλικία έχασε τους γονείς του. Επειδή φοβήθηκε μήπως παραδοθεί στους διώκτες των Χριστιανών από τον άνδρα της αδελφής του, τον γαμπρό του, ζήτησε παρηγοριά και σωτηρία στην έρημο.

Αφού πέρασε ο διωγμός του Δεκίου και επανήλθε η γαλήνη, απατηλή όμως και προσωρινή, ο Όσιος αποφάσισε να εξακολουθήσει την ερημική του διαμονή. Στην έρημο αγάπησε τον ασκητικό βίο και προχώρησε στα ενδότερα, όπου βρήκε σπήλαιο, μέσα στο οποίο πέρασε όλο τον χρόνο της ζωής του με πνευματικούς αγώνες και στερήσεις. Λέγεται μάλιστα ότι έξω από το σπήλαιο έτρεχε δροσερότατη πηγή και υπήρχε φοίνικας, ιδιαίτερα ψηλός. Εκεί μέσα στην ησυχία της φύσεως, μελετούσε το Ιερό Ευαγγέλιο και άλλα ψυχωφελή βιβλία. Εκεί τον γνώρισαν και διάφοροι άλλοι αναχωρητές, που είχαν αναζητήσει και αυτοί στην έρημο την σωτηρία από τους διώκτες τους.

Τόσο μάλιστα ήταν ολοφάνερη η πνευματική υπεροχή και η ταπεινοφροσύνη του, ώστε όλοι του απέδιδαν σεβασμό και αγάπη, και τον ρωτούσαν για πολλά ζητήματα, είτε ηθικής και θεολογικής διακρίσεως, είτε αναφερόμενα στην προσωπική τους ψυχική κατάσταση. Ο Όσιος απαντούσε στον καθένα πατρικά, λύνοντας τις απορίες τους, φωτίζοντας τις αμφιβολίες τους, στερεώνοντας τις πεποιθήσεις τους, καθοδηγώντας τους στον τελειότερο βίο, χωρίς καθόλου να υπερηφανεύεται, τιμώντας και τον μικρότερο από τους αδελφούς του και συμπεριφερόμενος με λεπτή, ευγενή και διακριτική συμπεριφορά. Η φήμη του διακεκριμένου αναχωρητού, έφθασε και στα αυτιά του Μεγάλου Αντωνίου.

Ήλθε λοιπόν και αυτός, το έτος 344 μ.Χ. στον Παύλο. Και τίποτα δεν ήταν συγκινητικότερο από την συνάντηση των δύο εκείνων αγίων ανδρών. ’γνωστοι έως τότε ο ένας προς τον άλλον, αντάλλαξαν αδελφικότατα ασπασμό και δοκίμαζαν ανέκφραστη χαρά, όσο διαρκούσε η συνάντηση και συνομιλούσαν και εκφράζονταν ο καθένας με ενθουσιασμό για τον άλλον και ταπεινά για τον εαυτό του.

Μάλιστα ο Μέγας Αντώνιος απόρησε πώς έφτασε ο Όσιος Παύλος στα άβατα της ερήμου, όπου άνθρωπος ποτέ δεν τόλμησε. Μετά από μερικούς μήνες επανήλθε ο Άγιος Αντώνιος. Την προηγούμενη νύχτα είχε πεθάνει ο Όσιος Παύλος και δύο λιοντάρια έστεκαν κοντά στον τάφο του, τον οποίο τα ίδια με τα νύχια τους τον είχαν ανασκάψει. Εκεί και τον είχαν αποθέσει. Ήταν εκατόν δέκα τριών ετών, όταν μετέστη ειρηνικά προς τον Κύριο. Ο Άγιος Αντώνιος επέστρεψε, φέροντας μαζί του ως ιερό κειμήλιο το ράσο του Οσίου Παύλου.

Ο Όσιος Ιωάννης ό Καλυβίτης

Εζησε στα μέσα του 5ου μ.Χ. αιώνα (κατ' άλλους γεννήθηκε στην Κων/πολη στίς αρχές του 5ου μ.Χ. αιώνα) και ήταν γιος του Εύτροπίου, συγκλητικού στο αξίωμα, και της Θεοδώρας. Ό Ιωάννης δεν θέλησε ν' ακολουθήσει το δρόμο των δύο μεγαλυτέρων αδελφών του, πού κατέλαβαν λαμπρά αξιώματα. Άλλα προτιμούσε να αφιερωθεί στην υπηρεσία της πίστης. Επειδή όμως οι γονείς του επέμεναν, έφυγε από το πατρικό του σπίτι στη Μονή των Ακοίμητων, όπου και έγινε μοναχός.

Άλλα, μετά από καιρό, ή αγάπη για τους γονείς του άναψε θερμή στην καρδιά του. Οταν μάλιστα πληροφορήθηκε, ότι ή μητέρα του ήταν απαρηγόρητη για την εξαφάνιση του, και ό πατέρας του ακολουθούσε ζωή εντελώς κοσμική. Αποφάσισε λοιπόν να αναχωρήσει από τη Μονή Ακοίμητων με τη συγκατάθεση του ηγουμένου. Παρουσιάσθηκε στους γονείς του ως ένας άγνωστος μοναχός.

Αυτοί δεν τον γνώρισαν. Άλλ' ήταν τόση μεγάλη ή ευγένεια της φυσιογνωμίας και των λόγων του, πού τον παρακάλεσαν να έρχεται καθημερινά στο σπίτι. Δέχθηκε με τη συμφωνία να του κατασκευάσουν μια καλύβα στο βάθος του περιβολιού της πατρικής του οικίας. Εκεί ό Ιωάννης έστησε την κατοικία του, και μέσα σε τρία χρόνια κατάφερε, με τη χάρη του Θεού, να φέρει στο σωστό δρόμο τους γονείς του. Την ήμερα όμως πού αποκάλυψε πώς ήταν γιος τους, ό Θεός παρέλαβε τη μακάρια ψυχή του.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΔΙΑΡΚΟΥΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ 14/1/2010.

iera-synodos

Συνήλθε σήμερα Πέμπτη, 14 Ιανουαρίου 2010, στην τρίτη Συνεδρία Της για το μήνα Ιανουάριο η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, υπό την Προεδρία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου.

Κατά την σημερινή Συνεδρία :

Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος επικύρωσε τα Πρακτικά της προηγουμένης Συνεδρίας.

Τον Μακαριώτατο Πρόεδρο και τα Μέλη της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου απασχόλησε η τραγωδία την οποία βιώνει αυτές τις ημέρες ο χειμαζόμενος λαός της Αϊτής, που επλήγη από τον καταστρεπτικό και φονικό σεισμό. Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος εκφράζει την αμέριστη συμπαράστασή της στον δοκιμαζόμενο Λαό της Αϊτής, της φίλης χώρας που είναι μάλιστα και η πρώτη που αναγνώρισε το 1822 ως ανεξάρτητο το Ελληνικό Κράτος και απέστειλε σχετική βοήθεια.

Επίσης η Διαρκής Ιερά Σύνοδος αποφάσισε την διεξαγωγή δισκοφορίας σε όλους τους Ναούς της Εκκλησίας της Ελλάδος, την Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2010. Δόθηκε δε εντολή στην Μ.Κ.Ο «ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ» για συλλογή ανθρωπιστικής βοήθειας, η οποία θα αποσταλεί στους εμπερίστατους αδελφούς μας.

Παράλληλα ο Μακαριώτατος απέστειλε έγγραφο προς τον Εξοχώτατο Υφυπουργό Εξωτερικών κ. Σπυρίδωνα Κουβέλη, με το οποίο θέτει στην διάθεση της Ελληνικής Κυβερνήσεως την Μ.Κ.Ο «ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ», ώστε να επιτευχθεί η αποστολή της ανθρωπιστικής βοήθειας άμεσα. Στη συνέχεια ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γουμενίσσης, Αξιουπόλεως και Πολυκάστρου κ. Δημήτριος ανέγνωσε εισήγηση για το ζήτημα της καταστάσεως των Ιερών Ησυχαστηρίων της Εκκλησίας μας. Γενομένης συζητήσεως αποφασίσθηκε η συγκρότηση Επιτροπής με σκοπό την μελέτη και σύνταξη σχεδίου Κανονισμού λειτουργίας των Ιερών Ησυχαστηρίων στην Εκκλησία της Ελλάδος, και σχεδίου Κανονισμού λειτουργίας των Ιερών Μονών Της.

Η Ιερά Σύνοδος, ενημερώθηκε με σχετικό έγγραφο του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καστορίας κ. Σεραφείμ, για τις εκδηλώσεις τιμής και μνήμης στον Εθνομάρτυρα Μητροπολίτη της Καστοριάς, Γερμανό Καραβαγγέλη, οι οποίες προγραμματίζονται για το Σαββατοκύριακο 6 και 7 Φεβρουαρίου 2010, στην Βυζαντινή πόλη της Καστοριάς. Την Ιερά Σύνοδο στις εκδηλώσεις αυτές θα εκπροσωπήσει ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας και Ναούσης κ. Παντελεήμων.

Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος ενημερώθηκε για την αναφορά την οποία υπέβαλε ο Ιερός Σύνδεσμος Κληρικών Ελλάδος (Ι.Σ.Κ.Ε.), σχετικά με την Γενική Συνέλευσή του, και ανετέθη στον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Φθιώτιδος κ. Νικόλαο, ο οποίος ήδη έχει αναλάβει να εισηγηθεί το θέμα στην προσεχή Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας, να λάβει υπ’ όψη του και θέσεις του Συνδέσμου.

Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος αποφάσισε να αφιερωθεί το Ημερολόγιο της Εκκλησίας της Ελλάδος του έτους 2011, στον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, με την συμπλήρωση εκατονταετηρίδος από της κοιμήσεώς του.

Τέλος η Διαρκής Ιερά Σύνοδος συζήτησε και έλαβε αποφάσεις σχετικά με τρέχοντα υπηρεσιακά ζητήματα.

Εκ του Γραφείου Τυπου της Ιεράς Συνόδου