30 Μαΐου, 2009

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ Α΄ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ (325μ.Χ.)

Μνήμη της Α’ Οικουμενικής Συνόδου

Σήμερα η Εκκλησία μας εορτάζει τους θεμελιωτές της ορθοδόξου πίστεως. Τους τιμά ως είπε ο Χριστός: «ος δ’ αν ποιήση και διδάξη, ούτος μέγας κληθήσεται εν τη βασιλεία των ουρανών». Σήμερα εδραιώθηκε η Εκκλησία, Σήμερα η Εκκλησία ανεκήρυξε και ομολόγησε Ιησού Χριστό ομοούσιο και ομότιμο εν τω Πατρί. Η Α΄ εν Νικαία Οικουμενική Σύνοδος έγινε όταν αυτοκράτορας της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας ήταν ο Μέγας Κωνσταντίνος και διάνυε το εικοστό έτος της βασιλείας του. Η αιτία της συγκλήσεως της Αγίας Συνόδου ήταν οι αιρετικές δοξασίες του Άρειου.


Ο Άρειος γεννήθηκε στην Λιβύη το 256 μ.Χ. σπούδασε στην Αντιόχεια και αργότερα εγκαταστάθηκε στην Αλεξάνδρεια, όπου και χειροτονήθηκε διάκονος από τον Πέτρο Αλεξανδρείας και πρεσβύτερος από τον Αχιλλά. Το 312 με 313 τοποθετήθηκε ως προϊστάμενος στον αρχαιότερο Ναό της Αλεξάνδρειας όπου σιγά σιγά άρχιζε να διαδίδει, στην αρχή κρυφά και από το 318 φανερά, τις αιρετικές του αντιλήψεις. Ο Άρειος αρνείται τη θεότητα του δευτέρου προσώπου της Αγίας Τριάδος.


Ξεκινώντας από το ήδη γνωστό σύστημα υποταγής του Υιού στον Πατέρα αναπτύσσοντας νέα θεωρία. Σύμφωνα με τον Άρειο ο Θεός είναι αδημιούργητος και αγέννητος, ενώ ο Υιός δημιουργήθηκε που σημαίνει ότι ο Υιός «ην ποτέ ότε ουκ ήν και ούκ ην πρίν γένηται αλλ’ αρχήν του κτίζεσθαι έσχεν και αυτός» δηλαδή ο Υιός δεν μπορεί να είναι τέλειος Θεός, αλλά «κτίσμα» που έγινε από τον Πατέρα, για να δημιουργηθεί με αυτό ο κόσμος. Έτσι ο Υιός βρίσκεται ανάμεσα στο Θεό και τον κόσμο και το πρώτο δημιούργημα του Υιού είναι το άγιο Πνεύμα. Ο Άρειος παρέσυρε πάρα πολλούς Χριστιανούς ακόμη και επισκόπους όπως τον Ευσέβιο επίσκοπο Νικομηδείας, τον Παυλίνο επίσκοπο Τύρου αλλά και τον Ευσέβιο επίσκοπο Καισαρείας στην ασεβή διδασκαλία του όπου και εναντιώθηκαν στους άλλους χριστιανούς και επισκόπους.


Στην Εκκλησία υπήρχε αναταραχή, λύση δεν μπορούσε να βρεθεί παρόλο που καθαίρεσαν τον Άρειο από την τοπική Σύνοδο της Αλεξάνδρειας. Τότε ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος συγκάλεσε την πρώτη Οικουμενική Σύνοδο στην Νίκαια της Βιθυνίας το 325μ.Χ. για να λύσουν αλλά και να σταματήσουν το σχίσμα που έκοβε στα δύο την ενότητα της Εκκλησίας, χαρακτηριστική είναι η οπτασία του Αγίου Πέτρου Αλεξανδρείας: Είδε ο άγιος Πέτρος ο Αλεξανδρείας τον Χριστό ως βρέφος στο άγιο θυσιαστήριο με σκισμένο το χιτώνα Του και Τον ρώτησε «Κύριε, ποιος Σου έσκισε το χιτώνα;» και ο Κύριος του απάντησε «ο Άρειος».


Στην Οικουμενική Σύνοδο πήραν μέρος όλες οι Εκκλησίες: της Ρώμης, της Αλεξανδρείας, της Κωνσταντινουπόλεως, της Αντιοχείας, των Ιεροσολύμων, μαζί με επισκόπους και εκπροσώπους των κατά τόπων Εκκλησιών. Οι αποφάσεις της συνόδου έγιναν ομόφωνα σχεδόν αποδεκτές, αφού «πάσα η ιερά σύνοδος συνέθετο και ωμολόγησε ταύτην είναι την αποστολικήν και σωτήριον διδασκαλίαν». Οι αποφάσεις της Συνόδου ήταν δογματικές η σημαντικότερη όμως είναι: «ο δογματικός Όρος της συνόδου, δηλαδή τα επτά πρώτα άρθρα του συμβόλου της πίστεως», όπου και κατατροπώνουν τον Άρειο. Επίσης η σύνοδος διεκήρυξε ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ομοούσιος, ομότιμος, και συνάναρχος με τον Πατέρα.


Επιπλέον η σύνοδος όρισε τον εορτασμό του αγίου Πάσχα, την εισαγωγή του Μητροπολιτικού συστήματος, και άλλους 28 κανόνες που αφορούν την εκκλησιαστική τάξη. Τον Άρειο τον καθαίρεσαν και τον αφόρισαν αλλά μετά από καιρό προσποιούμενος μετάνοια προσπάθησε να ξανά επανέλθει στην Εκκλησία την ημέρα της επανένταξής του στο σώμα της εκκλησίας βρήκε τραγικό θάνατο παρόμοιο με το τραγικό θάνατο του Ιούδα.


Όλοι οι παρευρισκόμενοι Πατέρες που συμμετείχαν στη Σύνοδο όπως είπαμε ήταν 318 εκ των οποίων 242 ήταν επίσκοποι, ενώ οι υπόλοιποι 86 ήταν ιερείς, διάκονοι, και μοναχοί. Οι επισημότεροι μεταξύ αυτών ήταν: ο Σίλβεστρος πάπας Ρώμης, ο Αλέξανδρος αρχιεπίσκοπος Αλεξανδρείας μαζί με τον άγ. Αθανάσιο τότε αρχιδιάκονο, ο Μητροφάνης Κωνσταντινουπόλεως, ο Ευστάθιος Αντιοχείας, ο Μακάριος Ιεροσολύμων, ο άγ. Παφνούτιος ο ομολογητής, ο άγ. Νικόλαος, ο άγιος Σπυρίδωνας όπου με θαυμαστό τρόπο φανέρωσε και απέδειξε την ένωση της αγίας Τριάδος.