22 Φεβρουαρίου, 2009

†Ὁ Ἅγιος Πολύκαρπος ὁ Ἱερομάρτυρας Ἐπίσκοπος Σμύρνης - (23 Φεβρουαρίου)


Ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυς Πολύκαρπος γεννήθηκε περὶ τὸ 80 μ.Χ. ἀπὸ εὐσεβεῖς καὶ φιλόθεους γονεῖς, τὸν Παγκράτιο καὶ τὴ Θεοδώρα, ποὺ εἶχαν ἐγκλειστεῖ στὴ φυλακὴ γιὰ τὴν πίστη τοῦ Χριστοῦ, καὶ βαπτίσθηκε Χριστιανὸς σὲ νεαρὴ ἡλικία. Ὑπῆρξε μαζὶ μὲ τὸν Ἅγιο Ἰγνάτιο τὸν Θεοφόρο μαθητὴς τοῦ Εὐαγγελιστῆ Ἰωάννη. Λίγο πρὶν ἀναχωρήσει ἀπὸ τὸν πρόσκαιρο αὐτὸ βίο ὁ Ἅγιος Βουκόλος, Ἐπίσκοπος Σμύρνης (τιμᾶται 6 Φεβρουαρίου), χειροτόνησε μετὰ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, ὡς διάδοχό του, τὸν Ἅγιο Πολύκαρπο καὶ μετὰ κοιμήθηκε μὲ εἰρήνη.

Ὁ Ἅγιος παρακολούθησε μὲ ἀγωνία καὶ προσευχὴ τὴ σύλληψη τοῦ Ἁγίου Ἰγνατίου τοῦ Θεοφόρου, Ἐπισκόπου Ἀντιοχείας καὶ τὰ μαρτύρια αὐτοῦ. Ἡ ἀγάπη του πρὸς τὸν θεοφόρο Πατέρα μαρτυρεῖται καὶ ἀπὸ τὴν Ἐπιστολὴ τὴν ὁποία ἔγραψε πρὸς τοὺς Φιλιππησίους. Σὲ αὐτὴ τὴν ἐπιστολὴ τοὺς συγχαίρει γιὰ τὴν φιλοξενία, τὴν ὁποία παρεῖχαν στὸν Ἅγιο Ἰγνάτιο, ὅταν αὐτὸς διῆλθε ἀπὸ τὴν πόλη τους. Τὸ κείμενο αὐτὸ τοῦ Ἁγίου Πολυκάρπου διακρίνεται γιὰ τὸν ἀποστολικό, θεολογικὸ καὶ ποιμαντικὸ χαρακτῆρα του.

Ὁ Ἅγιος Πολύκαρπος, διακρινόταν γιὰ τὴν σωφροσύνη, τὴ θεολογικὴ κατάρτιση καὶ τὴν ἀφοσίωση στὴ διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου, καθὼς μιλοῦσε πάντα σύμφωνα μὲ τὶς Γραφές. Ἦταν ὁ γνησιότατος ἐκπρόσωπος τῆς ἀποστολικῆς διδασκαλίας σὲ ὅλες τὶς Ἐκκλησίες τῆς Ἀσίας. Ὁ Ἅγιος Εἰρηναῖος παρέχει τὴν πληροφορία ὅτι ὁ Ἅγιος Πολύκαρπος μετέστρεψε πολλοὺς ἀπὸ τὶς αἱρέσεις τοῦ Βαλεντίνου καὶ τοῦ Μαρκίωνος στὴν Ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ. Διηγεῖται μάλιστα καὶ ἕνα ἐπεισόδιο ἀναφερόμενο στὴ στάση τοῦ Ἁγίου Πολυκάρπου ἔναντι τοῦ Μαρκίωνος. Ὅταν ὁ αἱρεσιάρχης αὐτὸς τὸν πλησίασε κάποτε καὶ τοῦ ἀπηύθυνε τὴν παράκληση: «ἐπεγίνωσκε ἠμᾶς», δηλαδὴ ἀναγνώρισέ μας, ὁ Ἅγιος ἀπάντησε: «ἐπιγινώσκω, ἐπιγινώσκω σὲ τὸν πρωτότοκον τοῦ Σατανᾶ».

Ἕνα ἄλλο ἐπεισόδιο ἀνάγεται στὴ γεροντικὴ ἡλικία τοῦ Ἁγίου Πολυκάρπου. Ὅπως εἶναι γνωστό, οἱ Ἐκκλησίες τῆς Μικρᾶς Ἀσίας ἑόρταζαν τὸ Πάσχα στὶς 14 τοῦ μηνὸς Νισσᾶν, σὲ ὁποιαδήποτε ἡμέρα καὶ ἂν τύχαινε αὐτό. Ἀντίθετα οἱ ἄλλες Ἐκκλησίες δὲν ἑόρταζαν καθόλου τὸ Πάσχα, ἀλλὰ ἀρκοῦνταν στὸν ἑβδομαδιαῖο κατὰ Κυριακὴ ἑορτασμὸ τῆς Ἀναστάσεως, τονίζοντας ἀσφαλῶς περισσότερο τὸν ἑορτασμὸ τῆς πρώτης Κυριακῆς μετὰ τὴν πανσέληνο τῆς ἐαρινῆς ἰσημερίας. Ἐπειδὴ λόγω τῆς διαφορᾶς αὐτῆς ἡ Ἐκκλησία τῆς Ρώμης τηροῦσε αὐστηρὴ στάση ἔναντι τῶν Μικρασιατῶν, ὁ Ἅγιος Πολύκαρπος ἀναγκάσθηκε νὰ μεταβεῖ στὴ Ρώμη, γιὰ νὰ διευθετήσει τὸ ζήτημα καὶ ἄλλα δευτερεύοντα θέματα, μὲ τὸν Ἐπίσκοπο Ρώμης Ἀνίκητο.

Μετὰ τὴν ἐπιστροφή του ἀπὸ τὴν Ρώμη, ὑπέργηρος πλέον, συνέχισε τὴν ἀποστολικὴ δράση του μὲ τόση ἐπιτυχία, ὥστε προκάλεσε τὴν ὀργὴ τῶν εἰδωλολατρῶν. Αὐτὴ ἡ προδιάθεση ἦταν φυσικὸ νὰ προκαλέσει τὸ μαρτύριό του, ποὺ ἀκολούθησε τὴν ἑξῆς πορεία. Ὁ Κόιντος, ζηλωτὴς Χριστιανός, ὁ ὁποῖος ᾖλθε στὴ Σμύρνη ἀπὸ τὴ Φρυγία, παρακίνησε ὁμάδα Φιλαδελφέων Χριστιανῶν νὰ προσέλθουν στὸν ἀνθύπατο Στάτιο Κοδράτο, γιὰ νὰ δηλώσουν σὲ αὐτὸν τὴν ἰδιότητά τους καὶ τὴν πίστη τους στὸν Χριστό, πρᾶγμα τὸ ὁποῖο φυσικὰ προοιώνιζε θάνατο. Τελικὰ μαρτύρησαν ὅλοι, ἐκτὸς ἀπὸ τὸν Κόιντο, ὁ ὁποῖος δειλιάσας τὴν τελευταία στιγμή, θυσίασε στὰ εἴδωλα. Ὁ ὄχλος, ἂν καὶ θαύμασε τὴν γενναιότητα τῶν Μαρτύρων, ἀπαιτοῦσε νὰ ἐκτελεσθοῦν οἱ «ἄθεοι» καὶ νὰ ἀναζητηθεῖ ὁ Ἅγιος Πολύκαρπος, ὁ ὁποῖος πιεζόμενος ἀπὸ τοὺς Χριστιανοὺς εἶχε ἀναχωρήσει σὲ κάποιο ἀγρόκτημα. Τελικὰ ὁ Ἅγιος συνελήφθη τὸ ἔτος 167 καὶ ὁδηγήθηκε ἐνώπιον τοῦ ἀνθυπάτου.

Ὁ γηραιὸς Ἐπίσκοπος δὲν ταράχθηκε. Τὸ πρόσωπό του ἦταν γαλήνιο καὶ λαμπερό. Ὁ ἀστυνόμος Ἡρῴδης καὶ ὁ πατέρας του Νικήτας προσπάθησαν νὰ πείσουν τὸν Ἅγιο νὰ ἀρνηθεῖ τὸν Χριστό. Ὁ Ἅγιος ὅμως, μὲ πνευματικὴ ἀνδρεία ἀπάντησε ὅτι ὑπηρετεῖ τὸν Χριστὸ ἐπὶ 86 ἔτη χωρὶς καθόλου νὰ Τὸν ἐγκαταλείψει. Πῶς μποροῦσε λοιπὸν τώρα νὰ Τὸν βλασφημήσει καὶ νὰ Τὸν ἀρνηθεῖ; Ὁ ἀνθύπατος τότε διέταξε νὰ τὸν ρίξουν στὴν φωτιά. Ὁ Γέρων Πολύκαρπος ἀποδύθηκε μόνος τὰ ἱμάτιά του καὶ περίμενε προσευχόμενος λέγοντας: «Κύριε, ὁ Θεὸς ὁ Παντοκράτωρ, ὁ τοῦ ἀγαπητοῦ καὶ εὐλογητοῦ παιδός Σου Ἰησοῦ Χριστοῦ Πατήρ, δι’ Οὐ τὴν περὶ Σοῦ ἐπίγνωσιν εἰλήφαμεν, ὁ Θεὸς τῶν ἀγγέλων καὶ δυνάμεων, καὶ πάσης τῆς κτίσεως, καὶ παντὸς τοῦ γένους τῶν δικαίων, οἱ ζώσιν ἐνώπιόν Σου, εὐλογῶ Σε, ὅτι ἠξίωσας μὲ ἧς ἡμέρας καὶ ὥρας ταύτης τοῦ λαβεῖν μὲ μέρος ἐν ἀριθμῷ τῶν μαρτύρων Σου, ἐν τῷ ποτηρίῳ τοῦ Χριστοῦ Σου, εἰς ἀνάστασιν ζωῆς αἰωνίου, ψυχῆς τε καὶ σώματος, ἐν ἀφθαρσίᾳ Πνεύματος Ἁγίου, ἐν οἲς προσδεχθείην ἐνώπιόν Σου σήμερον ἐν θυσίᾳ πίονι καὶ προσδεκτή, καθὼς προητοίμασας καὶ προσεφανέρωσας καὶ ἐπλήρωσας ὁ ἀφευδὴς καὶ ἀληθινὸς Θεός. Διὰ τοῦτο καὶ περὶ πάντων αἰνῶ Σε, εὐλογῶ Σε, δοξάζω Σε, σὺν τῷ αἰωνίῳ καὶ ἐπουρανίω Ἰησοῦ Χριστό,…».

Ἡ φωτιὰ σχημάτισε γύρω ἀπὸ τὸ σῶμα τοῦ Ἁγίου Πολυκάρπου καμάρα χωρὶς νὰ τὸν ἀγγίζει. Τότε στρατιώτης ἐκτελεστὴς τελείωσε τὸν Ἅγιο Μάρτυρα διὰ τοῦ ξίφους. Ἔπειτα τὸ Ἱερὸ λείψανο ρίφθηκε στὴν φωτιά, οἱ δὲ πιστοὶ συνέλεξαν τὰ ἱερὰ λείψανα αὐτοῦ.


Ἡ Σύναξη τοῦ Ἁγίου Πολυκάρπου ἐτελεῖτο στὴ Μεγάλη Ἐκκλησία.


Συνέντευξη του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ζακύνθου κ. Χρυσοστόμου

dspphoto

«Ο Ανθιμος δεν κατάλαβε ότι τον έχασε το θρόνο;»

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στη ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΟΥΤΣΑΚΗ

Για αρχιερείς που δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι έχασαν το θρόνο, αλλά και για μητροπολίτες που φιλοδοξούν τώρα, έναν χρόνο μετά την εκλογή, να διαδεχθούν τον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, μιλάει στην «Κ.Ε.» ο μητροπολίτης Ζακύνθου Χρυσόστομος.

Αποδέχεται μάλιστα ότι υπάρχουν αντίπαλα στρατόπεδα μέσα στην Ιεραρχία, παρά το γεγονός ότι ο χαρακτήρας και οι κινήσεις του Ιερώνυμου δεν τα ευνοούν.

*«Αναμφίβολα υπάρχουν», λέει χαρακτηριστικά, για να παρατηρήσει ωστόσο ότι «για κανένα σοβαρό θέμα δεν έχει αμφισβητηθεί ο αρχιεπίσκοπος στην Ιεραρχία.

* Πώς εξηγείτε τη στάση του μητροπολίτη Ανθιμου, που κρατάει μια διαφορετική στάση ειδικότερα στα εθνικά θέματα;

- Δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει ο Ανθιμος ότι έχασε το θρόνο, γιατί... μπερδεύτηκε στην αριθμητική: Δύο και τέσσερα δεν κάνουν 24 αλλά 6. Οσες περίπου είναι και οι ψήφοι που έλαβε η υποψηφιότητά του.
* Υπάρχουν ιεράρχες που ετοιμάζονται από τώρα για διαδοχή του αρχιεπισκόπου;
- Στις μέρες μας υπάρχουν οιονεί διάδοχοι. Κι αυτό μου θυμίζει την περίοδο του 1974, που αμέσως μόλις έγιναν δεσποτάδες κάποιοι νέοι τότε αρχιερείς, αρχίσανε να πολιτεύονται ως υποψήφιοι. Ο αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ τούς χαρακτήριζε «κοράκια».

* Επί εποχής Χριστόδουλου, συχνά μιλάγατε δημόσια και μάλιστα με σκληρά λόγια. Τώρα γιατί σιωπάτε, όπως σιωπήσατε και κατά τη σύντομη προεκλογική περίοδο;

- Η σιωπή μου προεκλογικά χρησίμευε, γιατί απλά μιλούσαν και μάλιστα πολύ οι αντίπαλοι. Κι αυτό φόβιζε. Η στάση μου απεδείχθη σοφή και συνετή. Αλλά το ότι κρατήθηκα προεκλογικά είναι όντως ένας άθλος που κατάφερα... Σήμερα πια, νομίζω ότι το παράδειγμα του αρχιεπισκόπου είναι καλό. Ακολουθεί το δρόμο της σιωπής, που είναι ωφελιμότερη των λόγων. Την αποδέχεται όπως βλέπω και ο κόσμος. Σήμερα δεν έχουμε κραυγές, αντάρες και επαναστάσεις με μηδέν αποτέλεσμα. Κι όποιος κοιμηθεί με το στραβό, το πρωί αλληθωρίζει.

* Είχατε καταφερθεί εναντίον Χριστόδουλου και του περιβάλλοντός του πολλές φορές. Σήμερα δεν υπάρχει περιβάλλον;

- Οταν ένας αρχιεπίσκοπος αναδεικνύεται χωρίς επιτελείο γύρω του, σε αντίθεση με τον Χριστόδουλο, είναι λογικό να αναζητεί τους συνεργάτες του στα πρόσωπα που του συστήνουν και να προχωρεί «βλέποντας και κάνοντας». Η εκλογή, άλλωστε, είναι και θέμα του Αγίου Πνεύματος. Κι αυτό -σημειώστε- δεν ελαμβάνετο υπ' όψιν επί Χριστοδούλου, ο οποίος ζούσε και ανέπνεε ως μητροπολίτης μόνον και μόνον για να γίνει αρχιεπίσκοπος. Σημείωνε ιδιοχείρως τι και πώς πρέπει να ενεργήσει για τον κάθε δεσπότη. Αλλά δεν είναι ώρα να τα δημοσιοποιήσω αυτά...
* Επί Χριστόδουλου, πολλοί μιλούσαν για κυριαρχία της «δεξιάς του Κυρίου». Σήμερα ο αρχιεπίσκοπος μιλάει πολύ θετικά μέχρι και για την αριστερά. Μήπως περάσαμε από την μία άκρη στην άλλη;

- Η άλλη άκρη της δεξιάς του Υψίστου είναι η αριστερά χειρ. Ομως αν ένας επίσκοπος δεν είναι και δεξιός και αριστερός και κεντρώος, δεν είναι καλός για επίσκοπος. Ολοι έχουμε μέσα μας το σκουλήκι της πολιτικής, αλλά το εκφράζουμε πίσω από το παραβάν. Διαφορετικά πρέπει να πάμε στο σπίτι μας.

* Εσείς έχετε δηλώσει ότι δεν θα γεράσετε στο θρόνο, αλλά θα παραιτηθείτε νωρίτερα. Επιμένετε σ' αυτήν την επιλογή;

- Οχι μόνο επιμένω, αλλά σας υπενθυμίζω ότι είχα πει πως θα φύγω στα 72 μου, δηλαδή έπειτα από δύο χρόνια. Σήμερα σας λέω πως μπορεί να φύγω και νωρίτερα. Βεβαίως, αν ζούσε ο Χριστόδουλος δεν θα το έκανα.
* Ετοιμάζετε βιβλίο για τον Χριστόδουλο;

- Είμαι έτοιμος να γράψω ένα βιβλίο, αλλά από τον Σεραφείμ μέχρι τον Χριστόδουλο. Γι' αυτό, άλλωστε, θέλω να αποχωρήσω και νωρίτερα από το θρόνο...

* Για τη Μη Κυβερνητική Οργάνωση «Αλληλεγγύη», τι έχετε να πείτε;
- Αναμφίβολα, υπάρχουν τεράστιες ευθύνες σε ρασοφόρους και μη. Οι ρασοφόροι για αμέλεια και ωχαδερφισμό και για άκρατη πειθαρχία σε παράνομες υποδείξεις και πράξεις. Υπάρχουν, ωστόσο, κι άλλοι που ωφελήθηκαν πολλαπλώς και θα αποδειχθεί. Εάν δεν συνθηκολογήσουν με την Εκκλησία, με την έννοια να επιστρέψουν τα αρπαχθέντα, πρέπει να παρέμβει ο εισαγγελέας και προς αυτούς που αμέλησαν και σ' αυτούς που βουτήχθηκαν στη «μαρμελάδα».

Πηγή: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 22/2/2009