1) Περί του Πέτρου
Ο Πέτρος ο και Σίμων καλούμενος, ήτο υιός Ιωνά τινός εκ Βησθαϊδά της Γαλιλαίας, αλιεύς το επάγγελμα, καθ΄ ον χρόνον προσεκλήθη υπό του Κυρίου και έγινε μαθητής Του. Υπήρξε δε τόσον θερμός, ώστε, ότε παρεδόθη ο Ιησούς εις τους Ιουδαίους, ηκολούθησεν αυτόν, αλλά φοβηθείς ηρνήθη Αυτόν τρις, κατόπιν έκλαυσε πικρώς. Μετά την Ανάληψιν του Κυρίου εκήρυξε το Ευαγγέλιον εν Πόντω, Γαλατία, Καππαδοκία, Βιθυνία, και εν Ιταλία, ύστερον επί Νέρωνος εσταυρώθη εν Ρώμη. Την Α΄ αυτού Καθολικήν Επιστολήν έγραψεν εκ Βαβυλώνος τω 64 μ.Χ. προς πάντας τους εν τη Ασία χριστιανούς. Την δε Β΄ αυτού Επιστολήν την έγραψεν εκ Ρώμης το 65 με 66 μ.Χ.
2) Περί του Παύλου
Ο θείος Παύλος, όστις και Σαύλος πρότερον εκαλείτο, ήτο Ιουδαίος το γένος εκ της φυλής Βενιαμίν` εγεννήθη εις Ταρσόν της Κιλικίας, ήτις ήτο τότε επίσημος δια τα σχολεία της, όπου εδιδάχθη την Ελληνικήν γλώσσαν, την δε νομικήν εδιδάχθη εις Ιεροσόλυμα υπό του νομικού Γαμαλιήλ του Φαρισαίου` κατ΄ αρχάς ήτο διώκτης του Χριστιανισμού αλλά φωτισθείς υπό του Θεού εις την οδόν της Δαμασκού κατά το έτος 36 μ.Χ. κατέστη θερμότατος Απόστολος. Περιελθών την τε Ασίαν και Ευρώπην εκήρυξε το Ευαγγέλιον του Χριστού δια στόματος και δι΄ Επιστολών εις πάντα τα έθνη` διό και διδάσκαλος των εθνών αξίως εκλήθη` υπέστη τον μαρτυρικόν θάνατον εις την Ρώμην εκ του Νέρωνος περί το έτος 67 μ.Χ. Συνέγραψε δε ελληνιστί δεκατέσσαρας επιστολάς ήτοι 1) Την προς Ρωμαίους, από Κορίνθου το 57 ή 58 μ.Χ. 2) Την Α΄ προς Κορινθίους, από Φιλίππων κατά το 56 μ.Χ. 3) Την Β΄ προς Κορινθίους, ομοίως από Φιλίππων το 57 μ.Χ. 4) Την προς τους Γαλάτας, από Ρώμης κατά το 52 μ.Χ. 5) Την προς Εφεσίους από Ρώμης κατά το 61 μ.Χ. 6) Την προς Φιλιππησίους, από Ρώμης κατά το 62 μ.Χ. 7) Την προς Κολασσαείς, από Ρώμης επίσης κατά το 62 μ.Χ. 8) Την Α΄ προς Θεσσαλονικείς και 9) Την Β΄ προς Θεσσαλονικείς, αμφοτέρας εξ΄ Αθηνών το 51 ή 52 μ.Χ. 10) Την Α΄ προς Τιμόθεον, από Λαοδικείας κατά το 64 μ.Χ. 11) Την Β΄ προς Τιμόθεον, από Ρώμης το 65 ή 66 μ.Χ. περί το τέλος της ζωής του. 12) Την προς Τίτον, από Νικοπόλεως της Μακεδονίας κατά το 64 μ.Χ. 13) Την προς Φιλήμονα, από Ρώμης και 14) Την προς Εβραίους, εξ΄ Ιταλίας κατά το 67 μ.Χ.
3) Περί του Ανδρέου
Ο Ανδρέας ο και πρωτόκλητος λεγόμενος είναι αδελφός του Πέτρου κηρύξας το Ευαγγέλιον εις Σκυθίαν, εκήρυξε και εις το Βυζάντιον και πρώτος αυτού συνέστησε την Εκκλησίαν των πιστών περί το 36 μ.Χ. κατέστησε δε πρώτον Επίσκοπον Βυζαντίου τον Απόστολον Στάχυν τω 37 μ.Χ. Διέτριψε επίσης χρόνον ικανόν φωτίζων και πάλιν επισκεπτόμενος τάς βορειοτέρας χώρας και τάς περί του Πόντου, τελευταίον μετέβη δια της Θράκης εις Θεσσαλίαν, και αλλαχού της Ελλάδος, και τέλος εις Πάτρας της Αχαΐας όπου και εσταυρώθη.
4) Περί του Ιακώβου
Ο Ιάκωβος ήτο υιός του Ζεβεδαίου, κηρύξας το Ευαγγέλιον εις όλην την Ιουδαίαν, θανατωθείς υπό Ηρώδου Αγρίπα, ως διαβάζουμε εις τάς Πράξεις των Αποστόλων (κεφ. ιβ΄ 2)
5) Περί του Ιωάννου
Ο Ιωάννης ο και Θεολόγος καλούμενος ηγαπημένος μαθητής του Χριστού, ήτο υιός Ζεβεδαίου και της Σαλώμης. Εγεννήθη εις Βησθαϊδά της Γαλιλαίας` ήτο αλιεύς έως ου εκλήθη μαθητής του Σωτήρος Χριστού. Μετά την Ανάληψιν του Κυρίου απήλθεν εις την Ασίαν, και ιδίως εις την Έφεσον, όπου εκήρυξε το Ευαγγέλιον, και συνέστησε πολλάς Εκκλησίας εν τη Ασία. Εξορισθείς δε τω 96, υπό του Καίσαρος Δομετιανού εις Πάτμον, όπου συνέγραψεν και το βιβλίον της Αποκαλύψεως. Επίσης συνέγραψεν Ελληνιστί το Ευαγγέλιον, μετά τους άλλους τρεις Ευαγγελιστάς. Έγραψε ακόμη 3 Καθολικάς επιστολάς, τέλος έζησεν 120 έτη και μετετέθη προς Κύριον τω 101 μ.Χ.
6) Περί του Φιλίππου
Ο Φίλιππος ήτο εκ της Βησθαϊδά της Γαλιλαίας συμπατριώτης δε Ανδρέου και Πέτρου` εκήρυξε δε το Ευαγγέλιον εις την Ασίαν και Ιεράπολιν, όπου και εσταυρώθη.
7) Περί του Θωμά
Ο Θωμάς ο και δίδυμος λεγόμενος εκήρυξεν εις Πάρθους, Μήδους, Πέρσας, και Ινδούς` όπου και εθανατώθη.
8) Περί του Βαρθολομαίου
Ο Βαρθολομαίος (ο και Ναθαναήλ λεγόμενος) εκήρυξεν εις τους Ινδούς τους λεγομένους Ευδαίμονας και σταυρωθείς εις την Ουρβανόπολιν, ετελειώθη.
9) Περί του Ματθαίου
Ο Ματθαίος ήτο τελώνης και εκαλέσθη υπό του Χριστού, ίνα είναι εις των Αποστόλων και έμεινε μετ΄ αυτού πάντοτε. Ετελειώθη δε δια πυρός υπό του Βασιλέως των Πάρθων εις ους ευρισκόμενος εδίδασκε. Εδίδαξεν εις Πάρθους και Μήδους. Συνέγραψεν επίσης το λεγόμενον κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον 8 έτη μετά την Ανάληψιν του Χριστού εις γλώσσαν Εβραϊκήν, μεταφρασθέν δ΄ έπειτα υπό του Ιωάννου εις την Ελληνικήν.
10) Περί του Ιακώβου του Αλφαίου
Ο Ιάκωβος ούτος φέρεται ότι είναι ο λεγόμενος αδελφόθεος Ιάκωβος, ο και πρώτος Επίσκοπος Ιεροσολύμων, κατ΄ άλλους όμως ότι είναι εις εκ των 12 Αποστόλων και αδελφός Ματθαίου του Ευαγγελιστού υιός δε του Αλφαίου, κατέστρεψε βωμούς ειδώλων, νόσους ιάτρευσε, ακάθαρτα πνεύματα εδίωξεν, τέλος δια σταυρικού θανάτου ετελειώθη.
11) Περί του Σίμωνος του Ζηλωτού
Ο Σίμων ούτος ο Ζηλωτής ο και Κανανίτης λεγόμενος, ήτο εκ της Κανά της Γαλιλαίας, εκήρυξεν εις όλην την Μαυριτανίαν, και την Αφρικήν όπου και σταυρωθείς ετελειώθη.
12) Περί του Ιούδα Ιακώβου
Ο Ιούδας ούτος ο καλούμενος και Θαδδαίος και Λεββαίος ήτο αδελφός του Ιακώβου του μικρού και εις εκ των 12 Μαθητών του Κυρίου. Εκήρυξεν το Ευαγγέλιον Εδεσηνοίς και πάση τη Μεσοποταμία και Ασία. Έγραψεν δε και επιστολήν, το 70 μ.Χ., ίνα προφυλάξη τους πιστούς από των επαγγελομένων μεν πίστιν, ζώντων δε ασεβώς. Ετελεύτησεν εν Βηρυττώ, κι΄ εκεί θάπτεται.
Αύτη είναι εν πάσει δυνατή συντομία η περιγραφή του προσώπου των 12 Αποστόλων ως και του έργου αυτών.
Ταις των Σων Αποστόλων πρεσβίαις
Χριστέ ο Θεός ελέησον ημάς
Χρονολογικός Πίναξ της κλήσεως
και της δράσεως του Αποστόλου των Εθνών Παύλου
_________________
Τω 36, μ.Χ. καθ΄ οδόν της Δαμασκού εφωτίσθη. Τω 37, μετέβη εκ Δαμασκού κήρυξ του Ευαγγελίου εις Αραβίαν. Τω 38, επανελθών εις Δαμασκόν, φεύγει τους διώκτας του, επανακάμψας εις Ιερουσαλήμ, όπου επιβουλευθείς την ζωήν υπό των Ιουδαίων, κατέρχεται εις Καισάρειαν, και εκείθεν στέλλεται εις Ταρσόν της Κιλικίας μετά έτη τέσσαρα. Τω 42, υπέστρεψεν εις Αντιόχειαν. Τω 43, διέτριψε μετά Βαρνάβα εις Αντιόχειαν, συνιστώντες την ενταύθα Εκκλησίαν. Τω 44, επιστρέφει εις Ιερουσαλήμ, και επανέρχεται πάλιν εις Αντιόχειαν.
Τω 45, 46, 47, απέρχεται κήρυξ εις Σελεύκειαν, εκείθεν εις Κύπρον, Πέργην, Πισιδίαν, Ικόνιον, Λύστραν, και Δέρβην, όπου λιθοβοληθείς, φεύγει εις Παμφυλίαν, και εις Αττάλειαν. Τω 48, έρχεται εις Αντιόχειαν. Τω 49, επανέρχεται εις Ιερουσαλήμ, ότε συνεκροτήθη ή των Αποστόλων Σύνοδος, και τω αυτώ έτει επιστρέφει εις Αντιόχειαν, και εκείθεν απέρχεται εις Συρίαν και Κιλικίαν. Τω 50, διελθών την Φρυγίαν, και την Γαλατικήν και την Μυσίαν, κατέβη εις Τρωάδα, εκείθεν εις Σαμοθράκην, Μακεδονίαν, Φιλίππους, Αμφίπολιν, Θεσσαλονίκην, Βέροιαν, και τω 51, φθάνει εις Αθήνας. Τω 52, επορεύθη εις Κόρινθον, όπου καθίσας ενιαυτόν και μήνας εξ. Τω 54, εξέπλευσεν εις Συρίαν και Έφεσον, όπου διέμεινε διδάσκων δύο έτη` εκείθεν δε έρχεται πάλιν εις Τρωάδα, και εκείθεν δια Μακεδονίας επανέρχεται πάλιν. Τω 56, εις την Ελλάδα, παραχειμάσας εις Κόρινθον. Τω 57, έγραψε την προς Ρωμαίους επιστολήν εκ Κορίνθου` κατόπιν ήλθεν δια Μακεδονίας εις Τρωάδα, δια Μυτιλήνης, Χίου, Σάμου, Μιλήτου, Κω, Ρόδου, Πατάρων, Τύρου, Πτολεμαΐδος εις Καισάρειαν. Εκείθεν τω 58, υπέστρεψεν εις Ιερουσαλήμ. Τω 59, παραδίδεται εις μάστιγας, και κινδυνεύει θανατωθήναι, και πέμπεται εις Καισάρειαν προς τον εκεί ηγεμόνα Φήλικα.
Τω 60, στέλλεται εις Ρώμην, κινδυνεύει εις την θαλασσοπορίαν του, σώζεται, και φθάνει εις Ρώμην, και τίθεται εις δεσμά. Τω 61, γράφει εκ Ρώμης τάς προς Εφεσίους, προς Φιλιππησίους και Κολασσαείς επιστολάς. Τω 62, απολυθείς των εν Ρώμη δεσμών, απέρχεται εις Μακεδονίαν και εκείθεν διελθών δια Κρήτης, όπου χειροτονίσας αφήκε τον Τίτον Επίσκοπον και εκείθεν έσπευσεν εις Ιουδαίαν. Τω 63, παραγίνεται πάλιν εις Ιερουσαλήμ, όπου ολίγον διαμείνας, απέρχεται εις Ασίαν, επισκεπτόμενος τάς Εκκλησίας` διορίσας δε εις την Έφεσον Επίσκοπον τον Τιμόθεον, απέρχεται εις Φιλίππους, όθεν κυρίως έγραψεν την Α΄ προς Τιμόθεον επιστολήν.
Τω 64, κηρύξας μέχρι του Ιλλυρικού, παραχειμάζει εις Νικόπολιν, όθεν έγραψε την προς Τίτον επιστολήν. Εντεύθεν δε τω 65, επιστρέφει εις Ασίαν, και πλεύσας πάλιν δια Κορίνθου επανέρχεται εις Ρώμην. Τω 66, παραγενόμενος εις Ρώμην, εμβάλλεται εν τω δεσμωτηρίω, όθεν έγραψε την Β΄ προς Τιμόθεον επιστολήν. Τέλος του 67 ή 68, υπέστη μαρτυρικόν θάνατον εν Ρώμη επί της Βασιλείας Νέρωνος αποτμηθείς την κεφαλήν.
Voiotosp.blogspot.com
