12 Ιουνίου, 2008

ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΗΜΕΡΙΝΟΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ


Την Κυριακή 4 Οκτωβρίου 1981, εχειροτονήθη Επίσκοπος στον Καθεδρικό Ιερό Ναό των Αθηνών, υπό του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κυρού Σεραφείμ και πλειάδος Αρχιερέων ο τότε Αρχιμανδρίτης και Αρχιγραμματεύς της Ιεράς Συνόδου κ. Ιερώνυμος Λιάπης Μητροπολίτης Θηβών και Λεβαδείας.

Το βασικό που πρέπει να τονισθεί τοις πάσι είναι η αφυλαργυρία του και η αφάνεια της προσωπικότητάς του. Συνολικά εικοσιέξι χρόνια εργάστηκε κυριολεκτικά, στην Ιερά Μητρόπολη Θηβών και Λεβαδείας, χωρίς να ζητήσει τίποτε για τον εαυτό του, όπως ούτε αμοιβές, ούτε τιμές, ούτε δόξες.Ολιγόλογος χαρακτήρας, καλογερικός, ανεκτικός, ανεπηρέαστος, όπως και σήμερα ως Προκαθήμενος της Ελλαδικής Εκκλησίας. 

Σκόρπιζε και σκορπίζει όπως πάντα, απλόχερα αγάπη σε όλες τις ψυχές, με την ανεκτικότητά του προς όλους κληρικούς και λαϊκούς καθώς και την έκδηλη αγάπη του για τα Μοναχικά τάγματα. Επιπλέον την ακούραστη μέριμνά του, για τη συντήρηση και την επάνδρωση των Ιερών Μονών της τότε Επαρχίας του, όπου με την συνεχή συνεργασία, του τότε Υπουργείου Πολιτισμού και της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας.

Εργάστηκε αδιάκοπα και ακούραστα για την αναστήλωση των Αρχαιολογικών Μνημείων, και Βυζαντινών Εξωκλησιών, της τότε Ιεράς Μητροπόλεως του. Έτρεχε τότε ο Σεβασμιώτατος Θηβών στην χαρά, στον πόνο, και στις περιστάσεις του ποιμνίου του, χωρίς το παραμικρό όφελος. 

Όλα για το Φιλανθρωπικό έργο της Μητροπόλεως Θηβών και Λεβαδείας, για τα Γηροκομεία, τα συσσίτια, τη Στέγη Γερόντων Ψυχικής Υγιεινής και  Α.Μ.ΕΑ. Τους συμβουλευτικούς σταθμούς, την Χριστιανική Αγωγή της Νεότητος, τις Κατασκηνώσεις, τα Συνέδρια, τις Εκδόσεις εποικοδομητικών βιβλίων κ.α.

Ποιός θα ξεχάσει τον αγώνα του και την ανυποχώρητη στάση του, από το 1988 μέχρι τέλους, για το κλείσιμο της γνωστής Χιλιαστικής Εταιρίας «Σκοπιά», στον Ελαιώνα Βοιωτίας;  Γι΄ αυτό και για άλλα πολλά ο πιστός λαός της Βοιωτίας μαρτυρεί και σήμερα την υπερβολικά αθόρυβη, και σκληρή εργατικότητα, του τότε Ποιμενάρχη της όπου έχει αφήσει ανεξίτηλα τα σημάδια του, σε κάθε γωνιά της Βοιωτίας.

Η απέχθεια του τότε Σεβασμιωτάτου Θηβών και Λεβαδείας και σήμερα Αρχιεπισκόπου Αθηνών για το χρήμα, αλλά και το γεγονός ότι σέβεται την ανθρώπινη αξία (δεδομένου ότι γνωρίζει πως όλοι είμεθα Θεοδημιούργητα πλάσματα, με ατέλειες και ελλείψεις, με ανάγκες και δυσχέρειες).

Προσπαθούσε και προσπαθεί και σήμερα από την θέση που πανάξια κατέχει, να απαλύνει, όσο το δυνατόν περισσότερο κάθε πονεμένο και εμπερίστατο άνθρωπο. Όλα ταύτα δεικνύουν τον Εκκλησιαστικόν άνδρα. Είθε αυτή την συμπεριφορά της αρετής, της ταπεινότητος και της ηρεμίας, να την μιμηθούν έμπρακτα, όσοι προκαλούν με την δυστροπία, την κακότητα, και την εκμετάλλευση των αδυνάτων.

Ας θυμηθούμε το τι είχε πει στην Προσφώνησή του ο τότε Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κυρός Σεραφείμ κατά την διάρκεια της χειροτονίας εις Επίσκοπον του τότε Θηβών και Λεβαδείας κ.κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ. 

Καθώς επίσης και τι είπε στην Αντιφώνησή του, ο τότε χειροτονηθείς Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Θηβών και Λεβαδείας, και σήμερα Αρχιεπίσκοπος Αθηνών κ.κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ. Κατά τη διάρκεια της χειροτονίας ο τότε Προκαθήμενος της Ελλαδικής Εκκλησίας κ. Σεραφείμ προσφώνησε το νέο Ιεράρχη δια των εξής λόγων:

Αγαπητοί μου, 
Η λιπαρά μόρφωσις του προς χειροτονίαν σήμερον Θεοφιλεστάτου Εψηφισμένου δια την Ιεράν Μητρόπολιν Θηβών και Λεβαδείας, εν τε τη ημεδαπή και εν τη αλλοδαπή. Η αξιόλογος συγγραφική του εργασία, δια την οποίαν και έτυχεν επαξίως βραβείον της Ακαδημίας Αθηνών, η προσφορά του εις την παιδείαν του Έθνους εις την οποίαν εδίδαξεν επί σειράν ετών άμα τη εισόδω του εις τον Ιερόν Κλήρον.

Με ιδιαιτέραν την διδακτικήν παρουσίαν του εις την Λεόντιον Σχολήν, η καρποφόρος διακονία του εις την Εκκλησίαν, ως Πρωτοσυγκέλλου, και Ιεροκήρυκος και γενικώς πνευματικού εργάτου του Ευαγγελίου εν τω Αμπελώνι του Κυρίου εις την Ιεράν Μητρόπολιν Θηβών και Λεβαδείας.

Και το ανεπίληπτον του βίου του, ήγαγον την Ιεράν Σύνοδον της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, δια παμψηφίας να προαγάγει τον Θεοφιλέστατον εις Μητροπολίτην της Ι. Μητροπόλεως Θηβών και Λεβαδείας.Άτε του εν αυτή θεοφιλώς αρχιερατεύσαντος Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Θηβών και Λεβαδείας κ. Νικοδήμου, δια λόγους ους εκείνος εγνώρισε τη Ιερά Συνόδω της Ιεραρχίας, παραιτησαμένου, ανοιγείσης ούτω της θύρας δια να καταλάβη την Μητρόπολιν ταύτην ο σήμερον χειροτονούμενος, εκ της οποίας και κατάγεται ούτος.

Ημείς δε εγνωρίσαμεν αυτόν προσωπικώς, ως στενόν ημών συνεργάτην εν τη Διαρκή Ιερά Συνόδω, εν τη οποία διετέλεσε το πρώτον Γραμματεύς, και εξετιμήσαμεν τον ειλικρινή και ευθύν χαρακτήρά του και το φιλόπονον εν τη υπηρεσία του, Τον ήμερον και ήρεμον τύπον του προσγειωμένου εις τας εκδηλώσεις του ανθρώπου, πράγματα τα οποία συνθέτουν μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα.

Θεοφιλέστατε,Ταύτα πάντα και όσα άλλα διαφεύγουν λόγω της στιγμής, δικαίως ώθησαν, ώστε η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος δια τόσον τιμητικής παμψηφίας, να σε καλέση εις την υψηλήν αρχιερατικήν διακονίαν και να σου αναθέση την ποιμαντορίαν της και γενετείρας σου ιστορικής Ιεράς Μητροπόλεως Θηβών και Λεβαδείας.

Και θέλει να πιστεύη, ότι και από της νέας ταύτης σκοπιάς θα φανής αντάξιος των προσδοκιών της μητρός Εκκλησίας και θα αποβής έτι πλέον επωφελής και καρποφόρος εις τον πνευματικόν Αμπελώνα του Θείου Αυτής Δομήτορος.

Θεοφιλέστατε,Αναλαμβάνης την διαποίμανσιν της κληρωθείσης σοι Θεοσώστου παροικίας εις μιαν περίοδον κρίσιμον και δια το Έθνος και δια την Εκκλησίαν, με άγνωστον την τροχιάν της δι΄ ολόκληρον τον κόσμον και δια την πατρίδα μας.

Θεοφιλέστατε, Καλείσαι, καθώς και πάντες οι πιστοί χριστιανοί, ομού και οι ταγοί της Εκκλησίας, καλείσαι λέγω, να διαδραματίσης συνθετόν ρόλον, και όχι μόνον καθαρώς εκκλησιαστικόν. Αλλά, ως η ιστορία μαρτυρεί και ρόλον εθνικόν, πράγμα.

Το οποίον έπραξεν η Εκκλησία κατά τας δυσκόλους στιγμάς του εθνικού βίου, και κατά την βυζαντινήν περίοδον, αλλά και κατά τους προσφάτους μετά την απελευθέρωσιν χρόνους και μέχρι των ημερών ημών. Με αυτά τα ολίγα, Θεοφιλέστατε, από καρδίας εύχομαι, όπως το Πνεύμα το Άγιον, καθοδηγή τα βήματά σου εις παν έργον αγαθόν και αυτόν ευάρεστον.

Ώστε να καταστής ποιμενάρχης άξιος της εκτιμήσεως της Σεπτής Ιεραρχίας, τιθέμενος λυχνία φωταυγής φωτίζουσα την κληρωθείσάν σοι Θεοτίμητον Ιεράν Μητρόπολιν Θηβών και Λεβαδείας απ΄ άκρου εις άκρον αυτής. Με τας θερμάς αυτάς ευχάς, Θεοφιλέστατε, σε καλούμεν να ανέλθης εις υψηλήν βαθμίδα της Αρχιερωσύνης, ώστε ως άξιος αρχιερεύς να διαποιμάνης το πιστευθέν σοι χριστεπώνυμον πλήρωμα. Ά ξ ι ο ς !

Στην Αντιφώνησή του ο τότε Σεβασμιώτατος
Θηβών και Λεβαδείας κ. Ιερώνυμος είπε.

Μακαριώτατε Δέσποτα, Σεβασμία των Ιεραρχών χορεία,
Αδελφοί συμπρεσβύτεροι και διάκονοι, Πιστέ του Κυρίου Λαέ,

Αιχμαλωτισμένος από την αγάπη του Κυρίου μας και συντετριμμένος εγώ ο ελάχιστος αυτήν τη μυσταγωγικήν ώρα της ζωής μου. Τον ευχαριστώ με όλη την θέρμην της καρδιάς μου, διότι έτσι «οικονόμησε τα κατ΄ εμέ». «Από γούν της ημέρας έως νυκτός ως χελιδών φωνήσω και ως αηδών αλλαλάξω και ου παύσομαι ευλογών Αυτόν πάσας τας ημέρας της ζωής μου».

Μακαριώτατε, Δεν είμαι διατεθειμένος αυτήν την ώρα ούτε το μεγαλείον του επισκοπικού αξιώματος να αναπτύξω, ούτε εις τας μικράς μου δυνάμεις, αι οποίαι τίθενται εις την διακονίαν της Εκκλησίας να αναφερθώ, παρά μόνον να σας διαβεβαιώσω, ότι: Δεν έχω ψευδαισθήσεις, και γνωρίζω καλά τι σημαίνει να είναι κανείς επίσκοπος στο 1981, ικανός «ποιμαίνειν μετ΄ επιστήμης τον λαό του Θεού».

Καλούμαι να λάβω τον τρίτον της ιερωσύνης βαθμόν και αποστέλλομαι να ποιμάνω ένα εκλεκτόν και ιστορικόν λαόν, τον Βοιωτικόν, εις μιαν εποχήν, κατά την οποίαν, όπου κι΄ αν στρέψη κανείς το βλέμμα του αντικρύζει προβλήματα και ερωτηματικά.

Εις την ταραγμένην εποχή μας, που επικρατεί η σύγχυση αλλά που υπάρχει συγχρόνως η αναζήτησις και η λαχτάρα για γνησιότητα, ειλικρίνεια και αλήθεια, εις την εποχή μας που κυριαρχεί η ανησυχία και το ανικανοποίητον αλλά συγχρόνως αναζητούνται στηρίγματα δια να οικοδομηθούν οι πεσμένες ελπίδες, πιστεύω απόλυτα ότι:

Η Εκκλησία, ο ορθόδοξος Επίσκοπος έχει χρέος να μεταγγίσει και να μεταφέρει εις αυτήν, την πραγματικότητα του Θεού, να καταστήση ψηλαφητή την παρουσία του Θεού εις τον κόσμον.Και τούτο όχι ως ουραγός αλλά πρώτος «ώσπερ κριός επίσημος εκ μεγάλου ποιμνίου εις προσφοράν, ολοκαύτωμα δεκτόν τω Θεώ ητοιμασμένον».  

Αυτήν την ιστορικήν στιγμήν της ζωής μου πριν η αύρα του Παναγίου Πνεύματος πνεύση, επιτρέψατε μου Μακαριώτατε: Να ευχαριστήσω την Σεπτήν Ιεραρχίαν της Εκκλησίας της Ελλάδος, η οποία δια της τιμίας ψήφου της με ανέδειξε ποιμενάρχην της ωραίας και ευάνδρου Βοιωτίας. Το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας, η ομόφωνος πρόκρισίς μου με υποχρεώνει ακόμη περισσότερον, αυξάνει το βάρος της ευθύνης. 

Να ευχαριστήσω τον σεβαστόν Γέροντα, τον Σεβ. Μητροπολίτην πρ. Θηβών και Λεβαδείας κ. Νικόδημον δια τη στοργήν και την αγάπην του προς εμέ. Δι΄ όσα έπραξε προς την ελαχιστότητά μου. Έζησα κοντά του δεκατέσσερα ολόκληρα χρόνια˙ θα είναι δι΄ εμε πάντοτε «ο δια της σιωπής κήρυξ» ή «επιστολή αρετής η υπ΄ εμού αναγινωσκομένη».

Διαδηλώ την υίικήν μου αφοσίωσιν προς το σεπτόν πρόσωπόν του˙ οι τόσες αρετές του θα αποτελούν δι΄ εμε πηγήν εμπνεύσεως και δείκτην πορείας εις την αρχιερατικήν μου διακονίαν.Να ευχαριστήσω τους σεβαστούς μου γονείς, οι οποίοι αξιώθηκαν από τον Κύριον να ευρίσκονται σήμερον εδώ, την ευλογημένην αυτήν ώραν˙ ας δοξολογούν μαζί μου τον Θεόν, ο οποίος τόσον πλούσιαν ήμειψε τους πολλούς των κόπους.

Τον πνευματικόν μου πατέρα αρχιμ. Βασίλειο Οικονόμου ο οποίος κυκλώνει σήμερα το ιερόν θυσιαστήριον και ο οποίος εις τα νεανικά μου χρόνια και έπειτα εστάθη πλάι μου βοηθός και ενισχυτής.

Τέλος Μακαριώτατε Δέσποτα, ευγνώμονες ευχαριστίες και άπειρον σεβασμόν εκφράζω προς την Μακαριότητά σας διότι με ετιμήσατε με την αγάπην σας και την εμπιστοσύνην σας. Εργάζομαι κοντά σας εις επιτελικήν της Εκκλησίας θέσιν υπέρ την τριετίαν και κατ΄ αυτήν πολλά εδιδάχθην.

Το αυθόρμητον του χαρακτήρος σας, η άδολη καρδιά σας, η ευθύτης και η ειλικρίνειά σας, η ανεξικακία σας, η απέραντη αγάπη σας δια την Εκκλησίαν και το Έθνος, είναι στοιχεία, που αιχμαλωτίζουν τους συνεργάτας σας. «Και τα νυν παρατίθεμαι εμαυτόν τω Θεώ και τω λόγω της Χάριτος αυτού…».

Ευχηθήτε, Μακαριώτατε, σεβασμία των Ιεραρχών χορεία αδελφοί συμπρεσβύτεροι και διάκονοι, πιστέ του Κυρίου Λαέ, ευχηθήτε: Να αναδειχθώ «καλός ποιμήν», «καλός οικονόμος ποικίλης χάριτος Θεού», «να ποιμάνω το ποίμνίο μου μετ΄ επιστήμης και ουχί εν σκεύεσι ποιμένος απείρου». «Αυτός ο Κύριος να κρατήση της χειρός μου της δεξιάς και εν τη βουλή αυτού με οδηγήση».

Κατά τη Θεία Λειτουργία τότε προεξήρχε: 
Ο Μακαριώτατος Προκαθήμενος κ. Σεραφείμ, (4/10/1981) 
και έλαβαν μέρος 24 Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες: 

Μυτιλήνης κ. Ιάκωβος, 

Κίτρους κ. Βαρνάβας, 

Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος, 

Φωκίδος κ. Χρυσόστομος, 

Κορίνθου κ. Παντελεήμων, 

πρ. Θηβών κ. Νικόδημος, 

Φιλίππων Προκόπιος, 

Νεαπόλεως κ. Διονύσιος, 

Αλεξανδρουπόλεως κ. Άνθιμος, 

Δημητριάδος κ. Χριστόδουλος, 

Θεσσαλιώτιδος κ. Κλεόπας, 

Διδυμοτείχου κ. Αγαθάγγελος, 

Λαρίσης κ. Σεραφείμ, 

Πειραιώς κ. Καλλίνικος, 

Ιωαννίνων κ. Θεόκλητος, 

Καλαβρύτων κ. Αμβρόσιος, 

Ζακύνθου κ. Παντελεήμων, 

Χίου κ. Διονύσιος, 

Κυθήρων κ. Ιάκωβος, 

Σπάρτης κ. Ευστάθιος, 

Ιερισσού κ. Νικόδημος, 

Ηλείας κ. Γερμανός και 

Ο Θεοφιλ. Επίσκοπος Ανδρούσης
κ. Αναστάσιος.
                                                                                 
Στο Ιερό του Καθεδρικού Ναού των
Αθηνών ευρίσκοντο 22 συμπροσευχόμενοι 
οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες: 

Νέας Ιωνίας κ. Τιμόθεος,

 Άρτης κ. Ιγνάτιος, 

Κασσανδρείας κ. Συνέσιος, 

Λήμνου κ. Παντελεήμων, 

Γυθείου κ. Σωτήριος, 

Δράμας κ. Διονύσιος, 

Πατρών κ. Νικόδημος, 

Μηθύμνης κ. Ιάκωβος, 

Κερκύρας κ. Πολύκαρπος, 

Καρυστίας κ. Σεραφείμ,

 Βεροίας κ. Παύλος, 

Χαλκίδος κ. Χρυσόστομος, 

Σάμου κ. Παντελεήμων, 

Παραμυθίας κ. Τίτος, 

Γρεβενών κ. Σέργιος, 

Νικοπόλεως κ. Μελέτιος, 

Φιλαδελφείας κ. Βαρθολομαίος, 

Ρόδου κ. Σπυρίδων, 

Διοκαισαρείας κ. Ιάκωβος, 

Καμπανίας κ. Κοσμάς.

Οι Θεοφιλ. Επίσκοποι Βρεσθένης κ. Δημήτριος 
και Δωδώνης κ. Χρυσόστομος, και πολλοί κληρικοί.

Επίσης παρόντες ήτο ο Γενικός Διευθυντής Θρησκευμάτων κ. Σπ. Τρωϊάνος, ο Νομάρχης Βοιωτίας κ. Γιαννόπουλος, ο αναπληρωτής Νομάρχης Αττικής κ. Κάζογλης, άλλοι επίσημοι και πλήθος κόσμου που αναφωνούσε «Ά ξ ι ο ς» και χειροκροτούσε διατρανώνοντας την πνευματική του αγαλλίασι. Μητροπολίτης Θηβών και Λεβαδείας εξελέγη παμψηφεί από τη Σεπτή Ιεραρχία την 1ην Οκτωβρίου 1981.

Η ΕΝΘΡΟΝΙΣΗ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ
ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ κ.κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ του Β΄

Παρουσία της τότε πολιτικής ηγεσίας και εκπροσώπων του Οικουμενικού Πατριαρχείου και Ορθοδόξων Εκκλησιών, τελέστηκε με κάθε επισημότητα στη Μητρόπολη Αθηνών, η ενθρόνιση του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερωνύμου Β΄ Μεγάλη μέρα εκείνη για την Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ελλάδος και την Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών.

Με κάθε επισημότητα τελέστηκε στη Μητρόπολη Αθηνών, η ενθρόνιση του νέου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερωνύμου, παρουσία της πολιτικής ηγεσίας της χώρας, εκπροσώπων των αρχών, αντιπροσωπεία του Οικουμενικού Πατριαρχείου, άλλων ορθοδόξων Πατριαρχείων και εκπροσώπων ξένων δογμάτων.

Ο Μακαριώτατος εξελέγη την 7ην Φεβρουαρίου 2008 στο ανώτατο αξίωμα της Εκκλησία της Ελλάδος, μετά την κοίμηση του Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου.Πέντε λεπτά πριν από τις 11 το πρωΐ ο Αρχιεπίσκοπος κ.κ. Ιερώνυμος,  τότε έφθασε στον καθεδρικό ναό, όπου τον υποδέχθηκε ο Νομάρχης Αθηνών Γιάννης Σγουρός, του αποδόθηκαν τιμές από στρατιωτικά αγήματα, ενώ αντάλλαξε χειραψία με τον Πρόεδρο της Βουλής Δημήτρη Σιούφα, τον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Γιώργο Παπανδρέου και τον Δήμαρχο Αθηναίων Νικήτα Κακλαμάνη.

Λίγο πριν την είσοδο του νέου Αρχιεπισκόπου στο ναό έφθασε στη Μητρόπολη Αθηνών και ο Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής. Μόλις μπήκε στο ναό, αναγνώσθηκε η εγκύκλιος της Ιεράς Συνόδου και το Προεδρικό Διάταγμα για την εκλογή του, από τον αρχιμανδρίτη τότε κ. Κύριλλο Μισιακούλη, αρχιγραμματέα της Ιεράς Συνόδου, και άρχισε η ακολουθία της ενθρόνισης.

Την πρώτη προσφώνηση προς τον Αρχιεπίσκοπο έκανε ο τοποτηρητής του αρχιεπισκοπικού θρόνου, μητροπολίτη Καρυστίας κ. Σεραφείμ.  Προσφωνήσεις απηύθυναν ο εκπρόσωπος του Οικουμενικού Πατριαρχείου μητροπολίτης Περγάμου Ιωάννης, εκ μέρους της κυβερνήσεως ο υπουργός Παιδείας Ευριπίδης Στυλιανίδης, εκ μέρους της Βουλής ο πρόεδρός της Δημήτρης Σιούφας, εκ μέρους του Δήμου Αθηναίων ο δήμαρχος Νικήτας Κακλαμάνης και εκ μέρους του Κλήρου της αρχιεπισκοπής ο πρωτοσύγκελος π. Θωμάς Συνοδινός.

Στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών μετέβη μετά την τελετή ενθρόνισής του ο Αρχιεπίσκοπος συνοδευόμενος από τα μέλη της Ιεράς Συνόδου. Κατά τη διαδρομή ο κόσμος που ήταν συγκεντρωμένος έξω από το Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών, παρά το τσουχτερό κρύο, χειροκροτούσε και επευφημούσε τον μακαριότατο. Φτάνοντας στην Αρχιεπισκοπή ο Αρχιεπίσκοπος δέχθηκε τις ευχές των ιεραρχών, ενώ την επομένη μέρα εδέχθη τις ευχές από τον κλήρο και το λαό.

Στον εμπνευσμένο Ενθρονιστήριο Λόγο του ο Μακαριώτατος έκανε έκκληση προς όλους ώστε να συστρατευθούν σε κοινούς στόχους. Είναι ζωτικής σημασίας Εκκλησία και Πολιτεία να συνεργαστούν διατηρώντας τους διακριτούς ρόλους τους, με στόχο την υπηρέτηση του λαού, είπε ο Αρχιεπίσκοπος. 

Καθήκον της Εκκλησίας,  είναι να διατυπώνει λόγο και όχι να αμφισβητεί τους θεσμούς και να λαμβάνει πολιτικές θέσεις, αλλά να εκφράζει την αγωνία της κοινωνίας και να αναπτύσσει πνευματικά αντισώματα απέναντι στα φαινόμενα που εκφυλίζουν το πρόσωπο της κοινωνίας.

Παράλληλα, τόνισε ότι οι άνθρωποι της Εκκλησίας έχουν χρέος να μαρτυρούν με αγωνία ότι η Εκκλησία υπάρχει για να ενώνει τους ανθρώπους και αυτό επιτυγχάνεται, με έργα και όχι με λόγια. Γι’ αυτό, πρόσθεσε, η Εκκλησία δεν πρέπει να σιωπά στα προβλήματα των ανθρώπων.  

Η Εκκλησία δεν δικαιούται να στρατεύεται σε μια ιδεολογία και πολιτική απέναντι σε άλλη, γιατί τότε δεν θα είναι Εκκλησία, αλλά μία παράταξη. Ο Μακαριώτατος εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του προς τους ιεράρχες που τον εξέλεξαν ως Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος και ευχαρίστησε όλους εκείνους που παραβρέθηκαν στην ενθρόνισή του.

Τέλος, αναφέρθηκε και στους προσωπικούς του προβληματισμούς, που, όπως είπε, είναι η μέριμνα για τη νέα γενιά, η ευθύνη για την πορεία του νεοελληνικού πολιτιστικού γίγνεσθαι και η φροντίδα για κάθε δοκιμαζόμενο συνάνθρωπο.

Ενώ ανέπτυξε τις θέσεις του για τον τρόπο άσκησης των καθηκόντων του, εκφράζοντας ταυτόχρονα τη συμπαράστασή του στο Οικουμενικό Πατριαρχείο.Διαβάστε τον βαρυσήμαντο Ενθρονιστήριο Λόγο του Αρχιεπισκόπου πατώντας εδώ

ΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΑΠΟΤΥΠΩΘΗΚΑΝ
ΣΤΗ  ΝΕΑ  ΣΕΛΙΔΑ  ΣΤΗΝ  ΕΛΛΑΔΙΚΗ  ΕΚΚΛΗΣΙΑ.

1.Συνοδικό σύστημα διοίκησης στην Ιεραρχία. Το συνοδικό σύστημα διοίκησης στην Ιεραρχία αποτελεί προτεραιότητα αλλά και δέσμευση του νέου Προκαθημένου της Ελλαδικής Εκκλησίας. Ο Μακαριώτατος επισημαίνει πως ο Αρχιεπίσκοπος είναι απλά ο Επίσκοπος των Αθηνών. Είναι πρώτος μεταξύ ίσων στην Ιεραρχία, η οποία είναι υπεύθυνη για διοικητικά θέματα.

2.Αρχιεπίσκοπος: Επίσκοπος Αθηνών, πρώτος μεταξύ ίσων.

3.Συνεχής συνεργασία με το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Η συνεχής και ουσιαστική συνεργασία με το Οικουμενικό Πατριαρχείο θεωρείται δεδομένη για τον νέο αρχιεπίσκοπο κύριο Ιερώνυμο. Η Ελλαδική εκκλησία είναι υποχρεωμένη να στηρίζει τη μητέρα των εκκλησιών.

4.Ενότητα Ορθοδόξων Εκκλησιών. Η ενότητα και η στήριξη ανάμεσα στις Ορθόδοξες Εκκλησίες αποτελεί βασική επιδίωξη του νέου Πρωθιεράρχη.Το πρωί εκείνης της ημέρας επισκέφθηκε τον Αρχιεπίσκοπο στο Αρχιεπισκοπικό Μέγαρο ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ. Θεόφιλος, ο οποίος υπογράμμισε το σεβασμό της Σιωνίτιδας Εκκλησίας προς τον Αρχιεπίσκοπο Κ.κ. Ιερώνυμο.

Η Αλλαγή σελίδας στην κορυφή της Ιεραρχίας.
Αλλαγή σελίδας στην κορυφή της Ιεραρχίας έφερε η εκλογή στον Αρχιεπισκοπικό θρόνο της Αθήνας του κ. Ιερώνυμου, μητροπολίτη Θηβών και Λεβαδείας, ο οποίος συγκέντρωσε την προτίμηση 45 Μητροπολιτών επί συνόλου 74, στη εκλογική διαδικασία.

Ο νέος Προκαθήμενος επισκέφτηκε τα γραφεία της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, για πρώτη φορά ως Αρχιεπίσκοπος.Ο Μακαριώτατος διαβεβαίωσε ότι «θα τηρήσει το συνοδικό σύστημα διοίκησης της Εκκλησίας και θα συνεχίσει το έργο του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου».Η νόμιμη διαβεβαίωση του νέου Αρχιεπισκόπου ενώπιον του Προέδρου της Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια εδόθη την Τρίτη 12 Φεβρουαρίου ενώ το Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2008 έγινε η ενθρόνισή του.

Η  ΠΡΩΤΗ  ΕΠΑΦΗ ΤΟΥ  ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ  
ΑΘΗΝΩΝΚΑΙ  ΠΑΣΗΣ  ΕΛΛΑΔΟΣ  Κ.κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ  
ΜΕ  ΤΑ  ΜΜΕ.

Σε συνάντηση που είχε με τους εκκλησιαστικούς συντάκτες ο νέος Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος κατέστησε σαφή τα βασικά σημεία της ποιμαντορίας του. Η συζήτηση διεξήχθη χωρίς κάμερες, καθώς έτσι επιθυμούσε ο Αρχιεπίσκοπος. Ο Μακαριώτατος έδωσε σαφές στίγμα για τον τρόπο που θα διοικήσει την Εκκλησία της Ελλάδος, υπογραμμίζοντας ότι θα «διακονήσει τον Λαό και όχι φιλικά πρόσωπα», επίσης  επισήμανε ότι είναι «πρώτος μεταξύ ίσων».

Η Συνέντευξη Του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου 
Αθηνών και Ελλάδος  Κκ. Ιερωνύμου Β΄ για την
 «επόμενη μέρα» στην Εκκλησία.

Ο Αρχιεπίσκοπος κ.κ. Ιερώνυμος σε συνέντευξή του στην έγκριτη εφημερίδα «Κόσμος του Επενδυτή» ομίλησε για την ανάγκη εξυγίανσης στους κόλπους της Εκκλησίας κάνοντας λόγο για «νοσηρά στοιχεία» και τόνισε ότι «Είμαστε υποχρεωμένοι να βρούμε τρόπους, ώστε από κοινού, εν΄ συμπνοία και ομονοία, να προχωρήσουμε στην εξυγίανση όσων νοσηρών στοιχείων ταλαιπωρούν το σώμα της Εκκλησίας».

Ο Προκαθήμενος της Ελλαδικής Εκκλησίας επισημαίνει παράλληλα πως «η Εκκλησία δεν έχει κανέναν λόγο να προβάλει συνθήματα, αλλά να κάνει φανερό, έργω και λόγω, το μήνυμα του Μόνου Αρχηγού της, ότι ο Χριστός αναστήθηκε και άρα η ελπίδα μπορεί να διαποτίζει και τις χειρότερες στιγμές της ζωής μας».

Απαντώντας σε ερώτηση τι εκφράζει η ψήφος της Ιεραρχίας προς το πρόσωπό του, ο Μακαριώτατος είπε: «Θέλω να πιστεύω ότι η Ιεραρχία επικρότησε τη σταθερή εμμονή μου στη διατήρηση και ενίσχυση του συνοδικού ήθους, το αίσθημα ανάγκης για ενότητα και καταλλαγή. 

Και ίσως τη δεδηλωμένη επιθυμία μου να εργασθούμε συλλογικά και εν ομονοία».Αναφορικά με τις σχέσεις της Ελλαδικής Εκκλησίας με το Οικουμενικό Πατριαρχείο επεσήμανε: «Ο Κύριος προ του Σταυρού έθεσε ως κεντρική αγωνία την ανάγκη των ανθρώπων 'ίνα ώσιν εν'. 

Το μέλημά μας, λοιπόν, είναι η ενότητα μεταξύ των δυο Εκκλησιών, η οποία δεν μπορεί να στηρίζεται πουθενά αλλού, παρά μόνο σε σαφείς και υγιείς εκκλησιολογικές προϋποθέσεις. Επομένως, ο δοκιμασμένος τρόπος συμπορεύσεως του Οικουμενικού Πατριαρχείου και της Ελλαδικής Εκκλησίας αποτελεί την ασφαλέστερη βάση για την κοινή μας πορεία».

Ας δούμε όμως σήμερα μετά από δώδεκα χρόνια  Αρχιεπισκοπείας του τι έργο έχει προσφέρει μέσα από πολλούς αγώνες και αγωνίες ο Μακαριώτατος:. ΓΙΑ ΤΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΕΡΓΑ ΜΕ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ  ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ  ΠΟΥ ΕΓΙΝΑΝ ΑΠΟ  ΤΟ 2008 ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ…

Ο Μακαριώτατος είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής (Τμήμα Αρχαιολογίας) και της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και διετέλεσε υπότροφος του Ι.Κ.Υ. (1ος σε πανελλαδική κλίμακα) στις βυζαντινές σπουδές. Μετέβη για μεταπτυχιακές σπουδές στο Gratz της Αυστρίας και στο Regensburg και το Μόναχο της Γερμανίας.

Εργάσθηκε ως πανεπιστημιακός βοηθός στην Αρχαιολογική Εταιρεία στην Αθήνα δίπλα στον Ορλάνδο και ως φιλόλογος στη Λεόντειο Σχολή της Νέας Σμύρνης, στο 9ο Νυκτερινό Γυμνάσιο Αθηνών, καθώς και στο Γυμνάσιο της Αυλώνος. Εγκατέλειψε την πανεπιστημιακή του καριέρα μετά την ένταξή του στον ιερό κλήρο.

-Υπηρέτησε ως Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Θηβών και Λεβαδείας (1967-1978), ως Ηγούμενος των Ιερών Μονών Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Σαγματά (1971-1977) και του Οσίου Λουκά (1977-1981), ως Γραμματεύς και κατόπιν Αρχιγραμματεύς της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος (1978-1981). Το 1981 εξελέγη παμψηφεί Μητροπολίτης Θηβών και Λεβαδείας.

-Ως μητροπολίτης συμμετείχε στις Επιτροπές Εκκλησιαστικής Εκπαιδεύσεως, Εκκλησιαστικής Περιουσίας, Σχέσεων Εκκλησίας Πολιτείας, Υποτροφιών και εργάστηκε ως Αντιπρόεδρος του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Εκκλησίας της Ελλάδος. 

Υπήρξε μέλος μεικτών επιτροπών Πολιτείας και Εκκλησίας για την μελέτη θεμάτων για την μοναστηριακή περιουσία (1986-1998) και την εκκλησιαστική εκπαίδευση (1986-1998) και Πρόεδρος της επιτροπής Διαλόγου Κοινωνίας - Εκκλησίας (2005-2007).

-Η συντριπτική πλειοψηφία των κληρικών που άφησε στην Μητρόπολη Θηβών και Λεβαδείας οι 82 στους 110 είναι πτυχιούχοι θεολογίας και μερικοί από αυτούς διαθέτουν παράλληλα και δεύτερο πτυχίο (φιλόλογοι, αρχιτέκτονες, ιατροί, γεωπόνοι, παλαιογράφοι, καθηγητές πληροφορικής, διδάσκαλοι, οικονομικών επιστημών κ.α).  

Σε αυτούς συγκαταλέγονται ένας τακτικός καθηγητής της θεολογίας, ένας λέκτορας της θεολογίας, τρεις διδάκτορες και πέντε μεταπτυχιακοί υποψήφιοι διδάκτορες.-Με την ανύστακτη φροντίδα του και το ενδιαφέρον του τότε αναπαλαιώθηκαν, επανδρώθηκαν και λειτουργούν σήμερα έξι ανδρικές Ιερές Μονές (σύνολο Μοναχών 45) και δεκαεπτά γυναικείες (σύνολο Μοναχών 110).

-Στο συγγραφικό του έργο συγκαταλέγονται πολλά άρθρα, μελέτες,Προλογίσεις πολλών βιβλίων καθώς και βιβλία θεολογικού, κοινωνικού και ιστορικού περιεχομένου, εκ των οποίων αυτό με τον τίτλο «Μεσαιωνικά Μνημεία της Ευβοίας» βραβεύθηκε το 1970 με πρώτο βραβείο από την Ακαδημία Αθηνών.

Το 1992 Οι Εγκαταστάσεις των Χιλιαστών
στη Βοιωτία ή πως ξεπουλιέται η Ελλάδα.

Το 2006 εξεδόθη ο πρώτος από τους τρεις τόμους
 έργου του με τον τίτλο «Χριστιανική Βοιωτία».

Το 2012 εξεδόθη το βιβλίο του με τίτλο:
Εκκλησιαστική Περιουσία και Μισθοδοσία
του Κλήρου.

Το 2015 εξεδόθη το βιβλίο του με τίτλο:
Η Μισθοδοσία του Εφημεριακού Κλήρου στην Ελλάδα.

Το 2016 εξεδόθη το βιβλίο του με τίτλο: Η Απάντηση
της Εκκλησίας στα Μυθεύματα του Αντικληρικαλιστικού
Λαϊκισμού.

Επίσης και τρια Πονήματα:

α).Ιερά Μονή Οσίου Λουκά (2005)

β).Μονή Ιερουσαλήμ Δαύλειας (2016)

γ).Η Αρχαία Βουλίς της Βοιωτίας. Περιήγηση και
 Προσκύνημα στα Ασκηταριά της Περοχής. (2018)

 Η αποχώρηση του Μητροπολίτη Θηβών
 και Λεβαδείας κ. Ιερωνύμου και οι πρώτες 
τοποθετήσεις του σαν Αρχιεπίσκοπος.

Ο Αρχιεπίσκοπος  αποχαιρετώντας το ποίμνιο του στην Λειβαδιά, όπου λειτούργησε για τελευταία φορά στο Μητροπολιτικό ναό της πόλης, παρουσία πολλών αρχιερέων, των τοπικών αρχών και πολλών πιστών έδωσε το στίγμα της πορείας του ως Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος. Στο κήρυγμά του προδιέγραψε τα βήματα με τα οποία θα πορευθεί από δω και πέρα η Ελλαδική Εκκλησία.

Μεταξύ άλλων «χαρακτήρισε τον εαυτόν του, ίσο μεταξύ ίσων, στο σώμα της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος». Ο Αρχιεπίσκοπος, μιλώντας στους πιστούς, θυμήθηκε ότι πριν από 40 χρόνια στον ίδιο χώρο εισήλθε στην Εκκλησία, αφού εκεί χειροτονήθηκε κληρικός.

Ο Μακαριώτατος αναφέρθηκε στο ρόλο του αρχιεπισκόπου, λέγοντας ότι «ο αρχιεπίσκοπος είναι ένας μητροπολίτης, όπως όλοι οι άλλοι». Είναι ο πρόεδρος του Σώματος της Ιεραρχίας. Ο συντονιστής που θα καθοδηγήσει ώστε να βγεί ό,τι καλύτερο από τη συνεργασία.

Τόνισε ότι απλώς αλλάζει περιβάλλον και πρόσωπα, αλλά επισήμανε ότι με τον ίδιο τρόπο που έζησε στη Βοιωτία θα ζήσει και στη μεγάλη πόλη των Αθηνών. Υπογράμμισε ότι η ενορία, ο εκκλησιαστικός χώρος, δεν είναι χώρος τελετών και επιδείξεων.

Αναφερόμενος στην εποχή μας είπε ότι «είναι εποχή συγχύσεως, όπου μπορεί το ψέμα να παρουσιασθεί ως αλήθεια, το άσχημο ως όμορφο και το κακό ως καλό» και είπε «Η Εκκλησία είναι εκείνη που θα αναδείξει την αλήθεια». Ο Αρχιεπίσκοπος πρόσθεσε ότι «οι θεσμοί είναι καλοί και πρέπει να τους στηρίζουμε και οι νόμοι είναι καλοί και πρέπει να τους τηρούμε. Όμως, αν τα πρόσωπα είναι άρρωστα, τότε και οι θεσμοί θα είναι ασθενείς». 

Ο Μακαριώτατος αναφέρθηκε με ιδιαίτερη θέρμη στο ρόλο του Οικουμενικού Πατριαρχείου, τονίζοντας ότι «είναι ευλογία να το έχουμε και πρέπει να το διαφυλάξουμε, να το αγαπήσουμε, να το φροντίσουμε».Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο, τον οποίο χαρακτήρισε ανήσυχο πνεύμα. 

Κατέληξε με αναφορές στο σημαντικό ρόλο των μοναστηριών, καλώντας τους μοναχούς να συνεχίσουν μέσα στη σιωπή να κρατούν την παράδοση η οποία δημιουργεί πολιτισμό και παρακάλεσε το Θεό να τον βοηθήσει στα νέα του καθήκοντα, να διακονήσει την Εκκλησία και το λαό.

Τέλος ο νέος Προκαθήμενος της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ελλάδος εχαιρέτησε έναν προς έναν τους πιστούς της Βοιωτίας, που διακονούσε από το 1981. Δεν  πρέπει  βέβαια να ξεχνάμε και το  μεγάλο  έργο όπου άφησε  στην Βοιωτία ως Μητροπολίτης Θηβών και Λεβαδείας.  Ας ξαναθυμηθούμε λοιπόν σήμερα ποιός είναι ο Αρχιεπίσκοπος

Το κοινωνικό του έργο που άφησε στην Βοιωτία είναι:
Οικοτροφείο, Ορφανοτροφείο (Θήβα), Στέγες Ηλικιωμένων (Θήβα, Λιβαδειά), Κέντρο Επανένταξης Ψυχικώς Πασχόντων (Λιβαδειά), Κέντρο Πρόληψης για τα ναρκωτικά (Λιβαδειά), Συσσίτια Απόρων συμπεριλαμβανομένων και οικονομικών μεταναστών (Θήβα), Συμβουλευτικούς Σταθμούς (Θήβα), Κέντρο Ιστορικών και Αρχαιολογικών Ερευνών (Ζάλτσα-Ιερά Μονή Λυκούρεση), ενώ ως πρώην εκπαιδευτικός είχε αναπτύξει εκεί μία ιδιαίτερη σχέση με την εκπαιδευτική κοινότητα της Βοιωτίας.

-Στην Μητρόπολή του  τότε εφρόντισε περαιτέρω για την δημιουργία και λειτουργία ενοριακών πνευματικών κέντρων, κέντρων νεότητας στις περισσότερες των ενοριών της Μητροπόλεώς του καθώς και προτύπων κατασκηνωτικών εγκαταστάσεων στο Παρνασσό. Με πρωτοβουλία του ιδρύθηκε και λειτουργεί το Κέντρο Ερευνών της Ιστορίας και του Πολιτισμού της Βοιωτίας, το οποίο συνεργάζεται με τα Πανεπιστήμια του Durham, Cambridge.

-Στο Συνεδριακό Κέντρο της Ιεράς Μητροπόλεως στην Αλίαρτο Βοιωτίας, κοντά στην Ιερά Μονή Ευαγγελιστρίας, διεξάγονται κατά καιρούς διάφορα συνέδρια. Είχε ξεκινήσει συνεργασία με το τμήμα Διεθνών Σχέσεων του Παντείου Πανεπιστημίου και είχαν υλοποιηθεί τρεις κύκλοι μεταπτυχιακών σπουδών σχετικά με το περιβάλλον, έγινε δε μεγάλη προσπάθεια ώστε να δημιουργηθεί Ερευνητικό Κέντρο για το περιβάλλον στην υπο ανακαίνηση Ιερά Μονή Ταξιαρχών (Δομβραίνα).

-Πρωτοστάτησε ως Μητροπολίτης για την δημιουργία στην γενέτειρά του, στα Οινόφυτα του Κέντρου Ευαισθητοποιήσεως Πληθυσμού σε θέματα περιβάλλοντος και οικονομικών μεταναστών. Οι αγώνες του και η συνεχής επαγρύπνησή του είχαν ως αποτέλεσμα: την ματαίωση των σχεδίων των μαρτύρων του Ιεχωβά για την λειτουργία διεθνούς χιλιαστικού κέντρου στην επαρχία του.

-Για την τότε συμβολή του στο φιλανθρωπικό έργο της Μητροπόλεώς ΙΜΘΛ που σχετίζεται με την υγεία τιμήθηκε από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Κραϊόβας στη Ρουμανία με την απονομή του τίτλου του επιτίμου Διδάκτορα του εκεί Πανεπιστημίου. Επίσης είναι Πρόεδρος της Ελληνικής Καρδιολογικής Εταιρείας (ΕΛΙΚΑΡ).

Π. ΒΟΙΩΤΟΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια: